ಸ್ಕಂದ ಉವಾಚ ।
ಋಣಗ್ರಸ್ತನರಾಣಾಂ ತು ಋಣಮುಕ್ತಿಃ ಕಥಂ ಭವೇತ್ ।

ಬ್ರಹ್ಮೋವಾಚ ।
ವಕ್ಷ್ಯೇಽಹಂ ಸರ್ವಲೋಕಾನಾಂ ಹಿತಾರ್ಥಂ ಹಿತಕಾಮದಮ್ ॥

ಅಸ್ಯ ಶ್ರೀ ಅಂಗಾರಕ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಹಾಮಂತ್ರಸ್ಯ ಗೌತಮ ಋಷಿಃ, ಅನುಷ್ಟುಪ್ ಛಂದಃ, ಅಂಗಾರಕೋ ದೇವತಾ ಮಮ ಋಣ ವಿಮೋಚನಾರ್ಥೇ ಜಪೇ ವಿನಿಯೋಗಃ ।

ಧ್ಯಾನಂ –
ಧರಣೀ ಗರ್ಭ ಸಂಭೂತಂ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾಂತಿ ಸಮಪ್ರಭಮ್ ।
ಕುಮಾರಂ ಶಕ್ತಿಹಸ್ತಂ ತಂ ಕುಜಂ ಪ್ರಣಮಾಮ್ಯಹಮ್ ॥ 1 ॥

ರಕ್ತಮಾಲ್ಯಾಂಬರಧರಃ ಶೂಲಶಕ್ತಿಗದಾಧರಃ ।
ಚತುರ್ಭುಜೋ ಮೇಷಗತೋ ವರದಶ್ಚ ಧರಾಸುತಃ ॥ 2 ॥

ಅಥ ಸ್ತೋತ್ರಂ –
ಮಂಗಳೋ ಭೂಮಿಪುತ್ರಶ್ಚ ಋಣಹರ್ತಾ ಧನಪ್ರದಃ ।
ಸ್ಥಿರಾಸನೋ ಮಹಾಕಾಯಃ ಸರ್ವಕರ್ಮಾವಬೋಧಕಃ ॥ 3 ॥

ಲೋಹಿತೋ ಲೋಹಿತಾಂಗಶ್ಚ ಸಾಮಗಾಯೀ ಕೃಪಾಕರಃ ।
ಧರ್ಮರಾಜಃ ಕುಜೋ ಭೌಮೋ ಭೂಮಿಜೋ ಭೂಮಿನಂದನಃ ॥ 4 ॥

ಅಂಗಾರಕೋ ಯಮಶ್ಚೈವ ಸರ್ವರೋಗಾಪಹಾರಕಃ ।
ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತಾಽಪಹರ್ತಾ ಚ ಸರ್ವಕಾಮಫಲಪ್ರದಃ ॥ 5 ॥

ಭೂತಿದೋ ಗ್ರಹಪೂಜ್ಯಶ್ಚ ವಕ್ತ್ರೋ ರಕ್ತವಪುಃ ಪ್ರಭುಃ ।
ಏತಾನಿ ಕುಜನಾಮಾನಿ ಯೋ ನಿತ್ಯಂ ಪ್ರಯತಃ ಪಠೇತ್ ।
ಋಣಂ ನ ಜಾಯತೇ ತಸ್ಯ ಧನಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್ಯಸಂಶಯಮ್ ॥ 6 ॥

ರಕ್ತಪುಷ್ಪೈಶ್ಚ ಗಂಧೈಶ್ಚ ದೀಪಧೂಪಾದಿಭಿಸ್ತಥಾ ।
ಮಂಗಳಂ ಪೂಜಯಿತ್ವಾ ತು ಮಂಗಳೇಽಹನಿ ಸರ್ವದಾ ॥ 7 ॥

ಋಣರೇಖಾಃ ಪ್ರಕರ್ತವ್ಯಾಃ ದಗ್ಧಾಂಗಾರೈಸ್ತದಗ್ರತಃ ।
ಸಪ್ತವಿಂಶತಿನಾಮಾನಿ ಪಠಿತ್ವಾ ತು ತದಂತಿಕೇ ॥ 8 ॥

ತಾಶ್ಚ ಪ್ರಮಾರ್ಜಯೇತ್ಪಶ್ಚಾದ್ವಾಮಪಾದೇನ ಸಂಸ್ಪೃಶನ್ ।
ಏವಂ ಕೃತ್ವಾ ನ ಸಂದೇಹೋ ಋಣಹೀನೋ ಧನೀ ಭವೇತ್ ॥ 9 ॥

ಭೂಮಿಜಸ್ಯ ಪ್ರಸಾದೇನ ಗ್ರಹಪೀಡಾ ವಿನಶ್ಯತಿ ।
ಯೇನಾರ್ಜಿತಾ ಜಗತ್ಕೀರ್ತಿರ್ಭೂಮಿಪುತ್ರೇಣ ಶಾಶ್ವತೀ ॥ 10 ॥

ಶತ್ರವಶ್ಚ ಹತಾ ಯೇನ ಭೌಮೇನ ಮಹಿತಾತ್ಮನಾ ।
ಸ ಪ್ರೀಯತಾಂ ತು ಭೌಮೋಽದ್ಯ ತುಷ್ಟೋ ಭೂಯಾತ್ ಸದಾ ಮಮ ॥ 11 ॥

ಮೂಲಮಂತ್ರಃ –
ಅಂಗಾರಕ ಮಹೀಪುತ್ರ ಭಗವನ್ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ।
ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ಮಮಾಶೇಷ ಋಣಮಾಶು ವಿಮೋಚಯ ॥ 12 ॥

ಅರ್ಘ್ಯಂ –
ಭೂಮಿಪುತ್ರ ಮಹಾತೇಜಃ ಸ್ವೇದೋದ್ಭವ ಪಿನಾಕಿನಃ ।
ಋಣಾರ್ತಸ್ತ್ವಾಂ ಪ್ರಪನ್ನೋಽಸ್ಮಿ ಗೃಹಾಣಾರ್ಘ್ಯಂ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥ 13 ॥

ಇತಿ ಋಣ ವಿಮೋಚನ ಅಂಗಾರಕ ಸ್ತೋತ್ರಮ್ ॥