ഫലശ്രുതിര്നാമ ദ്വാദശോഽധ്യായഃ ॥
ധ്യാനം
വിധ്യുദ്ധാമ സമപ്രഭാം മൃഗപതി സ്കംധ സ്ഥിതാം ഭീഷണാം।
കന്യാഭിഃ കരവാല ഖേട വിലസദ്ദസ്താഭി രാസേവിതാം
ഹസ്തൈശ്ചക്ര ഗധാസി ഖേട വിശിഖാം ഗുണം തര്ജനീം
വിഭ്രാണ മനലാത്മികാം ശിശിധരാം ദുര്ഗാം ത്രിനേത്രാം ഭജേ
ദേവ്യുവാച॥1॥
ഏഭിഃ സ്തവൈശ്ച മാ നിത്യം സ്തോഷ്യതേ യഃ സമാഹിതഃ।
തസ്യാഹം സകലാം ബാധാം നാശയിഷ്യാമ്യ സംശയമ് ॥2॥
മധുകൈടഭനാശം ച മഹിഷാസുരഘാതനമ്।
കീര്തിയിഷ്യംതി യേ ത ദ്വദ്വധം ശുംഭനിശുംഭയോഃ ॥3॥
അഷ്ടമ്യാം ച ചതുര്ധശ്യാം നവമ്യാം ചൈകചേതസഃ।
ശ്രോഷ്യംതി ചൈവ യേ ഭക്ത്യാ മമ മാഹാത്മ്യമുത്തമമ് ॥4॥
ന തേഷാം ദുഷ്കൃതം കിംചിദ് ദുഷ്കൃതോത്ഥാ ന ചാപദഃ।
ഭവിഷ്യതി ന ദാരിദ്ര്യം ന ചൈ വേഷ്ടവിയോജനമ് ॥5॥
ശത്രുഭ്യോ ന ഭയം തസ്യ ദസ്യുതോ വാ ന രാജതഃ।
ന ശസ്ത്രാനലതോ യൌഘാത് കദാചിത് സംഭവിഷ്യതി ॥6॥
തസ്മാന്മമൈതന്മാഹത്മ്യം പഠിതവ്യം സമാഹിതൈഃ।
ശ്രോതവ്യം ച സദാ ഭക്ത്യാ പരം സ്വസ്ത്യയനം ഹി തത് ॥7॥
ഉപ സര്ഗാന ശേഷാംസ്തു മഹാമാരീ സമുദ്ഭവാന്।
തഥാ ത്രിവിധ മുത്പാതം മാഹാത്മ്യം ശമയേന്മമ ॥8॥
യത്രൈത ത്പഠ്യതേ സമ്യങ്നിത്യമായതനേ മമ।
സദാ ന തദ്വിമോക്ഷ്യാമി സാന്നിധ്യം തത്ര മേസ്ഥിതമ് ॥9॥
ബലി പ്രദാനേ പൂജായാമഗ്നി കാര്യേ മഹോത്സവേ।
സർവം മമൈതന്മാഹാത്മ്യം ഉച്ചാര്യം ശ്രാവ്യമേവച ॥10॥
ജാനതാജാനതാ വാപി ബലി പൂജാം തഥാ കൃതാമ്।
പ്രതീക്ഷിഷ്യാമ്യഹം പ്രീത്യാ വഹ്നി ഹോമം തഥാ കൃതമ് ॥11॥
ശരത്കാലേ മഹാപൂജാ ക്രിയതേ യാച വാര്ഷികീ।
തസ്യാം മമൈതന്മാഹാത്മ്യം ശ്രുത്വാ ഭക്തിസമന്വിതഃ ॥12॥
സർവബാധാവിനിര്മുക്തോ ധനധാന്യസമന്വിതഃ।
മനുഷ്യോ മത്പ്രസാദേന ഭവിഷ്യതി ന സംശയഃ॥13॥
ശ്രുത്വാ മമൈതന്മാഹാത്മ്യം തഥാ ചോത്പത്തയഃ ശുഭാഃ।
പരാക്രമം ച യുദ്ധേഷു ജായതേ നിര്ഭയഃ പുമാന്॥14॥
രിപവഃ സംക്ഷയം യാംതി കള്യാണാം ചോപപധ്യതേ।
നംദതേ ച കുലം പുംസാം മഹാത്മ്യം മമശൃണ്വതാമ്॥15॥
ശാംതികര്മാണി സർവത്ര തഥാ ദുഃസ്വപ്നദര്ശനേ।
ഗ്രഹപീഡാസു ചോഗ്രാസു മഹാത്മ്യം ശൃണുയാന്മമ॥16॥
ഉപസര്ഗാഃ ശമം യാംതി ഗ്രഹപീഡാശ്ച ദാരുണാഃ
ദുഃസ്വപ്നം ച നൃഭിര്ദൃഷ്ടം സുസ്വപ്നമുപജായതേ॥17॥
ബാലഗ്രഹാഭിഭൂതാനം ബാലാനാം ശാംതികാരകമ്।
സംഘാതഭേദേ ച നൃണാം മൈത്രീകരണമുത്തമമ്॥18॥
ദുർവൃത്താനാമശേഷാണാം ബലഹാനികരം പരമ്।
രക്ഷോഭൂതപിശാചാനാം പഠനാദേവ നാശനമ്॥19॥
സർവം മമൈതന്മാഹാത്മ്യം മമ സന്നിധികാരകമ്।
പശുപുഷ്പാര്ഘ്യധൂപൈശ്ച ഗംധദീപൈസ്തഥോത്തമൈഃ॥20॥
