ಪ್ರಾರ್ಥನ
ಶುಕ್ಲಾಮ್ಬರಧರಂ ವಿಷ್ಣುಂ ಶಶಿವರ್ಣಂ ಚತುರ್ಭುಜಮ್ ।
ಪ್ರಸನ್ನ ವದನಂ ಧ್ಯಾಯೇತ್ಸರ್ವ ವಿಘ್ನೋಪಶಾನ್ತಯೇ ॥
ಅಯಂ ಮುಹೂರ್ತಸ್ಸುಮುಹೂರ್ತೋಽಸ್ತು ।
ತದೇವ ಲಗ್ನಂ ಸುದಿನಂ ತದೇವ, ತಾರಾಬಲಂ ಚನ್ದ್ರಬಲಂ ತದೇವ, ವಿದ್ಯಾಬಲಂ ದೈವಬಲಂ ತದೇವ, ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತೇ ತೇಙ್ಘ್ರಿಯುಗಂ ಸ್ಮರಾಮಿ, ಸುಮುಹೂರ್ತೋಽಸ್ತು ।
ಯಶ್ಶಿವೋ ನಾಮರೂಪಾನಭ್ಯಾಂ ಯಾದೇವೀ ಸರ್ವಮಙ್ಗಳಾ ।
ತಯೋಸ್ಸಂಸ್ಮರಣಾತ್ಪುಂಸಾಂ ಸರ್ವತೋ ಜಯ ಮಙ್ಗಳಮ್ ॥
ಲಾಭಸ್ತೇಷಾಂ ಜಯಸ್ತೇಷಾಂ ಕುತಸ್ತೇಷಾಂ ಪರಾಭವಃ ।
ಯೇಷಾಮಿನ್ದೀವರಶ್ಷ್ಯಾಮೋ ಹೃದಯಸ್ಥೋಜನಾರ್ಥನಃ ॥
ಆಪದಾಮಪಹರ್ತಾರಂ ದಾತಾರಂ ಸರ್ವಸಮ್ಪದಾಮ್ ।
ಲೋಕಾಭಿರಾಮಂ ಶ್ರೀರಾಮಂ ಭೂಯೋ ಭೂಯೋನಮಾಮ್ಯಹಮ್ ॥
ಸುಮುಖಶ್ಚೈಕದನ್ತಶ್ಚ ಕಪಿಲೋ ಗಜಕರ್ಣಕಃ ।
ಲಮ್ಬೋದರಶ್ಚ ವಿಕಟೋ ವಿಘ್ನರಾಜೋ ಗಣಾಧಿಪಃ ॥
ಧೂಮ್ರಕೇತು-ರ್ಗಣಾಧ್ಯಕ್ಷೋ ಫಾಲಚನ್ದ್ರೋ ಗಜಾನನಃ ।
ವಕ್ರತುಣ್ಡ-ಶ್ಶೂರ್ಪಕರ್ಣೋ ಹೇರಮ್ಬ-ಸ್ಸ್ಕನ್ದಪೂರ್ವಜಃ ॥
ಷೋಡಶೈತಾನಿ ನಾಮಾನಿ ಯಃ ಪಠೇ-ಚ್ಛೃಣು-ಯಾದಪಿ ।
ವಿದ್ಯಾರಮ್ಭೇ ವಿವಾಹೇ ಚ ಪ್ರವೇಶೇ ನಿರ್ಗಮೇ ತಥಾ ।
ಸಙ್ಗ್ರಾಮೇ ಸರ್ವ ಕಾರ್ಯೇಷು ವಿಘ್ನಸ್ತಸ್ಯ ನ ಜಾಯತೇ ॥
ಅಭೀಪ್ಸಿತಾರ್ಥ ಸಿದ್ಧ್ಯರ್ಥಂ ಪೂಜಿತೋ ಯಸ್ಸುರೈರಪಿ ।
ಸರ್ವವಿಘ್ನಚ್ಚಿದೇತಸ್ಮೈ ಶ್ರೀ ಮಹಾಗಣಾಧಿಪತಯೇ ನಮಃ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀಲಕ್ಷ್ಮೀ ನಾರಾಯಣಾಭ್ಯಾಂ ನಮಃ ।
ಓಂ ಉಮಾಮಹೇಶ್ವರಾಭ್ಯಾಂ ನಮಃ ।
ಓಂ ವಾಣೀ ಹಿರಣ್ಯಗರ್ಭಾಭ್ಯಾಂ ನಮಃ ।
ಓಂ ಶಚೀಪುರನ್ದರಾಭ್ಯಾಂ ನಮಃ ।
ಓಂ ಅರುನ್ಧತೀ ವಶಿಷ್ಠಾಭ್ಯಾಂ ನಮಃ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿತಾರಾಮಾಭ್ಯಾಂ ನಮಃ ॥
ನಮಸ್ಸರ್ವೇಭ್ಯೋಂ ಮಹಾಜನೇಭ್ಯಃ ಅಯಂ ಮುಹೂರ್ತ-ಸ್ಸುಮುಹೂರ್ತೋಽಸ್ತು ॥
ಶರೀರ ಶುದ್ಧಿ
ಅಪವಿತ್ರಃ ಪವಿತ್ರೋ ವಾ ಸರ್ವಾವಸ್ಥಾ᳚-ಙ್ಗತೋ-ಽಪಿವಾ ।
ಯ-ಸ್ಸ್ಮರೇ-ತ್ಪುಣ್ಡರೀಕಾಖ್ಷಂ ಸ ಬಾಹ್ಯಾಭ್ಯನ್ತರ ಶ್ಶುಚಿಃ ॥
ಪುಣ್ಡರೀಕಾಖ್ಷ ! ಪುಣ್ಡರೀಕಾಖ್ಷ ! ಪುಣ್ಡರೀಕಾಖ್ಷಾಯ ನಮಃ ।
ಆಚಮನಃ
ಓಂ ಆಚಮ್ಯ
ಓಂ ಕೇಶವಾಯ ಸ್ವಾಹಾ
ಓಂ ನಾರಾಯಣಾಯ ಸ್ವಾಹಾ
ಓಂ ಮಾಧವಾಯ ಸ್ವಾಹಾ (ಇತಿ ತ್ರಿರಾಚಮ್ಯ)
ಓಂ ಗೋವಿನ್ದಾಯ ನಮಃ (ಪಾಣೀ ಮಾರ್ಜಯಿತ್ವಾ)
ಓಂ ವಿಷ್ಣವೇ ನಮಃ
ಓಂ ಮಧುಸೂದನಾಯ ನಮಃ (ಓಷ್ಠೌ ಮಾರ್ಜಯಿತ್ವಾ)
ಓಂ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ವಾಮನಾಯ ನಮಃ (ಶಿರಸಿ ಜಲಂ ಪ್ರೋಕ್ಷ್ಯ)
ಓಂ ಶ್ರೀಧರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಹೃಷೀಕೇಶಾಯ ನಮಃ (ವಾಮಹಸ್ತೆ ಜಲಂ ಪ್ರೋಕ್ಷ್ಯ)
ಓಂ ಪದ್ಮನಾಭಾಯ ನಮಃ (ಪಾದಯೋಃ ಜಲಂ ಪ್ರೋಕ್ಷ್ಯ)
ಓಂ ದಾಮೋದರಾಯ ನಮಃ (ಶಿರಸಿ ಜಲಂ ಪ್ರೋಕ್ಷ್ಯ)
ಓಂ ಸಙ್ಕರ್ಷಣಾಯ ನಮಃ (ಅಙ್ಗುಳಿಭಿಶ್ಚಿಬುಕಂ ಜಲಂ ಪ್ರೋಕ್ಷ್ಯ)
ಓಂ ವಾಸುದೇವಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನಾಯ ನಮಃ (ನಾಸಿಕಾಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ)
ಓಂ ಅನಿರುದ್ಧಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪುರುಷೋತ್ತಮಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಅಧೋಕ್ಷಜಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ನಾರಸಿಂಹಾಯ ನಮಃ (ನೇತ್ರೇ ಶ್ರೋತ್ರೇ ಚ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ)
ಓಂ ಅಚ್ಯುತಾಯ ನಮಃ (ನಾಭಿಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ)
ಓಂ ಜನಾರ್ಧನಾಯ ನಮಃ (ಹೃದಯಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ)
ಓಂ ಉಪೇನ್ದ್ರಾಯ ನಮಃ (ಹಸ್ತಂ ಶಿರಸಿ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯ)
ಓಂ ಹರಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣಾಯ ನಮಃ (ಅಂಸೌ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ)
ಓಂ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಪರಬ್ರಹ್ಮಣೇ ನಮೋ ನಮಃ
ಭೂತೋಚ್ಚಾಟನ
ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ತು । ಭೂತ ಪಿಶಾಚಾಃ । ಯೇ ತೇ ಭೂಮಿಭಾರಕಾಃ । ಯೇ ತೇಷಾಮವಿರೋಧೇನ । ಬ್ರಹ್ಮಕರ್ಮ ಸಮಾರಭೇ । ಓಂ ಭೂರ್ಭುವಸ್ಸುವಃ ।
ದೈವೀ ಗಾಯತ್ರೀ ಚನ್ದಃ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮೇ ವಿನಿಯೋಗಃ
ಪ್ರಾಣಾಯಾಮಃ
ಓ-ಮ್ಭೂಃ । ಓ-ಮ್ಭುವಃ । ಓಗ್ಂ ಸುವಃ । ಓ-ಮ್ಮಹಃ । ಓ-ಞ್ಜನಃ । ಓ-ನ್ತಪಃ । ಓಗ್ಂ ಸ॒ತ್ಯಮ್ ।
ಓ-ನ್ತಥ್ಸ॑ವಿ॒ತುರ್ವರೇ᳚ಣ್ಯಂ॒ ಭರ್ಗೋ॑ ದೇ॒ವಸ್ಯ॑ ಧೀಮಹಿ ।
ಧಿಯೋ॒ ಯೋ ನಃ॑ ಪ್ರಚೋದಯಾ᳚ತ್ ॥
ಓಮಾಪೋ॒ ಜ್ಯೋತೀ॒ ರಸೋ॒-ಽಮೃತ॒-ಮ್ಬ್ರಹ್ಮ॒ ಭೂ-ರ್ಭುವ॒-ಸ್ಸುವ॒ರೋಮ್ ॥
ಸಙ್ಕಲ್ಪಃ
ಮಮೋಪಾತ್ತ, ದುರಿತ ಕ್ಷಯದ್ವಾರಾ, ಶ್ರೀ ಪರಮೇಶ್ವರ-ಮುದ್ದಿಸ್ಯ, ಶ್ರೀ ಪರಮೇಶ್ವರ ಪ್ರೀತ್ಯರ್ಥಂ, ಶುಭೇ, ಶೋಭನೇ, ಅಭ್ಯುದಯ ಮುಹೂರ್ತೇ, ಶ್ರೀ ಮಹಾವಿಷ್ಣೋ ರಾಜ್ಞಯಾ, ಪ್ರವರ್ತ ಮಾನಸ್ಯ, ಅದ್ಯ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ, ದ್ವಿತೀಯ ಪರಾರ್ಥೇ, ಶ್ವೇತವರಾಹ ಕಲ್ಪೇ, ವೈವಶ್ವತ ಮನ್ವನ್ತರೇ, ಕಲಿಯುಗೇ, ಪ್ರಥಮ ಪಾದೇ, (ಭಾರತ ದೇಶಃ - ಜಮ್ಬೂ ದ್ವೀಪೇ, ಭರತ ವರ್ಷೇ, ಭರತ ಖಣ್ಡೇ, ಮೇರೋಃ ದಕ್ಷಿಣ/ಉತ್ತರ ದಿಗ್ಭಾಗೇ; ಅಮೇರಿಕಾ - ಕ್ರೌಞ್ಚ ದ್ವೀಪೇ, ರಮಣಕ ವರ್ಷೇ, ಐನ್ದ್ರಿಕ ಖಣ್ಡೇ, ಸಪ್ತ ಸಮುದ್ರಾನ್ತರೇ, ಕಪಿಲಾರಣ್ಯೇ), ಶೋಭನ ಗೃಹೇ, ಸಮಸ್ತ ದೇವತಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಹರಿಹರ ಗುರುಚರಣ ಸನ್ನಿಥೌ, ಅಸ್ಮಿನ್, ವರ್ತಮಾನ, ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ, ಚಾನ್ದ್ರಮಾನ, ... ಸಂವತ್ಸರೇ, ... ಅಯನೇ, ... ಋತೇ, ... ಮಾಸೇ, ... ಪಕ್ಷೇ, ... ತಿಥೌ, ... ವಾಸರೇ, ... ಶುಭ ನಕ್ಷತ್ರ, ಶುಭ ಯೋಗ, ಶುಭ ಕರಣ, ಏವಙ್ಗುಣ, ವಿಶೇಷಣ, ವಿಶಿಷ್ಠಾಯಾಂ, ಶುಭ ತಿಥೌ, ಶ್ರೀಮಾನ್, ... ಗೋತ್ರಃ, ... ನಾಮಧೇಯಃ, ... ಗೋತ್ರಸ್ಯ, ... ನಾಮಧೇಯೋಹಂ ... ಮಮ ಧರ್ಮಪತ್ನೀ ಸಮೇತಸ್ಯ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸಹಕುಟುಮ್ಬಸ್ಯ, ಕ್ಷೇಮಸ್ಥೈರ್ಯ ವಿಜಯ ಅಭಯ ಆಯುರಾರೋಗ್ಯ ಐಶ್ವರ್ಯಾಭಿವೃಧ್ಹ್ಯರ್ಥಂ, ಧರ್ಮಾರ್ಥ ಕಾಮ ಮೋಕ್ಷ ಚತುರ್ವಿಧ ಫಲ ಪುರುಷಾರ್ಥ ಸಿದ್ದ್ಯರ್ಥಂ, ಪುತ್ರಪೌತ್ರಾಭಿವೃದ್ಧ್ಯರ್ಥಂ ಸಕಲಕಾರ್ಯೇಷು ಸರ್ವದಾ ದಿಗ್ವಿಜಯಸಿದ್ಧ್ಯರ್ಥಂ, ಶ್ರೀ ವರಸಿದ್ಧಿ ವಿನಾಯಕ ದೇವತಾ ಮುದ್ಧಿಸ್ಯ ಶ್ರೀ ವರಸಿದ್ಧಿ ವಿನಾಯಕ ದೇವತಾ ಪ್ರೀತ್ಯರ್ಥಂ ಕಲ್ಪೋಕ್ತ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಯಾವಚ್ಛಕ್ತಿ ಧ್ಯಾನಾವಾಹನಾದಿ ಷೋಡಶೋಪಚಾರಪೂಜಾಂ ಕರಿಷ್ಯೇ ।
