అథాస్శ్టమోఽధ్యాయః ।
సుఖం ఐన్ద్రియకం రాజన్ స్వర్గే నరకః ఏవ చ ।
దేహినః యత్ యథా దుఃఖం తస్మాత్ న ఇచ్ఛేత తత్ బుధాః ॥ 1॥
గ్రాసం సుమృష్టం విరసం మహాన్తం స్తోకం ఏవ వా ।
యదృచ్ఛయా ఏవ అపతితం గ్రసేత్ ఆజగరః అక్రియః ॥ 2॥
శయీత అహాని భూరీణి నిరాహారః అనుపక్రమః ।
యది న ఉపనమేత్ గ్రాసః మహాహిః ఇవ దిష్టభుక్ ॥ 3॥
ఓజః సహోబలయుతం బిభ్రత్ దేహం అకర్మకమ్ ।
శయానః వీతనిద్రః చ నేహేత ఇన్ద్రియవాన్ అపి ॥ 4॥
మునిః ప్రసన్నగమ్భీరః దుర్విగాహ్యః దురత్యయః ।
అనన్తపారః హి అక్షోభ్యః స్తిమిత ఉదః ఇవ అర్ణవః ॥ 5॥
సమృద్ధకామః హీనః వా నారాయణపరః మునిః ।
న ఉత్సర్పేత న శుష్యేత సరిద్భిః ఇవ సాగరః ॥ 6॥
దృష్ట్వా స్త్రియం దేవమాయాం తత్ భావైః అజితేన్ద్రియః ।
ప్రలోభితః పతతి అన్ధే తమసి అగ్నౌ పతఙ్గవత్ ॥ 7॥
యోషిత్ హిరణ్య ఆభరణ అమ్బరాది
ద్రవ్యేషు మాయారచితేషు మూఢః ।
ప్రలోభితాత్మా హి ఉపభోగబుద్ధ్యా
పతఙ్గవత్ నశ్యతి నష్టదృష్టిః ॥ 8॥
స్తోకం స్తోకం గ్రసేత్ గ్రాసం దేహః వర్తేత యావతా ।
గృహాన్ అహింసత్ న ఆతిష్ఠేత్ వృత్తిం మాధుకరీం మునిః ॥ 9॥
అణుభ్యః చ మహద్భ్యః చ శాస్త్రేభ్యః కుశలః నరః ।
సర్వతః సారం ఆదద్యాత్ పుష్పేభ్యః ఇవ షట్పదః ॥ 10॥
సాయన్తనం శ్వస్తనం వా న సఙ్గృహ్ణీత భిక్షితమ్ ।
పాణిపాత్ర ఉదరామత్రః మక్షికా ఇవ న సఙ్గ్రహీ ॥ 11॥
సాయన్తనం శ్వస్తనం వా న సఙ్గృహ్ణీత భిక్షుకః ।
మక్షికాః ఇవ సఙ్గృహ్ణన్ సహ తేన వినశ్యతి ॥ 12॥
పద అపి యువతీం భిక్షుః న స్పృశేత్ దారవీం అపి ।
స్పృశన్ కరీవ బధ్యేత కరిణ్యా అఙ్గసఙ్గతః ॥ 13॥
న అధిగచ్ఛేత్ స్త్రియం ప్రాజ్ఞః కర్హిచిత్ మృత్యుం ఆత్మనః ।
బల అధికైః స హన్యేత గజైః అన్యైః గజః యథా ॥ 14॥
న దేయం న ఉపభోగ్యం చ లుబ్ధైః యత్ దుఃఖ సఞ్చితమ్ ।
భుఙ్క్తే తత్ అపి తత్ చ అన్యః మధుహేవ అర్థవిత్ మధు ॥ 15॥
సుఖ దుఃఖ ఉపార్జితైః విత్తైః ఆశాసానాం గృహ ఆశిషః ।
మధుహేవ అగ్రతః భుఙ్క్తే యతిః వై గృహమేధినామ్ ॥ 16॥
గ్రామ్యగీతం న శ్రుణుయాత్ యతిః వనచరః క్వచిత్ ।
శిఖేత హరిణాత్ వద్ధాత్ మృగయోః గీతమోహితాత్ ॥ 17॥
నృత్యవాదిత్రగీతాని జుషన్ గ్రామ్యాణి యోషితామ్ ।
ఆసాం క్రీడనకః వశ్యః ఋష్యశ‍ఋఙ్గః మృగీసుతః ॥ 18॥
జిహ్వయా అతిప్రమాథిన్యా జనః రసవిమోహితః ।
మృత్యుం ఋచ్ఛతి అసత్ బుద్ధిః మీనః తు బడిశైః యథా ॥ 19॥
ఇన్ద్రియాణి జయన్తి ఆశుః నిరాహారాః మనీషిణః ।
వర్జయిత్వా తు రసనం తత్ నిరన్నస్య వర్ధతే ॥ 20॥
తావత్ జితేన్ద్రియః న స్యాత్ విజితాని ఇన్ద్రియః పుమాన్ ।
న జయేత్ రసనం యావత్ జితం సర్వం జితే రసే ॥ 21॥
పిఙ్గలా నామ వేశ్యా ఆసీత్ విదేహనగరే పురా ।
తస్యా మే శిక్షితం కిఞ్చిత్ నిబోధ నృపనన్దన ॥ 22॥
సా స్వైరిణ్యేకదా కాన్తం సఙ్కేత ఉపనేష్యతీ ।
