વિષ્ણોર્વીર્યાણિ કો વા કથયતુ ધરણેઃ કશ્ચ રેણૂન્મિમીતે
યસ્યૈવાંઘ્રિત્રયેણ ત્રિજગદભિમિતં મોદતે પૂર્ણસંપત્
યોસૌ વિશ્વાનિ ધત્તે પ્રિયમિહ પરમં ધામ તસ્યાભિયાયાં
ત્વદ્ભક્તા યત્ર માદ્યંત્યમૃતરસમરંદસ્ય યત્ર પ્રવાહઃ ॥1॥
આદ્યાયાશેષકર્ત્રે પ્રતિનિમિષનવીનાય ભર્ત્રે વિભૂતે-
ર્ભક્તાત્મા વિષ્ણવે યઃ પ્રદિશતિ હવિરાદીનિ યજ્ઞાર્ચનાદૌ ।
કૃષ્ણાદ્યં જન્મ યો વા મહદિહ મહતો વર્ણયેત્સોઽયમેવ
પ્રીતઃ પૂર્ણો યશોભિસ્ત્વરિતમભિસરેત્ પ્રાપ્યમંતે પદં તે ॥2॥
હે સ્તોતારઃ કવીંદ્રાસ્તમિહ ખલુ યથા ચેતયધ્વે તથૈવ
વ્યક્તં વેદસ્ય સારં પ્રણુવત જનનોપાત્તલીલાકથાભિઃ ।
જાનંતશ્ચાસ્ય નામાન્યખિલસુખકરાણીતિ સંકીર્તયધ્વં
હે વિષ્ણો કીર્તનાદ્યૈસ્તવ ખલુ મહતસ્તત્ત્વબોધં ભજેયમ્ ॥3॥
વિષ્ણોઃ કર્માણિ સંપશ્યત મનસિ સદા યૈઃ સ ધર્માનબધ્નાદ્
યાનીંદ્રસ્યૈષ ભૃત્યઃ પ્રિયસખ ઇવ ચ વ્યાતનોત્ ક્ષેમકારી ।
વીક્ષંતે યોગસિદ્ધાઃ પરપદમનિશં યસ્ય સમ્યક્પ્રકાશં
વિપ્રેંદ્રા જાગરૂકાઃ કૃતબહુનુતયો યચ્ચ નિર્ભાસયંતે ॥4॥
નો જાતો જાયમાનોઽપિ ચ સમધિગતસ્ત્વન્મહિમ્નોઽવસાનં
દેવ શ્રેયાંસિ વિદ્વાન્ પ્રતિમુહુરપિ તે નામ શંસામિ વિષ્ણો ।
તં ત્વાં સંસ્તૌમિ નાનાવિધનુતિવચનૈરસ્ય લોકત્રયસ્યા-
પ્યૂર્ધ્વં વિભ્રાજમાને વિરચિતવસતિં તત્ર વૈકુંઠલોકે ॥5॥
આપઃ સૃષ્ટ્યાદિજન્યાઃ પ્રથમમયિ વિભો ગર્ભદેશે દધુસ્ત્વાં
યત્ર ત્વય્યેવ જીવા જલશયન હરે સંગતા ઐક્યમાપન્ ।
તસ્યાજસ્ય પ્રભો તે વિનિહિતમભવત્ પદ્મમેકં હિ નાભૌ
દિક્પત્રં યત્ કિલાહુઃ કનકધરણિભૃત્ કર્ણિકં લોકરૂપમ્ ॥6॥
હે લોકા વિષ્ણુરેતદ્ભુવનમજનયત્તન્ન જાનીથ યૂયં
યુષ્માકં હ્યંતરસ્થં કિમપિ તદપરં વિદ્યતે વિષ્ણુરૂપમ્ ।
નીહારપ્રખ્યમાયાપરિવૃતમનસો મોહિતા નામરૂપૈઃ
પ્રાણપ્રીત્યેકતૃપ્તાશ્ચરથ મખપરા હંત નેચ્છા મુકુંદે ॥7॥
મૂર્ધ્નામક્ષ્ણાં પદાનાં વહસિ ખલુ સહસ્રાણિ સંપૂર્ય વિશ્વં
તત્પ્રોત્ક્રમ્યાપિ તિષ્ઠન્ પરિમિતવિવરે ભાસિ ચિત્તાંતરેઽપિ ।
ભૂતં ભવ્યં ચ સર્વં પરપુરુષ ભવાન્ કિંચ દેહેંદ્રિયાદિ-
ષ્વાવિષ્ટોઽપ્યુદ્ગતત્વાદમૃતસુખરસં ચાનુભુંક્ષે ત્વમેવ ॥8॥
યત્તુ ત્રૈલોક્યરૂપં દધદપિ ચ તતો નિર્ગતોઽનંતશુદ્ધ-
જ્ઞાનાત્મા વર્તસે ત્વં તવ ખલુ મહિમા સોઽપિ તાવાન્ કિમન્યત્ ।
સ્તોકસ્તે ભાગ એવાખિલભુવનતયા દૃશ્યતે ત્ર્યંશકલ્પં
ભૂયિષ્ઠં સાંદ્રમોદાત્મકમુપરિ તતો ભાતિ તસ્મૈ નમસ્તે ॥9॥
અવ્યક્તં તે સ્વરૂપં દુરધિગમતમં તત્તુ શુદ્ધૈકસત્ત્વં
વ્યક્તં ચાપ્યેતદેવ સ્ફુટમમૃતરસાંભોધિકલ્લોલતુલ્યમ્ ।
સર્વોત્કૃષ્ટામભીષ્ટાં તદિહ ગુણરસેનૈવ ચિત્તં હરંતીં
મૂર્તિં તે સંશ્રયેઽહં પવનપુરપતે પાહિ માં કૃષ્ણ રોગાત્ ॥10॥