ಕಲಶ ಪೂಜ
ಕಲಶಸ್ಯ ಮುಖೇ ವಿಷ್ಣುಃ ಕಣ್ಠೇ ರುದ್ರ-ಸ್ಸಮಾಹಿತಃ ।
ಮೂಲೇ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತೋ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಮಧ್ಯೇ ಮಾತೃಗಣಾಸ್ಮೃತಾಃ ॥
ಕುಕ್ಷೌತು ಸಾಗರಾಃ ಸರ್ವೇ ಸಪ್ತದ್ವ್ವೀಪಾ ವಸುನ್ಧರಾ ।
ಋಗ್ವೇದೋಧ ಯಜುರ್ವೇದ-ಸ್ಸಾಮವೇದೋ-ಹ್ಯಧರ್ವಣಃ ॥
ಅಙ್ಗೈಶ್ಚ ಸಹಿತಾಸ್ಸರ್ವೇ ಕಲಶಾಮ್ಬು ಸಮಾಶ್ರಿತಾಃ ।
ಗಙ್ಗೇ ಚ ಯಮುನೇ ಚೈವ ಗೋದಾವರಿ ಸರಸ್ವತೀ ।
ನರ್ಮದೇ ಸಿನ್ಧು ಕಾವೇರೀ ಜಲೇಸ್ಮಿನ್ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಕುರು ॥
ಆಯಾನ್ತು ದೇವಪೂಜಾರ್ಥಂ ದುರಿತಕ್ಷಯಕಾರಕಾಃ ।
(ಕಲಶೋದಕೇನ ಪೂಜಾದ್ರವ್ಯಾಣಿ, ಆತ್ಮಾನಂ, ದೇವಂ ಚ ಸಮ್ಪ್ರೋಕ್ಷ್ಯ)
ಓ-ಙ್ಗ॒ಣಾನಾ᳚-ನ್ತ್ವಾ ಗ॒ಣಪ॑ತಿಗ್ಂ ಹವಾಮಹೇ ಕ॒ವಿ-ಙ್ಕ॑ವೀ॒ನಾಂ ಉಪ॒ಮಶ್ರ॑ವಸ್ತವಮ್ । ಜ್ಯೇ॒ಷ್ಠ॒ರಾಜ॒-ಮ್ಬ್ರಹ್ಮ॑ಣಾ-ಮ್ಬ್ರಹ್ಮಣಸ್ಪತ॒ ಆ ನ॑-ಶ್ಶೃ॒ಣ್ವನ್ನೂ॒ತಿಭಿ॑ಸ್ಸೀದ॒ ಸಾದ॑ನಮ್ ॥
ಶ್ರೀ ವರಸಿದ್ಧಿ ವಿನಾಯಕ ದೇವತಾಯೇ ನಮಃ ।
ಅಥ ಪ್ರಾಣಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನಂ ಕರಿಷ್ಯೇ ।
ಷೋಡಶೋಪಚಾರ ಪೂಜಾ
ಪ್ರಾರ್ಥನ
ಭವಸಞ್ಚಿತಪಾಪೌಘವಿಧ್ವಂಸನವಿಚಕ್ಷಣಮ್ ।
ವಿಘ್ನಾನ್ಧಕಾರಭಾಸ್ವನ್ತಂ ವಿಘ್ನರಾಜಮಹಂ ಭಜೇ ॥
ಏಕದನ್ತಂ ಶೂರ್ಪಕರ್ಣಂ ಗಜವಕ್ತ್ರಂ ಚತುರ್ಭುಜಮ್ ।
ಪಾಶಾಙ್ಕುಶಧರಂ ದೇವಂ ಧ್ಯಾಯೇತ್ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕಮ್ ॥
ಉತ್ತಮಂ ಗಣನಾಥಸ್ಯ ವ್ರತಂ ಸಮ್ಪತ್ಕರಂ ಶುಭಮ್ ।
ಭಕ್ತಾಭೀಷ್ಟಪ್ರದಂ ತಸ್ಮಾದ್ಧ್ಯಾಯೇತ್ತಂ ವಿಘ್ನನಾಯಕಮ್ ॥
ಷೋಡಸೋಪಚಾರ ಪೂಜಾ
ಧ್ಯಾನಂ
ಧ್ಯಾಯೇದ್ಗಜಾನನಂ ದೇವಂ ತಪ್ತಕಾಞ್ಚನಸನ್ನಿಭಮ್ ।
ಚತುರ್ಭುಜಂ ಮಹಾಕಾಯಂ ಸರ್ವಾಭರಣಭೂಷಿತಮ್ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಧ್ಯಾಯಾಮಿ ।
ಆವಾಹನಂ
ಅತ್ರಾಗಚ್ಛ ಜಗದ್ವನ್ದ್ಯ ಸುರರಾಜಾರ್ಚಿತೇಶ್ವರ ।
ಅನಾಥನಾಥ ಸರ್ವಜ್ಞ ಗೌರೀಗರ್ಭಸಮುದ್ಭವ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಆವಾಹಯಾಮಿ ।
ಆಸನಂ
ಮೌಕ್ತಿಕೈಃ ಪುಷ್ಪರಾಗೈಶ್ಚ ನಾನಾರತ್ನೈರ್ವಿರಾಜಿತಮ್ ।
ರತ್ನಸಿಂಹಾಸನಂ ಚಾರು ಪ್ರೀತ್ಯರ್ಥಂ ಪ್ರತಿಗೃಹ್ಯತಾಮ್ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಆಸನಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಅರ್ಘ್ಯಂ
ಗೌರೀಪುತ್ರ ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಶಙ್ಕರಪ್ರಿಯನನ್ದನ ।
ಗೃಹಾಣಾರ್ಘ್ಯಂ ಮಯಾ ದತ್ತಂ ಗನ್ಧಪುಷ್ಪಾಕ್ಷತೈರ್ಯುತಮ್ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಅರ್ಘ್ಯಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಪಾದ್ಯಂ
ಗಜವಕ್ತ್ರ ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಸರ್ವಾಭೀಷ್ಟಪ್ರದಾಯಕ ।
ಭಕ್ತ್ಯಾ ಪಾದ್ಯಂ ಮಯಾ ದತ್ತಂ ಗೃಹಾಣ ದ್ವಿರದಾನನ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಪಾದ್ಯಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಆಚಮನೀಯಂ
ಅನಾಥನಾಥ ಸರ್ವಜ್ಞ ಗೀರ್ವಾಣವರಪೂಜಿತ ।
ಗೃಹಾಣಾಚಮನಂ ದೇವ ತುಭ್ಯಂ ದತ್ತಂ ಮಯಾ ಪ್ರಭೋ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಆಚಮನೀಯಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಮಧುಪರ್ಕಂ
ದಧಿಕ್ಷೀರಸಮಾಯುಕ್ತಂ ಮಧ್ವಾಜ್ಯೇನ ಸಮನ್ವಿತಮ್ ।
ಮಧುಪರ್ಕಂ ಗೃಹಾಣೇದಂ ಗಜವಕ್ತ್ರ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಮಧುಪರ್ಕಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಪಞ್ಚಾಮೃತ ಸ್ನಾನಂ
ಸ್ನಾನಂ ಪಞ್ಚಾಮೃತೈರ್ದೇವ ಗೃಹಾಣ ಗಣನಾಯಕ ।
ಅನಾಥನಾಥ ಸರ್ವಜ್ಞ ಗೀರ್ವಾಣಗಣಪೂಜಿತ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಪಞ್ಚಾಮೃತ ಸ್ನಾನಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಶುದ್ಧೋದಕ ಸ್ನಾನಂ
ಗಙ್ಗಾದಿಸರ್ವತೀರ್ಥೇಭ್ಯ ಆಹೃತೈರಮಲೈರ್ಜಲೈಃ ।
ಸ್ನಾನಂ ಕುರುಷ್ಯ ಭಗವನ್ನುಮಾಪುತ್ರ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಶುದ್ಧೋದಕ ಸ್ನಾನಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಸ್ನಾನಾನನ್ತರಂ ಆಚಮನೀಯಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ವಸ್ತ್ರಂ
ರಕ್ತವಸ್ತ್ರದ್ವಯಂ ಚಾರು ದೇವಯೋಗ್ಯಂ ಚ ಮಙ್ಗಳಮ್ ।
ಶುಭಪ್ರದ ಗೃಹಾಣ ತ್ವಂ ಲಮ್ಬೋದರ ಹರಾತ್ಮಜ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ವಸ್ತ್ರಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಯಜ್ಞೋಪವೀತಂ
ರಾಜತಂ ಬ್ರಹ್ಮಸೂತ್ರಂ ಚ ಕಾಞ್ಚನಂ ಚೋತ್ತರೀಯಕಮ್ ।
ಗೃಹಾಣ ದೇವ ಸರ್ವಜ್ಞ ಭಕ್ತಾನಾಮಿಷ್ಟದಾಯಕ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಯಜ್ಞೋಪವೀತಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಗನ್ಧಂ
ಚನ್ದನಾಗರು ಕರ್ಪೂರ ಕಸ್ತೂರೀ ಕುಙ್ಕುಮಾನ್ವಿತಮ್ ।
ವಿಲೇಪನಂ ಸುರಶ್ರೇಷ್ಠ ಪ್ರೀತ್ಯರ್ಥಂ ಪ್ರತಿಗೃಹ್ಯತಾಮ್ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಶ್ರೀಗನ್ಧಾನ್ ಧಾರಯಾಮಿ ।
ಅಕ್ಷತಾನ್
ಅಕ್ಷತಾನ್ ಧವಳಾನ್ ದಿವ್ಯಾನ್ ಶಾಲೀಯಾಂಸ್ತಣ್ಡುಲಾನ್ ಶುಭಾನ್ ।
ಗೃಹಾಣ ಪರಮಾನನ್ದ ಶಮ್ಭುಪುತ್ರ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಅಲಙ್ಕರಣಾರ್ಥಂ ಅಕ್ಷತಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಪುಷ್ಪಾಣಿ
ಸುಗನ್ಧಾನಿ ಚ ಪುಷ್ಪಾಣಿ ಜಾತೀಕುನ್ದಮುಖಾನಿ ಚ ।
ಏಕವಿಂಶತಿಪತ್ರಾಣಿ ಸಙ್ಗೃಹಾಣ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಪುಷ್ಪೈಃ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಅಥಾಙ್ಗಪೂಜಾ
