നാരായണ ഉവാച ।
ഓം ദുര്ഗേതി ചതുര്ഥ്യംതഃ സ്വാഹാംതോ മേ ശിരോഽവതു ।
മംത്രഃ ഷഡക്ഷരോഽയം ച ഭക്താനാം കല്പപാദപഃ ॥ 1 ॥
വിചാരോ നാസ്തി വേദേഷു ഗ്രഹണേഽസ്യ മനോര്മുനേ ।
മംത്രഗ്രഹണമാത്രേണ വിഷ്ണുതുല്യോ ഭവേന്നരഃ ॥ 2 ॥
മമ വക്ത്രം സദാ പാതു ഓം ദുര്ഗായൈ നമോഽംതതഃ ।
ഓം ദുര്ഗേ രക്ഷയതി ച കംഠം പാതു സദാ മമ ॥ 3 ॥
ഓം ഹ്രീം ശ്രീമിതി മംത്രോഽയം സ്കംധം പാതു നിരംതരമ് ।
ഹ്രീം ശ്രീം ക്ലീമിതി പൃഷ്ഠം ച പാതു മേ സർവതഃ സദാ ॥ 4 ॥
ഹ്രീം മേ വക്ഷഃസ്ഥലം പാതു ഹസ്തം ശ്രീമിതി സംതതമ് ।
ശ്രീം ഹ്രീം ക്ലീം പാതു സർവാംഗം സ്വപ്നേ ജാഗരണേ തഥാ ॥ 5 ॥
പ്രാച്യാം മാം പ്രകൃതിഃ പാതുഃ പാതു വഹ്നൌ ച ചംഡികാ ।
ദക്ഷിണേ ഭദ്രകാലീ ച നൈരൃത്യാം ച മഹേശ്വരീ ॥ 6 ॥
വാരുണ്യാം പാതു വാരാഹീ വായവ്യാം സർവമംഗലാ ।
ഉത്തരേ വൈഷ്ണവീ പാതു തഥൈശാന്യാം ശിവപ്രിയാ ॥ 7 ॥
ജലേ സ്ഥലേ ചാംതരിക്ഷേ പാതു മാം ജഗദംബികാ ।
ഇതി തേ കഥിതം വത്സ കവചം ച സുദുര്ലഭമ് ॥ 8 ॥
യസ്മൈ കസ്മൈ ന ദാതവ്യം പ്രവക്തവ്യം ന കസ്യചിത് ।
ഗുരുമഭ്യര്ച്യ വിധിവദ്വസ്ത്രാലംകാരചംദനൈഃ ।
കവചം ധാരയേദ്യസ്തു സോഽപി വിഷ്ണുര്ന സംശയഃ ॥ 9 ॥
ഇതി ശ്രീബ്രഹ്മവൈവര്തേ മഹാപുരാണേ പ്രകൃതിഖംഡേ നാരദനാരായണസംവാദേ ദുര്ഗോപാഖ്യാനേ സപ്തഷഷ്ടിതമോഽധ്യായേ ബ്രഹ്മാംഡമോഹനം നാമ ശ്രീ ദുര്ഗാ കവചമ് ।
