అథ తృతీయోఽధ్యాయః ॥

అథ కామ్యజపస్థానం కథయామి వరాననే ।
సాగరాన్తే సరిత్తీరే తీర్థే హరిహరాలయే ॥ 236 ॥

శక్తిదేవాలయే గోష్ఠే సర్వదేవాలయే శుభే ।
వటస్య ధాత్ర్యా మూలే వా మఠే బృన్దావనే తథా ॥ 237 ॥

పవిత్రే నిర్మలే దేశే నిత్యానుష్ఠానతోఽపి వా ।
నిర్వేదనేన మౌనేన జపమేతత్ సమారభేత్ ॥ 238 ॥

జాప్యేన జయమాప్నోతి జపసిద్ధిం ఫలం తథా ।
హీనం కర్మ త్యజేత్సర్వం గర్హితస్థానమేవ చ ॥ 239 ॥

శ్మశానే బిల్వమూలే వా వటమూలాన్తికే తథా ।
సిద్ధ్యన్తి కానకే మూలే చూతవృక్షస్య సన్నిధౌ ॥ 240 ॥

పీతాసనం మోహనే తు హ్యసితం చాభిచారికే ।
జ్ఞేయం శుక్లం చ శాన్త్యర్థం వశ్యే రక్తం ప్రకీర్తితమ్ ॥ 241 ॥

జపం హీనాసనం కుర్వన్ హీనకర్మఫలప్రదమ్ ।
గురుగీతాం ప్రయాణే వా సఙ్గ్రామే రిపుసఙ్కటే ॥ 242 ॥

జపన్ జయమవాప్నోతి మరణే ముక్తిదాయికా ।
సర్వకర్మాణి సిద్ధ్యన్తి గురుపుత్రే న సంశయః ॥ 243 ॥

గురుమన్త్రో ముఖే యస్య తస్య సిద్ధ్యన్తి నాఽన్యథా ।
దీక్షయా సర్వకర్మాణి సిద్ధ్యన్తి గురుపుత్రకే ॥ 244 ॥

భవమూలవినాశాయ చాష్టపాశనివృత్తయే ।
గురుగీతామ్భసి స్నానం తత్త్వజ్ఞః కురుతే సదా ॥ 245 ॥

స ఏవం సద్గురుః సాక్షాత్ సదసద్బ్రహ్మవిత్తమః ।
తస్య స్థానాని సర్వాణి పవిత్రాణి న సంశయః ॥ 246 ॥

సర్వశుద్ధః పవిత్రోఽసౌ స్వభావాద్యత్ర తిష్ఠతి ।
తత్ర దేవగణాః సర్వే క్షేత్రపీఠే చరన్తి చ ॥ 247 ॥

ఆసనస్థాః శయానా వా గచ్ఛన్తస్తిష్ఠతోఽపి వా ।
అశ్వారూఢా గజారూఢాః సుషుప్తా జాగ్రతోఽపి వా ॥ 248 ॥

శుచిర్భూతా జ్ఞానవన్తో గురుగీతాం జపన్తి యే ।
తేషాం దర్శనసంస్పర్శాత్ దివ్యజ్ఞానం ప్రజాయతే ॥ 249 ॥

సముద్రే వై యథా తోయం క్షీరే క్షీరం జలే జలమ్ ।
భిన్నే కుమ్భే యథాఽఽకాశం తథాఽఽత్మా పరమాత్మని ॥ 250 ॥

తథైవ జ్ఞానవాన్ జీవః పరమాత్మని సర్వదా ।
ఐక్యేన రమతే జ్ఞానీ యత్ర కుత్ర దివానిశమ్ ॥ 251 ॥

ఏవంవిధో మహాయుక్తః సర్వత్ర వర్తతే సదా ।
తస్మాత్సర్వప్రకారేణ గురుభక్తిం సమాచరేత్ ॥ 252 ॥