ಓಓ ಗಣೇಶಾಯ ನಮಃ - ಪಾದೌ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಏಕದನ್ತಾಯ ನಮಃ - ಗುಲ್ಫೌ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಶೂರ್ಪಕರ್ಣಾಯ ನಮಃ - ಜಾನುನೀ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ವಿಘ್ನರಾಜಾಯ ನಮಃ - ಜಙ್ಘೇ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಆಖುವಾಹನಾಯ ನಮಃ - ಊರೂಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಹೇರಮ್ಬಾಯ ನಮಃ - ಕಟಿಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಲಮ್ಬೋದರಾಯ ನಮಃ - ಉದರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಗಣನಾಥಾಯ ನಮಃ - ನಾಭಿಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಗಣೇಶಾಯ ನಮಃ - ಹೃದಯಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಸ್ಥೂಲಕಣ್ಠಾಯ ನಮಃ - ಕಣ್ಠಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಸ್ಕನ್ದಾಗ್ರಜಾಯ ಣಮಹ ಶ್ಕನ್ಧೌ ಪೋಓಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಪಾಶಹಸ್ತಾಯ ಣಮಹ ಹಸ್ಥೌ ಪೋಓಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಗಜವಕ್ತ್ರಾಯ ನಮಃ - ವಕ್ತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ವಿಘ್ನಹನ್ತ್ರೇ ನಮಃ - ನೇತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಶೂರ್ಪಕರ್ಣಾಯ ನಮಃ - ಕರ್ಣೌ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಫಾಲಚನ್ದ್ರಾಯ ನಮಃ - ಲಲಾಟಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ಸರ್ವೇಶ್ವರಾಯ ನಮಃ - ಶಿರಃ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಓಓ ವಿಘ್ನರಾಜಾಯ ನಮಃ - ಸರ್ವಾಙ್ಗಾಣಿ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಅಥೈಕವಿಂಶತಿ ಪತ್ರಪೂಜ
ಸುಮುಖಾಯನಮಃ - ಮಾಚೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ದರ್ಭ) ।
ಗಣಾಧಿಪಾಯ ನಮಃ - ಬೃಹತೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಉಮಾಪುತ್ರಾಯ ನಮಃ - ಬಿಲ್ವಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಮಾರೇಡು) ।
ಗಜಾನನಾಯ ನಮಃ - ದುರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಪೂಜಯಾಮಿ(ಗರಿಕ) ।
ಹರಸೂನವೇನಮಃ - ದತ್ತೂರಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಉಮ್ಮೆತ್ತ) ।
ಲಮ್ಬೋದರಾಯನಮಃ - ಬದರೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ರೇಗು) ।
ಗುಹಾಗ್ರಜಾಯನಮಃ - ಅಪಾಮಾರ್ಗಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಉತ್ತರೇಣಿ) ।
ಗಜಕರ್ಣಾಯನಮಃ - ತುಲಸೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಏಕದನ್ತಾಯ ನಮಃ - ಚೂತಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಆಮ್ರ) ।
ವಿಕಟಾಯ ನಮಃ - ಕರವೀರಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಗನ್ನೇರು)।
ಭಿನ್ನದನ್ತಾಯ ನಮಃ - ವಿಷ್ಣುಕ್ರಾನ್ತಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ವಟವೇನಮಃ - ದಾಡಿಮೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ದಾನಿಮ್ಮ) ।
ಸರ್ವೇಶ್ವರಾಯನಮಃ - ದೇವದಾರುಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಫಾಲಚನ್ದ್ರಾಯ ನಮಃ - ಮರುವಕಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಹೇರಮ್ಬಾಯನಮಃ - ಸಿನ್ಧುವಾರಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಶೂರ್ಪಕರ್ಣಾಯನಮಃ - ಜಾಜೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಸುರಾಗ್ರಜಾಯನಮಃ - ಗಣ್ಡಕೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಇಭವಕ್ತ್ರಾಯನಮಃ - ಶಮೀಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಜಮ್ಮಿ) ।
ವಿನಾಯಕಾಯ ನಮಃ - ಅಶ್ವತ್ಥಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ರಾವಿ) ।
ಸುರಸೇವಿತಾಯ ನಮಃ - ಅರ್ಜುನಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಮದ್ದಿ) ।
ಕಪಿಲಾಯ ನಮಃ - ಅರ್ಕಪತ್ರಂ ಪೂಜಯಾಮಿ (ಜಿಲ್ಲೇಡು) ।
ಶ್ರೀ ಗಣೇಶ್ವರಾಯ ನಮಃ - ಏಕವಿಂಶತಿ ಪತ್ರಾಣಿ ಪೂಜಯಾಮಿ ।
ಏಕವಿಂಶತಿ ಪುಷ್ಪ ಪೂಜಾ
ಓಂ ಪಞ್ಚಾಸ್ಯ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಪುನ್ನಾಗ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಮಹಾ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಮನ್ದಾರ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಧೀರ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ದಾಡಿಮೀ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ವಿಷ್ವಕ್ಸೇನ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ವಕುಳ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಆಮೋದ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಅಮೃಣಾಳ(ತಾಮರ) ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಪ್ರಮಥ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಪಾಟಲೀ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ರುದ್ರ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ದ್ರೋಣ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ವಿದ್ಯಾ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಧತ್ತೂರ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ವಿಘ್ನ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಚಮ್ಪಕ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ದುರಿತ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ರಸಾಲ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಕಾಮಿತಾರ್ಥಪ್ರದ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಕೇತಕೀ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಸಮ್ಮೋಹ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಮಾಧವೀ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ವಿಷ್ಣು ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಶಮ್ಯಾಕ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಈಶ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಅರ್ಕ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಗಜಾಸ್ಯ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಕಲ್ಹಾರ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಸರ್ವಸಿದ್ಧಿ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಸೇವನ್ತಿಕಾ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ವೀರ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಬಿಲ್ವ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಕನ್ದರ್ಪ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಕರವೀರ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಉಚ್ಛಿಷ್ಠ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಕುನ್ದ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಪಾರಿಜಾತ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಜ್ಞಾನ ಗಣಪತಯೇ ನಮಃ - ಜಾತೀ ಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಏಕವಿಂಶತಿ ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮ ಪೂಜಾ
ಓಂ ಗಣಾಧಿಪಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಪಾಶಾಙ್ಕುಶಧರಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಆಖುವಾಹನಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ವಿನಾಯಕಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಈಶಪುತ್ರಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಸರ್ವಸಿದ್ಧಿಪ್ರದಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಏಕದನ್ತಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಇಭವಕ್ತ್ರಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಮೂಷಕವಾಹನಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಕುಮಾರಗುರವೇ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಕಪಿಲವರ್ಣಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೇ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಮೋದಕಹಸ್ತಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಸುರಶ್ರೇಷ್ಠಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಗಜನಾಸಿಕಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಕಪಿತ್ಥಫಲಪ್ರಿಯಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಗಜಮುಖಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಸುಪ್ರಸನ್ನಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಸುರಾಗ್ರಜಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಉಮಾಪುತ್ರಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಸ್ಕನ್ದಪ್ರಿಯಾಯ ನಮಃ - ದೂರ್ವಾಯುಗ್ಮಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ನಾನಾವಿಧ ಪತ್ರ ಪುಷ್ಪಾಣಿ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಶ್ರೀ ವಿನಾಯಕ ಅಷ್ಟೋತ್ತರ ಶತ ನಾಮ ಪೂಜಾ
ಓಂ ಗಜಾನನಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಗಣಾಧ್ಯಕ್ಷಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ವಿಘ್ನರಾಜಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ವಿನಾಯಕಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ದ್ವೈಮಾತುರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ದ್ವಿಮುಖಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪ್ರಮುಖಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸುಮುಖಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಕೃತಿನೇ ನಮಃ
ಓಂ ಸುಪ್ರದೀಪ್ತಾಯ ನಮಃ (10)
ಓಂ ಸುಖನಿಧಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ಸುರಾಧ್ಯಕ್ಷಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸುರಾರಿಘ್ನಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮಹಾಗಣಪತಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ಮಾನ್ಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮಹಾಕಾಲಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮಹಾಬಲಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಹೇರಮ್ಬಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಲಮ್ಬಜಠರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಹ್ರಸ್ವಗ್ರೀವಾಯ ನಮಃ (20)
ಓಂ ಪ್ರಥಮಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪ್ರಾಜ್ಞಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪ್ರಮೋದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮೋದಕಪ್ರಿಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ವಿಘ್ನಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ
ಓಂ ವಿಘ್ನಹನ್ತ್ರೇ ನಮಃ
ಓಂ ವಿಶ್ವನೇತ್ರೇ ನಮಃ