అభూత్కాలే బహిర్ద్వారి బిభ్రతీ రూపముత్తమమ్ ॥ 23॥
మార్గ ఆగచ్ఛతో వీక్ష్య పురుషాన్పురుషర్షభ ।
తాన్ శుల్కదాన్విత్తవతః కాన్తాన్మేనేఽర్థకాముకా ॥ 24॥
ఆగతేష్వపయాతేషు సా సఙ్కేతోపజీవనీ ।
అప్యన్యో విత్తవాన్కోఽపి మాముపైష్యతి భూరిదః ॥ 25॥
ఏఅవం దురాశయా ధ్వస్తనిద్రా ద్వార్యవలమ్బతీ ।
నిర్గచ్ఛన్తీ ప్రవిశతీ నిశీథం సమపద్యత ॥ 26॥
తస్యా విత్తాశయా శుష్యద్వక్త్రాయా దీనచేతసః ।
నిర్వేదః పరమో జజ్ఞే చిన్తాహేతుః సుఖావహః ॥ 27॥
తస్యా నిర్విణ్ణచిత్తాయా గీతం శ్రుణు యథా మమ ।
నిర్వేద ఆశాపాశానాం పురుషస్య యథా హ్యసిః ॥ 28॥
న హి అఙ్గాజాతనిర్వేదః దేహబన్ధం జిహాసతి ।
యథా విజ్ఞానరహితః మనుజః మమతాం నృప ॥ 29॥
పిఙ్గలా ఉవాచ ।
అహో మే మోహవితతిం పశ్యత అవిజిత ఆత్మనః ।
యా కాన్తాత్ అసతః కామం కామయే యేన బాలిశా ॥ 30॥
సన్తం సమీపే రమణం రతిప్రదం
విత్తప్రదం నిత్యం ఇమం విహాయ ।
అకామదం దుఃఖభయ ఆది శోక
మోహప్రదం తుచ్ఛం అహం భజే అజ్ఞా ॥ 31॥
అహో మయాత్మా పరితాపితో వృథా
సాఙ్కేత్యవృత్త్యాఽతివిగర్హ్యవార్తయా ।
స్త్రైణాన్నరాద్యాఽర్థతృషోఽనుశోచ్యా
త్క్రీతేన విత్తం రతిమాత్మనేచ్ఛతీ ॥ 32॥
యదస్థిభిర్నిర్మితవంశవంశ్య
స్థూణం త్వచా రోమనఖైః పినద్ధమ్ ।
క్షరన్నవద్వారమగారమేతద్
విణ్మూత్రపూర్ణం మదుపైతి కాన్యా ॥ 33॥
విదేహానాం పురే హ్యస్మిన్నహమేకైవ మూఢధీః ।
యాఽన్యస్మిచ్ఛన్త్యసత్యస్మాదాత్మదాత్కామమచ్యుతాత్ ॥ 34॥
సుహృత్ప్రేష్ఠతమో నాథ ఆత్మా చాయం శరీరిణామ్ ।
తం విక్రీయాత్మనైవాహం రమేఽనేన యథా రమా ॥ 35॥
కియత్ప్రియం తే వ్యభజన్కామా యే కామదా నరాః ।
ఆద్యన్తవన్తో భార్యాయా దేవా వా కాలవిద్రుతాః ॥ 36॥
నూనం మే భగవాన్ ప్రీతః విష్ణుః కేన అపి కర్మణా ।
నిర్వేదః అయం దురాశాయా యత్ మే జాతః సుఖావహః ॥ 37॥
మైవం స్యుర్మన్దభగ్యాయాః క్లేశా నిర్వేదహేతవః ।
యేనానుబన్ధం నిహృత్య పురుషః శమమృచ్ఛతి ॥ 38॥
తేన ఉపకృతం ఆదాయ శిరసా గ్రామ్యసఙ్గతాః ।
త్యక్త్వా దురాశాః శరణం వ్రజామి తం అధీశ్వరమ్ ॥ 39॥
సన్తుష్టా శ్రద్దధత్యేతద్యథాలాభేన జీవతీ ।
విహరామ్యమునైవాహమాత్మనా రమణేన వై ॥ 40॥
సంసారకూపే పతితం విషయైర్ముషితేక్షణమ్ ।
గ్రస్తం కాలాహినాఽఽత్మానం కోఽన్యస్త్రాతుమధీశ్వరః ॥ 41॥
ఆత్మా ఏవ హి ఆత్మనః గోప్తా నిర్విద్యేత యదాఖిలాత్ ।
అప్రమత్తః ఇదం పశ్యత్ గ్రస్తం కాలాహినా జగత్ ॥ 42॥
బ్రాహ్మణ ఉవాచ ।
ఏఅవం వ్యవసితమతిర్దురాశాం కాన్తతర్షజామ్ ।
ఛిత్వోపశమమాస్థాయ శయ్యాముపవివేశ సా ॥ 43॥
ఆశా హి పరమం దుఃఖం నైరాశ్యం పరమం సుఖమ్ ।
యథా సఞ్ఛిద్య కాన్తాశాం సుఖం సుష్వాప పిఙ్గలా ॥ 44॥
ఇతి శ్రీమద్భాగవతే మహాపురాణే పారమహంస్యాం
సంహితాయామేకాదశస్కన్ధే పిఙ్గలోపాఖ్యాఽనేష్టమోఽధ్యాయః ॥