గురుసన్తోషణాదేవ ముక్తో భవతి పార్వతి ।
అణిమాదిషు భోక్తృత్వం కృపయా దేవి జాయతే ॥ 253 ॥

సామ్యేన రమతే జ్ఞానీ దివా వా యది వా నిశి ।
ఏవంవిధో మహామౌనీ త్రైలోక్యసమతాం వ్రజేత్ ॥ 254 ॥

అథ సంసారిణః సర్వే గురుగీతా జపేన తు ।
సర్వాన్ కామాంస్తు భుఞ్జన్తి త్రిసత్యం మమ భాషితమ్ ॥ 255 ॥

సత్యం సత్యం పునః సత్యం ధర్మసారం మయోదితమ్ ।
గురుగీతాసమం స్తోత్రం నాస్తి తత్త్వం గురోః పరమ్ ॥ 256 ॥

గురుర్దేవో గురుర్ధర్మో గురౌ నిష్ఠా పరం తపః ।
గురోః పరతరం నాస్తి త్రివారం కథయామి తే ॥ 257 ॥

ధన్యా మాతా పితా ధన్యో గోత్రం ధన్యం కులోద్భవః ।
ధన్యా చ వసుధా దేవి యత్ర స్యాద్గురుభక్తతా ॥ 258 ॥

ఆకల్పజన్మ కోటీనాం యజ్ఞవ్రతతపః క్రియాః ।
తాః సర్వాః సఫలా దేవి గురూసన్తోషమాత్రతః ॥ 259 ॥

శరీరమిన్ద్రియం ప్రాణమర్థం స్వజనబన్ధుతా ।
మాతృకులం పితృకులం గురురేవ న సంశయః ॥ 260 ॥

మన్దభాగ్యా హ్యశక్తాశ్చ యే జనా నానుమన్వతే ।
గురుసేవాసు విముఖాః పచ్యన్తే నరకేఽశుచౌ ॥ 261 ॥

విద్యా ధనం బలం చైవ తేషాం భాగ్యం నిరర్థకమ్ ।
యేషాం గురూకృపా నాస్తి అధో గచ్ఛన్తి పార్వతి ॥ 262 ॥

బ్రహ్మా విష్ణుశ్చ రుద్రశ్చ దేవాశ్చ పితృకిన్నరాః ।
సిద్ధచారణయక్షాశ్చ అన్యే చ మునయో జనాః ॥ 263 ॥

గురుభావః పరం తీర్థమన్యతీర్థం నిరర్థకమ్ ।
సర్వతీర్థమయం దేవి శ్రీగురోశ్చరణామ్బుజమ్ ॥ 264 ॥

కన్యాభోగరతా మన్దాః స్వకాన్తాయాః పరాఙ్ముఖాః ।
అతః పరం మయా దేవి కథితం న మమ ప్రియే ॥ 265 ॥

ఇదం రహస్యమస్పష్టం వక్తవ్యం చ వరాననే ।
సుగోప్యం చ తవాగ్రే తు మమాత్మప్రీతయే సతి ॥ 266 ॥

స్వామిముఖ్యగణేశాద్యాన్ వైష్ణవాదీంశ్చ పార్వతి ।
న వక్తవ్యం మహామాయే పాదస్పర్శం కురుష్వ మే ॥ 267 ॥

అభక్తే వఞ్చకే ధూర్తే పాషణ్డే నాస్తికాదిషు ।
మనసాఽపి న వక్తవ్యా గురుగీతా కదాచన ॥ 268 ॥

గురవో బహవః సన్తి శిష్యవిత్తాపహారకాః ।
తమేకం దుర్లభం మన్యే శిష్యహృత్తాపహారకమ్ ॥ 269 ॥

చాతుర్యవాన్ వివేకీ చ అధ్యాత్మజ్ఞానవాన్ శుచిః ।
మానసం నిర్మలం యస్య గురుత్వం తస్య శోభతే ॥ 270 ॥