ಓಂ ವಿರಾಟ್ಪತಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ಶ್ರೀಪತಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ವಾಕ್ಪತಯೇ ನಮಃ (30)
ಓಂ ಶೃಙ್ಗಾರಿಣೇ ನಮಃ
ಓಂ ಆಶ್ರಿತವತ್ಸಲಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಶಿವಪ್ರಿಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಶೀಘ್ರಕಾರಿಣೇ ನಮಃ
ಓಂ ಶಾಶ್ವತಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಬಲ್ವಾನ್ವಿತಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಬಲೋದ್ದತಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಭಕ್ತನಿಧಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ಭಾವಗಮ್ಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಭಾವಾತ್ಮಜಾಯ ನಮಃ (40)
ಓಂ ಅಗ್ರಗಾಮಿನೇ ನಮಃ
ಓಂ ಮನ್ತ್ರಕೃತೇ ನಮಃ
ಓಂ ಚಾಮೀಕರ ಪ್ರಭಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವೋಪಾಸ್ಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವಕರ್ತ್ರೇ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವನೇತ್ರೇ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವಸಿದ್ಧಿಪ್ರದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವಸಿದ್ಧಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವವನ್ದ್ಯಾಯ ನಮಃ (50)
ಓಂ ನರ್ವಸಿದ್ದಿ-ಪ್ರದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪಞ್ಚಹಸ್ತಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪಾರ್ವತೀನನ್ದನಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪ್ರಭವೇ ನಮಃ
ಓಂ ಕುಮಾರ ಗುರವೇ ನಮಃ
ಓಂ ಕುಞ್ಜರಾಸುರ-ಭಞ್ಜನಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಕಾನ್ತಿಮತೇ ನಮಃ
ಓಂ ಧೃತಿಮತೇ ನಮಃ
ಓಂ ಕಾಮಿನೇ ನಮಃ
ಓಂ ಕಪಿತ್ಥಫಲಪ್ರಿಯಾಯ ನಮಃ (60)
ಓಂ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೇ ನಮಃ
ಓಂ ಬ್ರಹ್ಮರೂಪಿಣೇ ನಮಃ
ಓಂ ಮಹೋದರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮದೋತ್ಕಟಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮಹಾವೀರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮನ್ತ್ರಿಣೇ ನಮಃ
ಓಂ ಮಙ್ಗಳಸುಸ್ವರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪ್ರಮದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಜ್ಯಾಯಸೇ ನಮಃ
ಓಂ ಯಕ್ಷಿಕಿನ್ನರಸೇವಿತಾಯ ನಮಃ (70)
ಓಂ ಗಙ್ಗಾಸುತಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಗಣಾಧೀಶಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಗಮ್ಭೀರನಿನದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ವಟವೇ ನಮಃ
ಓಂ ಜ್ಯೋತಿಷೇ ನಮಃ
ಓಂ ಅಕ್ರಾನ್ತ-ಪದಚಿತ್ಪ್ರಭವೇ ನಮಃ
ಓಂ ಅಭೀಷ್ಟವರದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮಙ್ಗಳಪ್ರದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಅವ್ಯಕ್ತ ರೂಪಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪುರಾಣಪುರುಷಾಯ ನಮಃ (80)
ಓಂ ಪೂಷ್ಣೇ ನಮಃ
ಓಂ ಪುಷ್ಕರೋತ್ಕ್ಷಿಪ್ತ-ವಾರಣಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಅಗ್ರಗಣ್ಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಅಗ್ರಪೂಜ್ಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಅಪಾಕೃತಪರಾಕ್ರಮಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸತ್ಯಧರ್ಮಿಣೇ ನಮಃ
ಓಂ ಸಖ್ಯೈ ನಮಃ
ಓಂ ಸಾರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸರಸಾಮ್ಬುನಿಧಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ಮಹೇಶಾಯ ನಮಃ (90)
ಓಂ ವಿಶದಾಙ್ಗಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಮಣಿಕಿಙ್ಕಿಣೀ ಮೇಖಲಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸಮಸ್ತದೇವತಾಮೂರ್ತಯೇ ನಮಃ
ಓಂ ಸಹಿಷ್ಣವೇ ನಮಃ
ಓಂ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾದಿ ದಾನಭುವೇ ನಮಃ
ಓಂ ವಿಷ್ಣವೇ ನಮಃ
ಓಂ ವಿಷ್ಣುಪ್ರಿಯಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಭಕ್ತಜೀವಿತಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಐಶ್ವರ್ಯಕಾರಣಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸತತೋತ್ಥಿತಾಯ ನಮಃ (100)
ಓಂ ವಿಷ್ವಗ್ದೃಶೇನಮಃ
ಓಂ ವಿಶ್ವರಕ್ಷಾ-ವಿಧಾನಕೃತೇ ನಮಃ
ಓಂ ಕಳ್ಯಾಣಗುರವೇ ನಮಃ
ಓಂ ಉನ್ಮತ್ತವೇಷಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಪರಜಯಿನೇ ನಮಃ
ಓಂ ಸಮಸ್ತ ಜಗದಾಧಾರಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಸರ್ವೈಶ್ವರ್ಯಪ್ರದಾಯ ನಮಃ
ಓಂ ಶ್ರೀ ವಿಘ್ನೇಶ್ವರಾಯ ನಮಃ (108)
ಶ್ರೀ ಮಹಾಗಣಾಧಿಪತಯೇ ನಮಃ ।
ನಾನಾವಿಧ ಪರಿಮಳ ಪತ್ರಪುಷ್ಪ ಪೂಜಾಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಧೂಪಂ
ದಶಾಙ್ಗಂ ಗುಗ್ಗುಲೋಪೇತಂ ಸುಗನ್ಧಿ ಸುಮನೋಹರಮ್ ।
ಉಮಾಸುತ ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ಗೃಹಾಣ ವರದೋ ಭವ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಧೂಪಮಾಘ್ರಾಪಯಾಮಿ ।
ದೀಪಂ
ಸಾಜ್ಯಂ ತ್ರಿವರ್ತಿಸಂಯುಕ್ತಂ ವಹ್ನಿನಾ ದ್ಯೋತಿತಂ ಮಯಾ ।
ಗೃಹಾಣ ಮಙ್ಗಳಂ ದೀಪಂ ಈಶಪುತ್ರ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ದೀಪಂ ದರ್ಶಯಾಮಿ ।
ನೈವೇದ್ಯಂ
ಸುಗನ್ಧಾನ್ ಸುಕೃತಾಂಶ್ಚೈವ ಮೋದಕಾನ್ ಘೃತ ಪಾಚಿತಾನ್ ।
ನೈವೇದ್ಯಂ ಗೃಹ್ಯತಾಂ ದೇವ ಚಣಮುದ್ಗೈಃ ಪ್ರಕಲ್ಪಿತಾನ್ ॥
ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಭೋಜ್ಯಂ ಚ ಲೇಹ್ಯಂ ಚ ಚೋಷ್ಯಂ ಪಾನೀಯಮೇವ ಚ ।
ಇದಂ ಗೃಹಾಣ ನೈವೇದ್ಯಂ ಮಯಾ ದತ್ತಂ ವಿನಾಯಕ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ನೈವೇದ್ಯಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ತಾಮ್ಬೂಲಂ
