ਦੋਹਾ
ਜਯ ਗਣੇਸ਼ ਗਿਰਿਜਾ ਸੁਵਨ, ਮਂਗਲ ਕਰਣ ਕ੍ਰੁਰੁਇਪਾਲ ।
ਦੀਨਨ ਕੇ ਦੁਖ ਦੂਰ ਕਰਿ, ਕੀਜੈ ਨਾਥ ਨਿਹਾਲ ॥

ਜਯ ਜਯ ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਨਿਦੇਵ ਪ੍ਰਭੁ, ਸੁਨਹੁ ਵਿਨਯ ਮਹਾਰਾਜ ।
ਕਰਹੁ ਕ੍ਰੁਰੁਇਪਾ ਹੇ ਰਵਿ ਤਨਯ, ਰਾਖਹੁ ਜਨ ਕੀ ਲਾਜ ॥

ਚੌਪਾਈ
ਜਯਤਿ ਜਯਤਿ ਸ਼ਨਿਦੇਵ ਦਯਾਲਾ ।
ਕਰਤ ਸਦਾ ਭਕ੍ਤਨ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥

ਚਾਰਿ ਭੁਜਾ, ਤਨੁ ਸ਼੍ਯਾਮ ਵਿਰਾਜੈ ।
ਮਾਥੇ ਰਤਨ ਮੁਕੁਟ ਛਵਿ ਛਾਜੈ ॥

ਪਰਮ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਨੋਹਰ ਭਾਲਾ ।
ਟੇਢਈ ਦ੍ਰੁਰੁਇਸ਼੍ਟਿ ਭ੍ਰੁਰੁਇਕੁਟਿ ਵਿਕਰਾਲਾ ॥

ਕੁਂਡਲ ਸ਼੍ਰਵਣ ਚਮਾਚਮ ਚਮਕੇ ।
ਹਿਯੇ ਮਾਲ ਮੁਕ੍ਤਨ ਮਣਿ ਦਮਕੇ ॥

ਕਰ ਮੇਂ ਗਦਾ ਤ੍ਰਿਸ਼ੂਲ ਕੁਠਾਰਾ ।
ਪਲ ਬਿਚ ਕਰੈਂ ਆਰਿਹਿਂ ਸਂਹਾਰਾ ॥

ਪਿਂਗਲ, ਕ੍ਰੁਰੁਇਸ਼੍ਣੋਂ, ਛਾਯਾ, ਨਂਦਨ ।
ਯਮ, ਕੋਣਸ੍ਥ, ਰੌਦ੍ਰ, ਦੁਖ ਭਂਜਨ॥

ਸੌਰੀ, ਮਂਦ, ਸ਼ਨਿ, ਦਸ਼ ਨਾਮਾ ।
ਭਾਨੁ ਪੁਤ੍ਰ ਪੂਜਹਿਂ ਸਬ ਕਾਮਾ ॥

ਜਾ ਪਰ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਹੈ ਜਾਹੀਮ੍ ।
ਰਂਕਹੁਂ ਰਾਵ ਕਰੈਂਕ੍ਸ਼ਣ ਮਾਹੀਮ੍ ॥

ਪਰ੍ਵਤਹੂ ਤ੍ਰੁਰੁਇਣ ਹੋਈ ਨਿਹਾਰਤ ।
ਤ੍ਰੁਰੁਇਣ ਹੂ ਕੋ ਪਰ੍ਵਤ ਕਰਿ ਡਾਰਤ॥

ਰਾਜ ਮਿਲਤ ਬਨ ਰਾਮਹਿਂ ਦੀਨ੍ਹੋ ।
ਕੈਕੇਇਹੁਂ ਕੀ ਮਤਿ ਹਰਿ ਲੀਨ੍ਹੋਂ॥

ਬਨਹੂਂ ਮੇਂ ਮ੍ਰੁਰੁਇਗ ਕਪਟ ਦਿਖਾਈ ।
ਮਾਤੁ ਜਾਨਕੀ ਗੀ ਚਤੁਰਾਈ॥

ਲਖਨਹਿਂ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਵਿਕਲ ਕਰਿ ਡਾਰਾ ।
ਮਚਿਗਾ ਦਲ ਮੇਂ ਹਾਹਾਕਾਰਾ॥