గురవో నిర్మలాః శాన్తాః సాధవో మితభాషిణః ।
కామక్రోధవినిర్ముక్తాః సదాచారాః జితేన్ద్రియాః ॥ 271 ॥

సూచకాదిప్రభేదేన గురవో బహుధా స్మృతాః ।
స్వయం సమ్యక్ పరీక్ష్యాథ తత్త్వనిష్ఠం భజేత్సుధీః ॥ 272 ॥

వర్ణజాలమిదం తద్వద్బాహ్యశాస్త్రం తు లౌకికమ్ ।
యస్మిన్ దేవి సమభ్యస్తం స గురుః సుచకః స్మృతః ॥ 273 ॥

వర్ణాశ్రమోచితాం విద్యాం ధర్మాధర్మవిధాయినీమ్ ।
ప్రవక్తారం గురుం విద్ధి వాచకం త్వితి పార్వతి ॥ 274 ॥

పఞ్చాక్షర్యాదిమన్త్రాణాముపదేష్టా తు పార్వతి ।
స గురుర్బోధకో భూయాదుభయోరయముత్తమః ॥ 275 ॥

మోహమారణవశ్యాదితుచ్ఛమన్త్రోపదేశినమ్ ।
నిషిద్ధగురురిత్యాహుః పణ్డితాస్తత్త్వదర్శినః ॥ 276 ॥

అనిత్యమితి నిర్దిశ్య సంసారం సఙ్కటాలయమ్ ।
వైరాగ్యపథదర్శీ యః స గురుర్విహితః ప్రియే ॥ 277 ॥

తత్త్వమస్యాదివాక్యానాముపదేష్టా తు పార్వతి ।
కారణాఖ్యో గురుః ప్రోక్తో భవరోగనివారకః ॥ 278 ॥

సర్వసన్దేహసన్దోహనిర్మూలనవిచక్షణః ।
జన్మమృత్యుభయఘ్నో యః స గురుః పరమో మతః ॥ 279 ॥

బహుజన్మకృతాత్ పుణ్యాల్లభ్యతేఽసౌ మహాగురుః ।
లబ్ధ్వాఽముం న పునర్యాతి శిష్యః సంసారబన్ధనమ్ ॥ 280 ॥

ఏవం బహువిధా లోకే గురవః సన్తి పార్వతి ।
తేషు సర్వప్రయత్నేన సేవ్యో హి పరమో గురుః ॥ 281 ॥

నిషిద్ధగురుశిష్యస్తు దుష్టసఙ్కల్పదూషితః ।
బ్రహ్మప్రళయపర్యన్తం న పునర్యాతి మర్త్యతామ్ ॥ 282 ॥

ఏవం శ్రుత్వా మహాదేవీ మహాదేవవచస్తథా ।
అత్యన్తవిహ్వలమనాః శఙ్కరం పరిపృచ్ఛతి ॥ 283 ॥

పార్వత్యువాచ ।
నమస్తే దేవదేవాత్ర శ్రోతవ్యం కిఞ్చిదస్తి మే ।
శ్రుత్వా త్వద్వాక్యమధునా భృశం స్యాద్విహ్వలం మనః ॥ 284 ॥

స్వయం మూఢా మృత్యుభీతాః సుకృతాద్విరతిం గతాః ।
దైవాన్నిషిద్ధగురుగా యది తేషాం తు కా గతిః ॥ 285 ॥

శ్రీ మహాదేవ ఉవాచ ।
శృణు తత్త్వమిదం దేవి యదా స్యాద్విరతో నరః ।
తదాఽసావధికారీతి ప్రోచ్యతే శ్రుతిమస్తకైః ॥ 286 ॥

అఖణ్డైకరసం బ్రహ్మ నిత్యముక్తం నిరామయమ్ ।
స్వస్మిన్ సన్దర్శితం యేన స భవేదస్యం దేశికః ॥ 287 ॥