ಪೂಗೀಫಲಸಮಾಯುಕ್ತಂ ನಾಗವಲ್ಲೀದಳೈರ್ಯುತಮ್ ।
ಕರ್ಪೂರಚೂರ್ಣಸಂಯುಕ್ತಂ ತಾಮ್ಬೂಲಂ ಪ್ರತಿಗೃಹ್ಯತಾಮ್ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ತಾಮ್ಬೂಲಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ತಾಮ್ಬೂಲ ಚರ್ವಣಾನನ್ತರಂ ಆಚಮನೀಯಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ನೀರಾಜನಂ
ಘೃತವರ್ತಿ ಸಹಸ್ರೈಶ್ಚ ಕರ್ಪೂರಶಕಲೈಸ್ತಥಾ ।
ನೀರಾಜನಂ ಮಯಾ ದತ್ತಂ ಗೃಹಾಣ ವರದೋ ಭವ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ನೀರಾಜನಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ನೀರಾಜನಾನನ್ತರಂ ಆಚಮನೀಯಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಮನ್ತ್ರಪುಷ್ಪಂ
ಗಣಾಧಿಪ ನಮಸ್ತೇಽಸ್ತು ಉಮಾಪುತ್ರಾಘನಾಶನ ।
ವಿನಾಯಕೇಶತನಯ ಸರ್ವಸಿದ್ಧಿಪ್ರದಾಯಕ ॥
ಏಕದನ್ತೈಕವದನ ತಥಾ ಮೂಷಕವಾಹನ ।
ಕುಮಾರಗುರವೇ ತುಭ್ಯಮರ್ಪಯಾಮಿ ಸುಮಾಞ್ಜಲಿಮ್ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಮನ್ತ್ರಪುಷ್ಪಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಪ್ರದಕ್ಷಿಣಂ
ಪ್ರದಕ್ಷಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ ಸತತಂ ಮೋದಕಪ್ರಿಯ ।
ಮದ್ವಿಘ್ನಂ ಹರಯೇ ಶೀಘ್ರಂ ಭಕ್ತಾನಾಮಿಷ್ಟದಾಯಕ ॥
ಆಖುವಾಹನ ದೇವೇಶ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿನ್ ವಿನಾಯಕ ।
ಪ್ರದಕ್ಷಿಣಂ ಕರೋಮಿ ತ್ವಾಂ ಪ್ರಸೀದ ವರದೋ ಭವ ॥
ಯಾನಿ ಕಾನಿ ಚ ಪಾಪಾನಿ ಜನ್ಮಾನ್ತರಕೃತಾನಿ ಚ ।
ತಾನಿ ತಾನಿ ಪ್ರಣಶ್ಯನ್ತಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣ ಪದೇ ಪದೇ ॥
ಪಾಪೋಽಹಂ ಪಾಪಕರ್ಮಾಽಹಂ ಪಾಪಾತ್ಮಾ ಪಾಪಸಮ್ಭವಃ ।
ತ್ರಾಹಿ ಮಾಂ ಕೃಪಯಾ ದೇವ ಶರಣಾಗತವತ್ಸಲ ॥
ಅನ್ಯಥಾ ಶರಣಂ ನಾಸ್ತಿ ತ್ವಮೇವ ಶರಣಂ ಮಮ ।
ತಸ್ಮಾತ್ಕಾರುಣ್ಯ ಭಾವೇನ ರಕ್ಷ ರಕ್ಷ ವಿನಾಯಕ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಆತ್ಮಪ್ರದಕ್ಷಿಣ ನಮಸ್ಕಾರಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಸಾಷ್ಟಾಙ್ಗ ನಮಸ್ಕಾರಂ
ನಮೋ ನಮೋ ಗಣೇಶಾಯ ನಮಸ್ತೇ ವಿಶ್ವರೂಪಿಣೇ ।
ನಿರ್ವಿಘ್ನಂ ಕುರು ಮೇ ಕಾಮಂ ನಮಾಮಿ ತ್ವಾಂ ಗಜಾನನಾ ॥
ಅಗಜಾನನ ಪದ್ಮಾರ್ಕಂ ಗಜಾನನ ಮಹರ್ನಿಶಮ್ ।
ಅನೇಕದಂ ತಂ ಭಕ್ತಾನಾಂ ಏಕದನ್ತಮುಪಾಸ್ಮಹೇ ॥
ನಮಸ್ತೇ ಭಿನ್ನದನ್ತಾಯ ನಮಸ್ತೇ ಹರಸೂನವೇ ।
ಮಮಾಭೀಷ್ಟಪ್ರದೋ ಭೂಯೋ ವಿನಾಯಕ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಸಾಷ್ಟಾಙ್ಗ ನಮಸ್ಕಾರಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಪ್ರಾರ್ಥನ
ಪ್ರಸೀದ ದೇವದೇವೇಶ ಪ್ರಸೀದ ಗಣನಾಯಕ ।
ಈಪ್ಸಿತಂ ಮೇ ವರಂ ದೇಹಿ ಪರತ್ರ ಚ ಪರಾಙ್ಗತಿಮ್ ॥
ವಿನಾಯಕ ವರಂ ದೇಹಿ ಮಹಾತ್ಮನ್ ಮೋದಕಪ್ರಿಯ ।
ಅವಿಘ್ನಂ ಕುರು ಮೇ ದೇವ ಸರ್ವಕಾರ್ಯೇಷು ಸರ್ವದಾ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಪ್ರಾರ್ಥನ ನಮಸ್ಕಾರಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ರಾಜೋಪಚಾರ ಪೂಜಾ
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ಛತ್ರಮಾಚ್ಛಾದಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ಚಾಮರೈರ್ವೀಜಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ಗೀತಂ ಶ್ರಾವಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ನೃತ್ಯಂ ದರ್ಶಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ವಾದ್ಯಂ ಘೋಷಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ಆನ್ದೋಳಿಕಾನ್ ಆರೋಹಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ಅಶ್ವಾನ್ ಆರೋಹಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ಗಜಾನ್ ಆರೋಹಯಾಮಿ ।
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ । ಸಮಸ್ತ ರಾಜೋಪಚಾರಾನ್ ದೇವೋಪಚಾರಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಾಮಿ ।
ಪುನರರ್ಘ್ಯಂ
ಅರ್ಘ್ಯಂ ಗೃಹಾಣ ಹೇರಮ್ಬ ವರಪ್ರದ ವಿನಾಯಕ ।
ಗನ್ಧಪುಷ್ಪಾಕ್ಷತೈರ್ಯುಕ್ತಂ ಭಕ್ತ್ಯಾ ದತ್ತಂ ಮಯಾ ಪ್ರಭೋ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಮ್ ।
ನಮಸ್ತುಭ್ಯಂ ಗಣೇಶಾಯ ನಮಸ್ತೇ ವಿಘ್ನನಾಯಕ ।
ಪುನರರ್ಘ್ಯಂ ಪ್ರದಾಸ್ಯಾಮಿ ಗೃಹಾಣ ಗಣನಾಯಕ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಮ್ ।
ನಮಸ್ತೇ ಭಿನ್ನದನ್ತಾಯ ನಮಸ್ತೇ ಹರಸೂನವೇ ।
ಯಿದಮರ್ಘ್ಯಂ ಪ್ರದಾಸ್ಯಾಮಿ ಗೃಹಾಣ ಗಣನಾಯಕ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಮ್ ।
ಗೌರ್ಯಙ್ಗಮಲಸಮ್ಭೂತ ಸ್ವಾಮಿ ಜ್ಯೇಷ್ಠ ವಿನಾಯಕ ।
ಗಣೇಶ್ವರ ಗೃಹಾಣಾರ್ಘ್ಯಂ ಗಜಾನನ ನಮೋಽಸ್ತು ತೇ ॥
ಓಂ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿವಿನಾಯಕ ಸ್ವಾಮಿನೇ ನಮಃ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಂ ಇದಮರ್ಘ್ಯಮ್ ।
ಸಮರ್ಪಣಂ
ಯಸ್ಯ ಸ್ಮೃತ್ಯಾ ಚ ನಾಮೋಕ್ತ್ಯಾ ತಪಃ ಪೂಜಾ ಕ್ರಿಯಾದಿಷು ।
ನ್ಯೂನಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣತಾಂ ಯಾತಿ ಸದ್ಯೋ ವನ್ದೇ ಗಜಾನನಮ್ ॥
ಮನ್ತ್ರಹೀನಂ ಕ್ರಿಯಾಹೀನಂ ಭಕ್ತಿಹೀನಂ ವಿನಾಯಕ ।
ಯತ್ಪೂಜಿತಂ ಮಯಾ ದೇವ ಪರಿಪೂರ್ಣಂ ತದಸ್ತು ತೇ ॥
ಅನಯಾ ಧ್ಯಾನಾವಹನಾದಿ ಷೋಡಶೋಪಚಾರ ಪೂಜಯಾ ಭಗವಾನ್ ಸರ್ವಾತ್ಮಕಃ ಶ್ರೀ ಸಿದ್ಧಿ ವಿನಾಯಕಃ ಸ್ವಾಮಿ ಸುಪ್ರೀತೋ ಸುಪ್ರಸನ್ನೋ ವರದೋ ಭವನ್ತು ।
ವಿಘ್ನೇಶ್ವರ ಕಥಾ
A very long time ago, sages who had accomplished the most intense meditative vows and other distinguished brahmins had gathered in the Naimisha forest to ask Suta, an accomplished Sage, if there was any sacred vow that one can undertake so as to complete one’s work or initiative without any obstacles and can bear fruits of labour as desired, and that if there was one, they requested him to kindly throw light upon it.