ਰਾਵਣ ਕੀ ਗਤਿ-ਮਤਿ ਬੌਰਾਈ ।
ਰਾਮਚਂਦ੍ਰ ਸੋਂ ਬੈਰ ਬਢਈ॥

ਦਿਯੋ ਕੀਟ ਕਰਿ ਕਂਚਨ ਲਂਕਾ ।
ਬਜਿ ਬਜਰਂਗ ਬੀਰ ਕੀ ਡਂਕਾ॥

ਨ੍ਰੁਰੁਇਪ ਵਿਕ੍ਰਮ ਪਰ ਤੁਹਿ ਪਗੁ ਧਾਰਾ ।
ਚਿਤ੍ਰ ਮਯੂਰ ਨਿਗਲਿ ਗੈ ਹਾਰਾ॥

ਹਾਰ ਨੌਲਾਖਾ ਲਾਗ੍ਯੋ ਚੋਰੀ ।
ਹਾਥ ਪੈਰ ਡਰਵਾਯੋ ਤੋਰੀ॥

ਭਾਰੀ ਦਸ਼ਾ ਨਿਕ੍ਰੁਰੁਇਸ਼੍ਟ ਦਿਖਾਯੋ ।
ਤੇਲਿਹਿਂ ਘਰ ਕੋਲ੍ਹੂ ਚਲਵਾਯੋ॥

ਵਿਨਯ ਰਾਗ ਦੀਪਕ ਮਹਂ ਕੀਨ੍ਹੋਮ੍ ।
ਤਬ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਸੁਖ ਦੀਨ੍ਹੋਂ॥

ਹਰਿਸ਼੍ਚਂਦ੍ਰ ਨ੍ਰੁਰੁਇਪ ਨਾਰਿ ਬਿਕਾਨੀ ।
ਆਪਹੁਂ ਭਰੇ ਡੋਮ ਘਰ ਪਾਨੀ॥

ਤੈਸੇ ਨਲ ਪਰਦਸ਼ਾ ਸਿਰਾਨੀ ।
ਭੂਂਜੀ-ਮੀਨ ਕੂਦ ਗੀ ਪਾਨੀ॥

ਸ਼੍ਰੀ ਸ਼ਂਕਰਹਿ ਗਹਯੋ ਜਬ ਜਾਈ ।
ਪਾਰ੍ਵਤੀ ਕੋ ਸਤੀ ਕਰਾਈ॥

ਤਨਿਕ ਵਿਲੋਕਤ ਹੀ ਕਰਿ ਰੀਸਾ ।
ਨਭ ਉਡਿ਼ ਗਯੋ ਗੌਰਿਸੁਤ ਸੀਸਾ॥

ਪਾਂਡਵ ਪਰ ਭੈ ਦਸ਼ਾ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ।
ਬਚੀ ਦ੍ਰੌਪਦੀ ਹੋਤਿ ਉਘਾਰੀ॥

ਕੌਰਵ ਕੇ ਭੀ ਗਤਿ ਮਤਿ ਮਾਰਯੋ ।
ਯੁਦ੍ਘ ਮਹਾਭਾਰਤ ਕਰਿ ਡਾਰਯੋ॥

ਰਵਿ ਕਹਂ ਮੁਖ ਮਹਂ ਧਰਿ ਤਤ੍ਕਾਲਾ ।
ਲੇਕਰ ਕੂਦਿ ਪਰਯੋ ਪਾਤਾਲਾ ॥

ਸ਼ੇਸ਼ ਦੇਵ-ਲਖਿ ਵਿਨਤੀ ਲਾਈ ।
ਰਵਿ ਕੋ ਮੁਖ ਤੇ ਦਿਯੋ ਛੁਡਈ ॥

ਵਾਹਨ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਸਾਤ ਸੁਜਾਨਾ ।
ਜਗ ਦਿਗ੍ਜ ਗਰ੍ਦਭ ਮ੍ਰੁਰੁਇਗ ਸ੍ਵਾਨਾ ॥