జలానాం సాగరో రాజా యథా భవతి పార్వతి ।
గురూణాం తత్ర సర్వేషాం రాజాఽయం పరమో గురుః ॥ 288 ॥

మోహాదిరహితః శాన్తో నిత్యతృప్తో నిరాశ్రయః ।
తృణీకృతబ్రహ్మవిష్ణువైభవః పరమో గురుః ॥ 289 ॥

సర్వకాలవిదేశేషు స్వతన్త్రో నిశ్చలస్సుఖీ ।
అఖణ్డైకరసాస్వాదతృప్తో హి పరమో గురుః ॥ 290 ॥

ద్వైతాద్వైతవినిర్ముక్తః స్వానుభూతిప్రకాశవాన్ ।
అజ్ఞానాన్ధతమశ్ఛేత్తా సర్వజ్ఞః పరమో గురుః ॥ 291 ॥

యస్య దర్శనమాత్రేణ మనసః స్యాత్ ప్రసన్నతా ।
స్వయం భూయాత్ ధృతిశ్శాన్తిః స భవేత్ పరమో గురుః ॥ 292 ॥

సిద్ధిజాలం సమాలోక్య యోగినాం మన్త్రవాదినామ్ ।
తుచ్ఛాకారమనోవృత్తిః యస్యాసౌ పరమో గురుః ॥ 293 ॥

స్వశరీరం శవం పశ్యన్ తథా స్వాత్మానమద్వయమ్ ।
యః స్త్రీకనకమోహఘ్నః స భవేత్ పరమో గురుః ॥ 294 ॥

మౌనీ వాగ్మీతి తత్త్వజ్ఞో ద్విధాఽభూచ్ఛృణు పార్వతి ।
న కశ్చిన్మౌనినాం లోభో లోకేఽస్మిన్భవతి ప్రియే ॥ 295 ॥

వాగ్మీ తూత్కటసంసారసాగరోత్తారణక్షమః ।
యతోఽసౌ సంశయచ్ఛేత్తా శాస్త్రయుక్త్యనుభూతిభిః ॥ 296 ॥

గురునామజపాద్దేవి బహుజన్మార్జితాన్యపి ।
పాపాని విలయం యాన్తి నాస్తి సన్దేహమణ్వపి ॥ 297 ॥

శ్రీగురోస్సదృశం దైవం శ్రీగురోసదృశః పితా ।
గురుధ్యానసమం కర్మ నాస్తి నాస్తి మహీతలే ॥ 298 ॥

కులం ధనం బలం శాస్త్రం బాన్ధవాస్సోదరా ఇమే ।
మరణే నోపయుజ్యన్తే గురురేకో హి తారకః ॥ 299 ॥

కులమేవ పవిత్రం స్యాత్ సత్యం స్వగురుసేవయా ।
తృప్తాః స్యుస్సకలా దేవా బ్రహ్మాద్యా గురుతర్పణాత్ ॥ 300 ॥

గురురేకో హి జానాతి స్వరూపం దేవమవ్యయమ్ ।
తద్​జ్ఞానం యత్ప్రసాదేన నాన్యథా శాస్త్రకోటిభిః ॥ 301 ॥

స్వరూపజ్ఞానశూన్యేన కృతమప్యకృతం భవేత్ ।
తపోజపాదికం దేవి సకలం బాలజల్పవత్ ॥ 302 ॥

శివం కేచిద్ధరిం కేచిద్విధిం కేచిత్తు కేచన ।
శక్తిం దైవమితి జ్ఞాత్వా వివదన్తి వృథా నరాః ॥ 303 ॥

న జానన్తి పరం తత్త్వం గురుదీక్షాపరాఙ్ముఖాః ।
భ్రాన్తాః పశుసమా హ్యేతే స్వపరిజ్ఞానవర్జితాః ॥ 304 ॥