Upon being greeted with verbal niceties in this manner, Sage Suta, who was an erudite Puranic scholar and a master of all Shastras, says, “In the past, during the gory war for the kingdom of Hastinapura between the cousins – Pandavas and Kauravas, the eldest of the Pandavas, Dharma Raja (Yudhishtira) requests Krishna to enlighten him of the God who is to be prayed to win the war and of a sacred vow that when carried out would help win back the lost kingdom.
To this, Lord Krishna answers that every year, on the 4th day of the bright fortnight in the Bhadrapada month, one must perform Sri Varasiddhi Vinayaka Vrata. He adds that the vower must bathe with sesame seed oil, dressed in clean and new clothes, be clean minded on that day and to the best of his strength and ability, make an idol of the Lord using gold, silver, copper or clay, and pray to this idol. He further adds that this idol of Ganesha must be Ekadanta – one-toothed (one-tusked); Shurpa-karna – comprising of ears like a winnowing fan; Chatur-bhuja – the one with four hands, and there’s a noose, elephant goad, kadubu – a traditional stuffed dessert and Abhaya mudra – a gesture of fearlessness in each of his hands. This idol is seated on a well-decorated ornamental dais and is to be worshipped with bhakti – infallible devotion. The vower must offer sandalwood in the name of Ganadhipa (The chief of all Ganas or clans); flowers in the name of Vinayaka (the one without a ruler); incense sticks in the name of Umasuta (the son of Goddess Uma); lamps lit using cotton wicks soaked in ghee, in the name of Rudrapriya (the one loved by Lord Rudra); twenty-one modaks (fried or steamed stuffed dumplings) in the name of Vighna-nashaka (the destroyer of Obstacles); twenty-one fresh Bermuda grass strips, while chanting twenty-one Ganadhipa names, and aarti (a religious ritual where in a flame/light is offered to the deity) using camphor. Ten of the twenty-one modaks should be donated to needy people along with dakshina (a token of offering either in money or material gifts) and their blessings are to be accepted.
If thus done, all the good-intentioned goals and aspirations shall fructify. Earlier, Lord Shiva during the burning of Tripura; King Rama during the search for his wife, Sita; Bhagiratha who got Ganga (the river Ganges) to the earth; the Gods and demons during the churning of ocean for Amrita (the elixir of life) and even Samba Shiva, ailing with leprosy, had performed and gained blessings by observing Varasiddhi Vinayaka Vrata. And thus, Krishna persuaded Yudhishtira to undertake this sacred vow to win back his kingdom.”
“By observing this vrata, the impoverished gain wealth, the childless beget offspring, a married woman is guaranteed with long companionship, students earn useful knowledge, and a maiden would be blessed with a perfect husband.” Thus, Sage Suta preaches the other saints about the Varasiddhi Vinayaka Vrata and summarizes that one would befall wrongful accusations if one peeks at the Moon on the fourth day of the bright fortnight in the Bhadrapada month. As a remedy, one must listen to the Syamantakopakhyana (an apologue about a jewel named Syamantaka). Upon hearing this, the other scholarly monks request Sage Suta to elaborate about the legend behind Syamantaka jewel.
ಶ್ಯಮನ್ತಕೋಪಾಖ್ಯಾನ (The legend of the Syamantaka Jewel)
A very long time ago, Lord Shiva anoints Ganesha as the chief of all Ganas (clan of attendants to Lord Shiva), blesses him with the eight classical siddhis (accomplishments) and buddhi (knowledge) as his two wives in the presence of all the Gods. Lord Brahma further blesses that anyone who offers twenty-one modaks to Lord Ganesha, their hard work shall be fructified with the blessings of the Lord Ganesha. Saying so, Lord Brahma offers twenty-one modaks to Lord Ganesha and seeks blessings to carry on his work of Creation without any impediments. The blissful Ganesha then happens to set off on his vehicle – the mouse along with his two wives, Siddhi and Buddhi on a relaxed vacation.
As He passed by the haughty Chandra (the Moon personified), who was arrogant of his beauty, in the Chandraloka (the Moon), He was laughed at in a condescending manner by Chandra. The enraged Ganesha curses that his beauty shall wane. Chandra gets terrified of the curse and hides under a lotus. The other Gods found pity and persuaded Chandra to offer respectful apologies to the Lord. Upon doing so, an obliging Ganesha, offered to reduce the gravity of curse and announced that anyone who peeks at Chandra on the fourth day of the bright fortnight in the Bhadrapada month shall be subject to wrongful accusations, and to be released of the perilous bane, one must read or listen to the legend of Syamantaka jewel. Chandra was filled with humility and devotion and observed the Varasiddhi Vinayaka Vrata as a token of gratitude.
In the Dwapara Yuga, Lord Narayana incarnates as the son of Vasudeva and Devaki, bearing the name Krishna, with a sole intention of relieving the earth of all the evils (and thus reducing the load it bears). Ugrasena’s son Satrajit, a Yadava nobleman prayed ardently to the Sun God. Upon being delighted by his devotion, the Sun God appears in front of him as a dazzling fiery shape. Satrajit requests the Lord to appear in a less blinding form. The Sun God removes the Syamantaka jewel off his neck so as to show His real self with a body like burnished copper and slightly red eyes. Satrajit was elated and offered his greetings and adorations, for which he was gifted with the boon of Syamantaka jewel. He was also apprised that if worn with utter austerity and cleanliness (with respect to both body and mind), the jewel would bestow eight folds of gold each day. When Satrajit returned to Dwaraka with Syamantaka jewel around his neck, people mistook him for the Sun God. He later presented it to his brother Prasena, who was also a ruler of the Yadava province.
On one such day, Prasena happened to wear the Syamantaka jewel and set off hunting with Krishna and Balarama. In the forest, Prasena was killed unfortunately by a lion that takes the jewel along with it. However, later, the lion was killed by the king of bears, Jambavanta, who adorned this jewel on his daughter, baby Jambavati in his cave.