ਜਂਬੁਕ ਸਿਂਹ ਆਦਿ ਨਖਧਾਰੀ ।
ਸੋ ਫਲ ਜਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ ਕਹਤ ਪੁਕਾਰੀ ॥

ਗਜ ਵਾਹਨ ਲਕ੍ਸ਼੍ਮੀ ਗ੍ਰੁਰੁਇਹ ਆਵੈਮ੍ ।
ਹਯ ਤੇ ਸੁਖ ਸਂਪਤ੍ਤਿ ਉਪਜਾਵੈਮ੍ ॥

ਗਰ੍ਦਭ ਹਾਨਿ ਕਰੈ ਬਹੁ ਕਾਜਾ ।
ਗਰ੍ਦਭ ਸਿਦ੍ਘ ਕਰ ਰਾਜ ਸਮਾਜਾ ॥

ਜਂਬੁਕ ਬੁਦ੍ਘਿ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰ ਡਾਰੈ ।
ਮ੍ਰੁਰੁਇਗ ਦੇ ਕਸ਼੍ਟ ਪ੍ਰਣ ਸਂਹਾਰੈ ॥

ਜਬ ਆਵਹਿਂ ਪ੍ਰਭੁ ਸ੍ਵਾਨ ਸਵਾਰੀ ।
ਚੋਰੀ ਆਦਿ ਹੋਯ ਡਰ ਭਾਰੀ ॥

ਤੈਸਹਿ ਚਾਰਿ ਚਰਣ ਯਹ ਨਾਮਾ ।
ਸ੍ਵਰ੍ਣ ਲੌਹ ਚਾਂਜੀ ਅਰੁ ਤਾਮਾ ॥

ਲੌਹ ਚਰਣ ਪਰ ਜਬ ਪ੍ਰਭੁ ਆਵੈਮ੍ ।
ਧਨ ਜਨ ਸਂਪਤ੍ਤਿ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰਾਵੈ ॥

ਸਮਤਾ ਤਾਮ੍ਰ ਰਜਤ ਸ਼ੁਭਕਾਰੀ ।
ਸ੍ਵਰ੍ਣ ਸਰ੍ਵ ਸੁਖ ਮਂਗਲ ਕਾਰੀ ॥

ਜੋ ਯਹ ਸ਼ਨਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਨਿਤ ਗਾਵੈ ।
ਕਬਹੁਂ ਨ ਦਸ਼ਾ ਨਿਕ੍ਰੁਰੁਇਸ਼੍ਟ ਸਤਾਵੈ ॥

ਅਦਭੁਤ ਨਾਥ ਦਿਖਾਵੈਂ ਲੀਲਾ ।
ਕਰੈਂ ਸ਼ਤ੍ਰੁ ਕੇ ਨਸ਼ਿ ਬਲਿ ਢੀਲਾ ॥

ਜੋ ਪਂਡਿਤ ਸੁਯੋਗ੍ਯ ਬੁਲਵਾਈ ।
ਵਿਧਿਵਤ ਸ਼ਨਿ ਗ੍ਰਹ ਸ਼ਾਂਤਿ ਕਰਾਈ ॥

ਪੀਪਲ ਜਲ ਸ਼ਨਿ ਦਿਵਸ ਚਢਾਵਤ ।
ਦੀਪ ਦਾਨ ਦੈ ਬਹੁ ਸੁਖ ਪਾਵਤ ॥

ਕਹਤ ਰਾਮਸੁਂਦਰ ਪ੍ਰਭੁ ਦਾਸਾ ।
ਸ਼ਨਿ ਸੁਮਿਰਤ ਸੁਖ ਹੋਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾ ॥

ਦੋਹਾ
ਪਾਠ ਸ਼ਨਿਸ਼੍ਚਰ ਦੇਵ ਕੋ, ਕੀ ਹੋਂ ਵਿਮਲ ਤੈਯਾਰ ।
ਕਰਤ ਪਾਠ ਚਾਲੀਸ ਦਿਨ, ਹੋ ਭਵਸਾਗਰ ਪਾਰ ॥