తస్మాత్కైవల్యసిద్ధ్యర్థం గురుమేవ భజేత్ప్రియే ।
గురుం వినా న జానన్తి మూఢాస్తత్పరమం పదమ్ ॥ 305 ॥

భిద్యతే హృదయగ్రన్థిశ్ఛిద్యన్తే సర్వసంశయాః ।
క్షీయన్తే సర్వకర్మాణి గురోః కరుణయా శివే ॥ 306 ॥

కృతాయా గురుభక్తేస్తు వేదశాస్త్రానుసారతః ।
ముచ్యతే పాతకాద్ఘోరాత్ గురుభక్తో విశేషతః ॥ 307 ॥

దుస్సఙ్గం చ పరిత్యజ్య పాపకర్మ పరిత్యజేత్ ।
చిత్తచిహ్నమిదం యస్య తస్య దీక్షా విధీయతే ॥ 308 ॥

చిత్తత్యాగనియుక్తశ్చ క్రోధగర్వవివర్జితః ।
ద్వైతభావపరిత్యాగీ తస్య దీక్షా విధీయతే ॥ 309 ॥

ఏతల్లక్షణయుక్తత్వం సర్వభూతహితే రతమ్ ।
నిర్మలం జీవితం యస్య తస్య దీక్షా విధీయతే ॥ 310 ॥

క్రియయా చాన్వితం పూర్వం దీక్షాజాలం నిరూపితమ్ ।
మన్త్రదీక్షాభిధం సాఙ్గోపాఙ్గం సర్వం శివోదితమ్ ॥ 311 ॥

క్రియయా స్యాద్విరహితాం గురుసాయుజ్యదాయినీమ్ ।
గురుదీక్షాం వినా కో వా గురుత్వాచారపాలకః ॥ 312 ॥

శక్తో న చాపి శక్తో వా దైశికాఙ్ఘ్రి సమాశ్రయేత్ ।
తస్య జన్మాస్తి సఫలం భోగమోక్షఫలప్రదమ్ ॥ 313 ॥

అత్యన్తచిత్తపక్వస్య శ్రద్ధాభక్తియుతస్య చ ।
ప్రవక్తవ్యమిదం దేవి మమాత్మప్రీతయే సదా ॥ 314 ॥

రహస్యం సర్వశాస్త్రేషు గీతాశాస్త్రమిదం శివే ।
సమ్యక్పరీక్ష్య వక్తవ్యం సాధకస్య మహాత్మనః ॥ 315 ॥

సత్కర్మపరిపాకాచ్చ చిత్తశుద్ధిశ్చ ధీమతః ।
సాధకస్యైవ వక్తవ్యా గురుగీతా ప్రయత్నతః ॥ 316 ॥

నాస్తికాయ కృతఘ్నాయ దామ్భికాయ శఠాయ చ ।
అభక్తాయ విభక్తాయ న వాచ్యేయం కదాచన ॥ 317 ॥

స్త్రీలోలుపాయ మూర్ఖాయ కామోపహతచేతసే ।
నిన్దకాయ న వక్తవ్యా గురుగీతా స్వభావతః ॥ 318 ॥

సర్వపాపప్రశమనం సర్వోపద్రవవారకమ్ ।
జన్మమృత్యుహరం దేవి గీతాశాస్త్రమిదం శివే ॥ 319 ॥

శ్రుతిసారమిదం దేవి సర్వముక్తం సమాసతః ।
నాన్యథా సద్గతిః పుంసాం వినా గురుపదం శివే ॥ 320 ॥

బహుజన్మకృతాత్పాపాదయమర్థో న రోచతే ।
జన్మబన్ధనివృత్త్యర్థం గురుమేవ భజేత్సదా ॥ 321 ॥

అహమేవ జగత్సర్వమహమేవ పరం పదమ్ ।
ఏతద్​జ్ఞానం యతో భూయాత్తం గురుం ప్రణమామ్యహమ్ ॥ 322 ॥