At the same time, as Krishna returned to Dwaraka sans Prasena, a wrongful rumour spread across the city like wildfire alleging that Krishna killed Prasena in the forest for the Syamantaka jewel. Krishna having felt miserable at this blame, learnt from Sage Narada that performing Varasiddhi Vinayaka Vrata on the fourth day of the bright fortnight in the Bhadrapada month would liberate him of all the blame. Having followed his instructions, Krishna set off to the forest, tracing the whereabouts of Prasena. The path led him to the traces of Prasena and the lion, both of whom were dead by then, and then to the cave of Jambavanta. Krishna discovered the Syamantaka jewel around Jambavati, who was sleeping in her cradle. An overjoyed Krishna blew his conch and attracted the attention of Jambavanta. A violent war broke out between the two inside the cave for twenty-one days. The people outside the cave almost lost hopes that Krishna would make it alive, while inside the cave Krishna had to engage for a very long time to gradually tire out Jambavanta. Eventually, Krishna presents his Ramavatara (incarnation as Lord Rama) and thus reveals that He is indeed the respected friend of Jambavanta from the Treta Yuga. Jambavanta then, graciously accepts defeat and offers his daughter Jambavati in marriage to Krishna. And then, along with her even the Syamantaka jewel makes its way to Dwaraka. Krishna goes on to return the jewel to Satrajit, who upon knowing the truth, offers his daughter Satyabhama in marriage to Krishna and lets him keep the Syamantaka jewel. Thus, the peeking of Chandra on that particular day and the corresponding observance of Varasiddhi Vinayaka Vrata absolved Krishna off the wrongful accusation.
Similarly, anyone who happens to catch a glimpse of the moon on the fourth day of Bhadrapada month, during the bright fortnight can chant the following verse to be free of the consequences:
ಸಿಂಹಃ ಪ್ರಸೇನಮವಧೀತ್ ಸಿಂಹೋ ಜಾಮ್ಬವತಾ ಹತಃ ।
ಸುಕುಮಾರಕಮಾರೋದೀಃ ತಪಹ್ಯೇಷ ಶಮನ್ತಕಃ ॥
A lion killed Prasena; the lion was killed by Jambavan.
Don't cry, O dear child! This Syamantaka jewel is yours.
Also, one is not just liberated from wrongful blame due to such circumstances by either reading or listening to this legend about the Syamantaka jewel but is also blessed with all kinds of comforts and happiness by Ganesha. It is in this way, Sage Suta explains about the story behind Varasiddhi Vinayaka to all the scholars and monks seated in his hermitage.
Thus, ends the excerpt from Skanda Purana about the Legend of Syamantaka Jewel.
ವಿನಾಯಕ ಮಙ್ಗಳಾಚರಣಂ (ತೆಲುಗು)
ಉ ॥ ತೊಣ್ಡಮುನೇಕದನ್ತಮು ತೋರಪು ಬೊಜ್ಜಯು ವಾಮ ಹಸ್ತಮುನ್
ಮೆಣ್ಡುಗ ಮ್ರೋಯು ಗಜ್ಜೆಲು ಮೆಲ್ಲನಿ ಚೂಪುಲು ಮನ್ದಹಾಸಮುನ್
ಕೊಣ್ಡೊಕ ಗುಜ್ಜು ರೂಪಮುನ ಕೋರಿನ ವಿದ್ಯಲಕೆಲ್ಲ ನೊಜ್ಜವೈ
ಯುಣ್ಡೆಡು ಪಾರ್ವತೀ ತನಯ ಓಯಿ ಗಣಾಧಿಪಾ! ನೀಕು ಮ್ರೊಕ್ಕೆದನ್
ತೊಲುತ ನವಿಘ್ನಮಸ್ತನುಚು ಧೂರ್ಜಟೀ ನನ್ದನ ನೀಕು ಮ್ರೊಕ್ಕೆದನ್
ಫಲಿತಮು ಸೇಯವಯ್ಯ ನಿನು ಪ್ರಾರ್ಧನ ಜೇಸೆದ ನೇಕದನ್ತ ನಾ
ವಲಪಟಿ ಚೇತಿ ಘಣ್ಟಮುನ ವಾಕ್ಕುನ ನೆಪುಡು ಬಾಯಕುಣ್ಡುಮೀ
ತಲಪುನ ನಿನ್ನು ವೇಡೆದನು ದೈವಗಣಾಧಿಪ ಲೋಕ ನಾಯಕಾ!
ಕ ॥ ತಲಚಿತಿನೇ ಗಣನಾಥುನಿ
ತಲಚಿತಿನೇ ವಿಘ್ನಪತಿನಿ ದಲಚಿನ ಪನಿಗಾ
ದಲಚಿತಿನೇ ಹೇರಮ್ಬುನಿ
ದಲಚಿನ ನಾ ವಿಘ್ನಮುಲನು ತೊಲಗುಟ ಕೊರಕುನ್
ಅಟುಕುಲು ಕೊಬ್ಬರಿ ಪಲುಕುಲು
ಚಿಟಿ ಬೆಲ್ಲಮು ನಾನುಬ್ರಾಲು ಚೆರಕು ರಸಮ್ಬುನ್
ನಿಟಲಾಕ್ಷುನಗ್ರ ಸುತುನಕು
ಪಟುಕರಮುಗ ವಿನ್ದು ಚೇತು ಪ್ರಾರ್ಥಿನ್ತು ಮದಿನ್
ಓ ಬೊಜ್ಜಗಣಪಯ್ಯ ನೀ ಬಣ್ಟು ನೇನಯ್ಯ – ಉಣ್ಡ್ರಾಳ್ಳ ಮೀದಿಕಿ ದಣ್ಡು ಪಮ್ಪು ।
ಕಮ್ಮನಿ ನೆಯ್ಯಿಯು ಕಡುಮುದ್ದಪಪ್ಪುನು – ಬೊಜ್ಜವಿರುಗಗ ದಿನುಚು ಪೊರಲುಕೊನುಚು
। ಜಯ ಮಙ್ಗಳಂ ನಿತ್ಯ ಶುಭ ಮಙ್ಗಳಮ್ ।
ವೆಣ್ಡಿಪಳ್ಳೆರಮುಲೋ ವೆಯಿವೇಲ ಮುತ್ಯಾಲು – ಕೊಣ್ಡಲುಗ ನೀಲಮುಲು ಕಲಿಯಬೋಸಿ ।
ಮೆಣ್ಡುಗನು ಹಾರಮುಲು ಮೆಡನಿಣ್ಡ ವೇಸಿಕೊನಿ – ದಣ್ಡಿಗಾ ನೀಕಿತ್ತು ಧವಳಾರತಿ ॥ ಜಯ ॥
ಶ್ರೀಮೂರ್ತಿವನ್ದ್ಯುನಕು ಚಿನ್ಮಯಾನನ್ದುನಕು - ಭಾಸುರಸ್ತೋತ್ರುನಕು ಶಾಶ್ವತುನಕು ।
ಸೋಮಾರ್ಕನೇತ್ರುನಕು ಸುನ್ದರಾಕಾರುನಕು - ಕಾಮರೂಪುನಕು ಶ್ರೀ ಗಣನಾಧುನಕುನು ॥ ಜಯ ॥
ಏಕದನ್ತಮ್ಬುನು ಎಲ್ಲಗಜವದನಮ್ಬು – ಬಾಗಯಿನ ತೊಣ್ಡಮ್ಬು ವಲಪು ಕಡುಪು ।
ಜೋಕಯುನ ಮೂಷಿಕಮು ಸೊರಿದಿನೆಕ್ಕಾಡುಚುನು – ಭವ್ಯುಡಗು ದೇವಗಣಪತಿಕಿ ನಿಪುಡು ॥ ಜಯ ॥
ಚೆಙ್ಗಲ್ವ ಚೇಮನ್ತಿ ಚೆಲರೇಗಿ ಗನ್ನೇರು ತಾಮರಲು ತಙ್ಗೇಡು ತರಚುಗಾನು ।
ಪುಷ್ಪಜಾತುಲು ತೆಚ್ಚಿ ಪೂಜಿನ್ತು ನೇನೆಪುಡು ಬಹುಬುದ್ಧಿ ಗಣಪತಿಕಿ ಬಾಗುಗಾನು ॥ಜಯ ॥