ಸ್ಕನ್ದ ಉವಾಚ ।
ಋಣಗ್ರಸ್ತನರಾಣಾಂ ತು ಋಣಮುಕ್ತಿಃ ಕಥಂ ಭವೇತ್ ।

ಬ್ರಹ್ಮೋವಾಚ ।
ವಕ್ಷ್ಯೇಽಹಂ ಸರ್ವಲೋಕಾನಾಂ ಹಿತಾರ್ಥಂ ಹಿತಕಾಮದಮ್ ॥

ಅಸ್ಯ ಶ್ರೀ ಅಙ್ಗಾರಕ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಹಾಮನ್ತ್ರಸ್ಯ ಗೌತಮ ಋಷಿಃ, ಅನುಷ್ಟುಪ್ ಛನ್ದಃ, ಅಙ್ಗಾರಕೋ ದೇವತಾ ಮಮ ಋಣ ವಿಮೋಚನಾರ್ಥೇ ಜಪೇ ವಿನಿಯೋಗಃ ।

ಧ್ಯಾನಮ್ –
ಧರಣೀ ಗರ್ಭ ಸಮ್ಭೂತಂ ವಿದ್ಯುತ್ಕಾನ್ತಿ ಸಮಪ್ರಭಮ್ ।
ಕುಮಾರಂ ಶಕ್ತಿಹಸ್ತಂ ತಂ ಕುಜಂ ಪ್ರಣಮಾಮ್ಯಹಮ್ ॥ 1 ॥

ರಕ್ತಮಾಲ್ಯಾಮ್ಬರಧರಃ ಶೂಲಶಕ್ತಿಗದಾಧರಃ ।
ಚತುರ್ಭುಜೋ ಮೇಷಗತೋ ವರದಶ್ಚ ಧರಾಸುತಃ ॥ 2 ॥

ಅಥ ಸ್ತೋತ್ರಮ್ –
ಮಙ್ಗಳೋ ಭೂಮಿಪುತ್ರಶ್ಚ ಋಣಹರ್ತಾ ಧನಪ್ರದಃ ।
ಸ್ಥಿರಾಸನೋ ಮಹಾಕಾಯಃ ಸರ್ವಕರ್ಮಾವಬೋಧಕಃ ॥ 3 ॥

ಲೋಹಿತೋ ಲೋಹಿತಾಙ್ಗಶ್ಚ ಸಾಮಗಾಯೀ ಕೃಪಾಕರಃ ।
ಧರ್ಮರಾಜಃ ಕುಜೋ ಭೌಮೋ ಭೂಮಿಜೋ ಭೂಮಿನನ್ದನಃ ॥ 4 ॥

ಅಙ್ಗಾರಕೋ ಯಮಶ್ಚೈವ ಸರ್ವರೋಗಾಪಹಾರಕಃ ।
ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತಾಽಪಹರ್ತಾ ಚ ಸರ್ವಕಾಮಫಲಪ್ರದಃ ॥ 5 ॥

ಭೂತಿದೋ ಗ್ರಹಪೂಜ್ಯಶ್ಚ ವಕ್ತ್ರೋ ರಕ್ತವಪುಃ ಪ್ರಭುಃ ।
ಏತಾನಿ ಕುಜನಾಮಾನಿ ಯೋ ನಿತ್ಯಂ ಪ್ರಯತಃ ಪಠೇತ್ ।
ಋಣಂ ನ ಜಾಯತೇ ತಸ್ಯ ಧನಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತ್ಯಸಂಶಯಮ್ ॥ 6 ॥

ರಕ್ತಪುಷ್ಪೈಶ್ಚ ಗನ್ಧೈಶ್ಚ ದೀಪಧೂಪಾದಿಭಿಸ್ತಥಾ ।
ಮಙ್ಗಳಂ ಪೂಜಯಿತ್ವಾ ತು ಮಙ್ಗಳೇಽಹನಿ ಸರ್ವದಾ ॥ 7 ॥

ಋಣರೇಖಾಃ ಪ್ರಕರ್ತವ್ಯಾಃ ದಗ್ಧಾಙ್ಗಾರೈಸ್ತದಗ್ರತಃ ।
ಸಪ್ತವಿಂಶತಿನಾಮಾನಿ ಪಠಿತ್ವಾ ತು ತದನ್ತಿಕೇ ॥ 8 ॥

ತಾಶ್ಚ ಪ್ರಮಾರ್ಜಯೇತ್ಪಶ್ಚಾದ್ವಾಮಪಾದೇನ ಸಂಸ್ಪೃಶನ್ ।
ಏವಂ ಕೃತ್ವಾ ನ ಸನ್ದೇಹೋ ಋಣಹೀನೋ ಧನೀ ಭವೇತ್ ॥ 9 ॥

ಭೂಮಿಜಸ್ಯ ಪ್ರಸಾದೇನ ಗ್ರಹಪೀಡಾ ವಿನಶ್ಯತಿ ।
ಯೇನಾರ್ಜಿತಾ ಜಗತ್ಕೀರ್ತಿರ್ಭೂಮಿಪುತ್ರೇಣ ಶಾಶ್ವತೀ ॥ 10 ॥

ಶತ್ರವಶ್ಚ ಹತಾ ಯೇನ ಭೌಮೇನ ಮಹಿತಾತ್ಮನಾ ।
ಸ ಪ್ರೀಯತಾಂ ತು ಭೌಮೋಽದ್ಯ ತುಷ್ಟೋ ಭೂಯಾತ್ ಸದಾ ಮಮ ॥ 11 ॥

ಮೂಲಮನ್ತ್ರಃ –
ಅಙ್ಗಾರಕ ಮಹೀಪುತ್ರ ಭಗವನ್ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ।
ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ಮಮಾಶೇಷ ಋಣಮಾಶು ವಿಮೋಚಯ ॥ 12 ॥

ಅರ್ಘ್ಯಮ್ –
ಭೂಮಿಪುತ್ರ ಮಹಾತೇಜಃ ಸ್ವೇದೋದ್ಭವ ಪಿನಾಕಿನಃ ।
ಋಣಾರ್ತಸ್ತ್ವಾಂ ಪ್ರಪನ್ನೋಽಸ್ಮಿ ಗೃಹಾಣಾರ್ಘ್ಯಂ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥ 13 ॥

ಇತಿ ಋಣ ವಿಮೋಚನ ಅಙ್ಗಾರಕ ಸ್ತೋತ್ರಮ್ ॥