॥ द्वितीय मुंडके प्रथमः खंडः ॥

तदेतत् सत्यं
यथा सुदीप्तात् पावकाद्विस्फुलिंगाः
सहस्रशः प्रभवंते सरूपाः ।
तथाऽक्षराद्विविधाः सोम्य भावाः
प्रजायंते तत्र चैवापि यंति ॥ 1॥

दिव्यो ह्यमूर्तः पुरुषः स बाह्याभ्यंतरो ह्यजः ।
अप्राणो ह्यमनाः शुभ्रो ह्यक्षरात् परतः परः ॥ 2॥

एतस्माज्जायते प्राणो मनः सर्वेंद्रियाणि च ।
खं-वाँयुर्ज्योतिरापः पृथिवी विश्वस्य धारिणी ॥ 3॥

अग्नीर्मूर्धा चक्षुषी चंद्रसूर्यौ
दिशः श्रोत्रे वाग् विवृताश्च वेदाः ।
वायुः प्राणो हृदयं-विँश्वमस्य पद्भ्यां
पृथिवी ह्येष सर्वभूतांतरात्मा ॥ 4॥

तस्मादग्निः समिधो यस्य सूर्यः
सोमात् पर्जन्य ओषधयः पृथिव्याम् ।
पुमान् रेतः सिंचति योषितायां
बह्वीः प्रजाः पुरुषात् संप्रसूताः ॥ 5॥

तस्मादृचः साम यजूंषि दीक्षा
यज्ञाश्च सर्वे क्रतवो दक्षिणाश्च ।
सं​वँत्सरश्च यजमानश्च लोकाः
सोमो यत्र पवते यत्र सूर्यः ॥ 6॥

तस्माच्च देवा बहुधा संप्रसूताः
साध्या मनुष्याः पशवो वयांसि ।
प्राणापानौ व्रीहियवौ तपश्च
श्रद्धा सत्यं ब्रह्मचर्यं-विँधिश्च ॥ 7॥

सप्त प्राणाः प्रभवंति तस्मात्
सप्तार्चिषः समिधः सप्त होमाः ।
सप्त इमे लोका येषु चरंति प्राणा
गुहाशया निहिताः सप्त सप्त ॥ 8॥

अतः समुद्रा गिरयश्च सर्वेऽस्मात्
स्यंदंते सिंधवः सर्वरूपाः ।
अतश्च सर्वा ओषधयो रसश्च
येनैष भूतैस्तिष्ठते ह्यंतरात्मा ॥ 9॥

पुरुष एवेदं-विँश्वं कर्म तपो ब्रह्म परामृतम् ।
एतद्यो वेद निहितं गुहायां
सोऽविद्याग्रंथिं-विँकिरतीह सोम्य ॥ 10॥

॥ इति मुंडकोपनिषदि द्वितीयमुंडके प्रथमः खंडः ॥