ജപാകുസുമ സംകാശം കാശ്യപേയം മഹാദ്യുതിമ് ।
തമോരിം സർവപാപഘ്നം പ്രണതോസ്മിദിവാകരമ് ॥ 1 ॥
സൂര്യോ അര്യമാ ഭഗസ്ത്വഷ്ടാ പൂഷാര്കസ്സരിതാരവിഃ ।
ഗഭസ്തി മാനജഃ കാലോ മൃത്യുര്ദാതാ പ്രഭാകരഃ ॥ 2 ॥
ഭൂതാശ്രയോ ഭൂതപതിഃ സർവലോക നമസ്കൃതഃ ।
സ്രഷ്ടാ സംവര്തകോ വഹ്നിഃ സർവസ്യാദിരലോലുപഃ ॥ 3 ॥
ബ്രഹ്മ സ്വരൂപ ഉദയേ മധ്യാഹ്നേതു മഹേശ്വരഃ ।
അസ്തകാലേ സ്വയം വിഷ്ണും ത്രയീമൂര്തീ ദിവാകരഃ ॥ 4 ॥
സപ്താശ്വരഥമാരൂഢം പ്രചംഡം കശ്യപാത്മജമ് ।
ശ്വേതപദ്മധരം ദേവം തം സൂര്യം പ്രണമാമ്യഹമ് ॥ 5 ॥
ഓം ഗ്രഹരാജായ വിദ്മഹേ കാലാധിപായ ധീമഹി തന്നോ രവിഃ പ്രചോദയാത് ॥