అలం వికల్పైరహమేవ కేవలం
మయి స్థితం విశ్వమిదం చరాచరమ్ ।
ఇదం రహస్యం మమ యేన దర్శితం
స వన్దనీయో గురురేవ కేవలమ్ ॥ 323 ॥

యస్యాన్తం నాదిమధ్యం న హి కరచరణం నామగోత్రం న సూత్రమ్ ।
నో జాతిర్నైవ వర్ణో న భవతి పురుషో నో నపుంసో న చ స్త్రీ ॥ 324 ॥

నాకారం నో వికారం న హి జనిమరణం నాస్తి పుణ్యం న పాపమ్ ।
నోఽతత్త్వం తత్త్వమేకం సహజసమరసం సద్గురుం తం నమామి ॥ 325 ॥

నిత్యాయ సత్యాయ చిదాత్మకాయ
నవ్యాయ భవ్యాయ పరాత్పరాయ ।
శుద్ధాయ బుద్ధాయ నిరఞ్జనాయ
నమోఽస్తు నిత్యం గురుశేఖరాయ ॥ 326 ॥

సచ్చిదానన్దరూపాయ వ్యాపినే పరమాత్మనే ।
నమః శ్రీగురునాథాయ ప్రకాశానన్దమూర్తయే ॥ 327 ॥

సత్యానన్దస్వరూపాయ బోధైకసుఖకారిణే ।
నమో వేదాన్తవేద్యాయ గురవే బుద్ధిసాక్షిణే ॥ 328 ॥

నమస్తే నాథ భగవన్ శివాయ గురురూపిణే ।
విద్యావతారసంసిద్ధ్యై స్వీకృతానేకవిగ్రహ ॥ 329 ॥

నవాయ నవరూపాయ పరమార్థైకరూపిణే ।
సర్వాజ్ఞానతమోభేదభానవే చిద్ఘనాయ తే ॥ 330 ॥

స్వతన్త్రాయ దయాక్లుప్తవిగ్రహాయ శివాత్మనే ।
పరతన్త్రాయ భక్తానాం భవ్యానాం భవ్యరూపిణే ॥ 331 ॥

వివేకినాం వివేకాయ విమర్శాయ విమర్శినామ్ ।
ప్రకాశినాం ప్రకాశాయ జ్ఞానినాం జ్ఞానరూపిణే ॥ 332 ॥

పురస్తాత్పార్శ్వయోః పృష్ఠే నమస్కుర్యాదుపర్యధః ।
సదా మచ్చిత్తరూపేణ విధేహి భవదాసనమ్ ॥ 333 ॥

శ్రీగురుం పరమానన్దం వన్దే హ్యానన్దవిగ్రహమ్ ।
యస్య సన్నిధిమాత్రేణ చిదానన్దాయ తే మనః ॥ 334 ॥

నమోఽస్తు గురవే తుభ్యం సహజానన్దరూపిణే ।
యస్య వాగమృతం హన్తి విషం సంసారసఞ్జ్ఞకమ్ ॥ 335 ॥

నానాయుక్తోపదేశేన తారితా శిష్యసన్తతిః ।
తత్కృపాసారవేదేన గురుచిత్పదమచ్యుతమ్ ॥ 336 ॥

[పాఠభేదః -
అచ్యుతాయ నమస్తుభ్యం గురవే పరమాత్మనే ।
స్వారామోక్తపదేచ్ఛూనాం దత్తం యేనాచ్యుతం పదమ్ ॥
]
అచ్యుతాయ నమస్తుభ్యం గురవే పరమాత్మనే ।
సర్వతన్త్రస్వతన్త్రాయ చిద్ఘనానన్దమూర్తయే ॥ 337 ॥