വിപ്രാണാം ഭോജനൈര്ഹോമൈഃ പ്രൊക്ഷണീയൈരഹര്നിശമ്।
അന്യൈശ്ച വിവിധൈര്ഭോഗൈഃ പ്രദാനൈർവത്സരേണ യാ॥21॥
പ്രീതിര്മേ ക്രിയതേ സാസ്മിന് സകൃദുച്ചരിതേ ശ്രുതേ।
ശ്രുതം ഹരതി പാപാനി തഥാരോഗ്യം പ്രയച്ഛതി॥22॥
രക്ഷാം കരോതി ഭൂതേഭ്യോ ജന്മനാം കീര്തിനം മമ।
യുദ്ദേഷു ചരിതം യന്മേ ദുഷ്ട ദൈത്യ നിബര്ഹണമ്॥23॥
തസ്മിംഛൃതേ വൈരികൃതം ഭയം പുംസാം ന ജായതേ।
യുഷ്മാഭിഃ സ്തുതയോ യാശ്ച യാശ്ച ബ്രഹ്മര്ഷിഭിഃ കൃതാഃ॥24॥
ബ്രഹ്മണാ ച കൃതാസ്താസ്തു പ്രയച്ഛംതു ശുഭാം മതിമ്।
അരണ്യേ പ്രാംതരേ വാപി ദാവാഗ്നി പരിവാരിതഃ॥25॥
ദസ്യുഭിർവാ വൃതഃ ശൂന്യേ ഗൃഹീതോ വാപി ശതൃഭിഃ।
സിംഹവ്യാഘ്രാനുയാതോ വാ വനേവാ വന ഹസ്തിഭിഃ॥26॥
രാജ്ഞാ ക്രുദ്ദേന ചാജ്ഞപ്തോ വധ്യോ ബംദ ഗതോഽപിവാ।
ആഘൂര്ണിതോ വാ വാതേന സ്ഥിതഃ പോതേ മഹാര്ണവേ॥27॥
പതത്സു ചാപി ശസ്ത്രേഷു സംഗ്രാമേ ഭൃശദാരുണേ।
സർവാബാധാശു ഘോരാസു വേദനാഭ്യര്ദിതോഽപിവാ॥28॥
സ്മരന് മമൈതച്ചരിതം നരോ മുച്യേത സംകടാത്।
മമ പ്രഭാവാത്സിംഹാദ്യാ ദസ്യവോ വൈരിണ സ്തഥാ॥29॥
ദൂരാദേവ പലായംതേ സ്മരതശ്ചരിതം മമ॥30॥
ഋഷിരുവാച॥31॥
ഇത്യുക്ത്വാ സാ ഭഗവതീ ചംഡികാ ചംഡവിക്രമാ।
പശ്യതാം സർവ ദേവാനാം തത്രൈവാംതരധീയത॥32॥
തേഽപി ദേവാ നിരാതംകാഃ സ്വാധികാരാന്യഥാ പുരാ।
യജ്ഞഭാഗഭുജഃ സർവേ ചക്രുർവി നിഹതാരയഃ॥33॥
ദൈത്യാശ്ച ദേവ്യാ നിഹതേ ശുംഭേ ദേവരിപഽഉ യുധി
ജഗദ്വിധ്വംസകേ തസ്മിന് മഹോഗ്രേഽതുല വിക്രമേ॥34॥
നിശുംഭേ ച മഹാവീര്യേ ശേഷാഃ പാതാളമായയുഃ॥35॥
ഏവം ഭഗവതീ ദേവീ സാ നിത്യാപി പുനഃ പുനഃ।
സംഭൂയ കുരുതേ ഭൂപ ജഗതഃ പരിപാലനമ്॥36॥
തയൈതന്മോഹ്യതേ വിശ്വം സൈവ വിശ്വം പ്രസൂയതേ।
സായാചിതാ ച വിജ്ഞാനം തുഷ്ടാ ഋദ്ധിം പ്രയച്ഛതി॥37॥
വ്യാപ്തം തയൈതത്സകലം ബ്രഹ്മാംഡം മനുജേശ്വര।
മഹാദേവ്യാ മഹാകാളീ മഹാമാരീ സ്വരൂപയാ॥38॥
സൈവ കാലേ മഹാമാരീ സൈവ സൃഷ്തിര്ഭവത്യജാ।
സ്ഥിതിം കരോതി ഭൂതാനാം സൈവ കാലേ സനാതനീ॥39॥
ഭവകാലേ നൃണാം സൈവ ലക്ഷ്മീർവൃദ്ധിപ്രദാ ഗൃഹേ।
സൈവാഭാവേ തഥാ ലക്ഷ്മീ ർവിനാശായോപജായതേ॥40॥
സ്തുതാ സംപൂജിതാ പുഷ്പൈര്ഗംധധൂപാദിഭിസ്തഥാ।
ദദാതി വിത്തം പുത്രാംശ്ച മതിം ധര്മേ ഗതിം ശുഭാം॥41॥
॥ ഇതി ശ്രീ മാര്കംഡേയ പുരാണേ സാവര്നികേ മന്വംതരേ ദേവീ മഹത്മ്യേ ഫലശ്രുതിര്നാമ ദ്വാദശോഽധ്യായ സമാപ്തമ് ॥
ആഹുതി
ഓം ക്ലീം ജയംതീ സാംഗായൈ സശക്തികായൈ സപരിവാരായൈ സവാഹനായൈ വരപ്രധായൈ വൈഷ്ണവീ ദേവ്യൈ അഹാഹുതിം സമര്പയാമി നമഃ സ്വാഹാ ॥