నమోఽచ్యుతాయ గురవేఽజ్ఞానధ్వాన్తైకభానవే ।
శిష్యసన్మార్గపటవే కృపాపీయూషసిన్ధవే ॥ 338 ॥

ఓమచ్యుతాయ గురవే శిష్యసంసారసేతవే ।
భక్తకార్యైకసింహాయ నమస్తే చిత్సుఖాత్మనే ॥ 339 ॥

గురునామసమం దైవం న పితా న చ బాన్ధవాః ।
గురునామసమః స్వామీ నేదృశం పరమం పదమ్ ॥ 340 ॥

ఏకాక్షరప్రదాతారం యో గురుం నైవ మన్యతే ।
శ్వానయోనిశతం గత్వా చాణ్డాలేష్వపి జాయతే ॥ 341 ॥

గురుత్యాగాద్భవేన్మృత్యుః మన్త్రత్యాగాద్దరిద్రతా ।
గురుమన్త్రపరిత్యాగీ రౌరవం నరకం వ్రజేత్ ॥ 342 ॥

శివక్రోధాద్గురుస్త్రాతా గురుక్రోధాచ్ఛివో న హి ।
తస్మాత్సర్వప్రయత్నేన గురోరాజ్ఞాం న లఙ్ఘయేత్ ॥ 343 ॥

సంసారసాగరసముద్ధరణైకమన్త్రం
బ్రహ్మాదిదేవమునిపూజితసిద్ధమన్త్రమ్ ।
దారిద్ర్యదుఃఖభవరోగవినాశమన్త్రం
వన్దే మహాభయహరం గురురాజమన్త్రమ్ ॥ 344 ॥

సప్తకోటిమహామన్త్రాశ్చిత్తవిభ్రమకారకాః ।
ఏక ఏవ మహామన్త్రో గురురిత్యక్షరద్వయమ్ ॥ 345 ॥

ఏవముక్త్వా మహాదేవః పార్వతీం పునరబ్రవీత్ ।
ఇదమేవ పరం తత్త్వం శృణు దేవి సుఖావహమ్ ॥ 346 ॥

గురుతత్త్వమిదం దేవి సర్వముక్తం సమాసతః ।
రహస్యమిదమవ్యక్తం న వదేద్యస్య కస్యచిత్ ॥ 347 ॥

న మృషా స్యాదియం దేవి మదుక్తిః సత్యరూపిణీ ।
గురుగీతాసమం స్తోత్రం నాస్తి నాస్తి మహీతలే ॥ 348 ॥

గురుగీతామిమాం దేవి భవదుఃఖవినాశినీమ్ ।
గురుదీక్షావిహీనస్య పురతో న పఠేత్ క్వచిత్ ॥ 349 ॥

రహస్యమత్యన్తరహస్యమేతన్న పాపినా లభ్యమిదం మహేశ్వరి ।
అనేకజన్మార్జితపుణ్యపాకాద్గురోస్తు తత్త్వం లభతే మనుష్యః ॥ 350 ॥

యస్య ప్రసాదాదహమేవ సర్వం
మయ్యేవ సర్వం పరికల్పితం చ ।
ఇత్థం విజానామి సదాత్మరూపం
తస్యాఙ్ఘ్రిపద్మం ప్రణతోఽస్మి నిత్యమ్ ॥ 351 ॥

అజ్ఞానతిమిరాన్ధస్య విషయాక్రాన్తచేతసః ।
జ్ఞానప్రభాప్రదానేన ప్రసాదం కురు మే ప్రభో ॥ 352 ॥

ఇతి శ్రీస్కన్దపురాణే ఉత్తరఖణ్డే ఉమామహేశ్వర సంవాదే శ్రీ గురుగీతా సమాప్త ॥

మఙ్గళం
మఙ్గళం గురుదేవాయ మహనీయగుణాత్మనే ।
సర్వలోకశరణ్యాయ సాధురూపాయ మఙ్గళమ్ ॥