যদি মন্যসে সুবেদেতি দহরমেবাপি
নূনং ত্বং-বেঁত্থ ব্রহ্মণো রূপম্ ।
যদস্য় ত্বং-য়ঁদস্য় দেবেষ্বথ নু
মীমাম্স্যমেব তে মন্য়ে বিদিতম্ ॥ 1॥
নাহং মন্য়ে সুবেদেতি নো ন বেদেতি বেদ চ ।
যো নস্তদ্বেদ তদ্বেদ নো ন বেদেতি বেদ চ ॥ 2॥
যস্য়ামতং তস্য় মতং মতং-য়ঁস্য় ন বেদ সঃ ।
অবিজ্ঞাতং-বিঁজানতাং-বিঁজ্ঞাতমবিজানতাম্ ॥ 3॥
প্রতিবোধবিদিতং মতমমৃতত্বং হি বিংদতে ।
আত্মনা বিংদতে বীর্য়ং-বিঁদ্যয়া বিংদতেঽমৃতম্ ॥ 4॥
ইহ চেদবেদীদথ সত্যমস্তি
ন চেদিহাবেদীন্মহতী বিনষ্টিঃ ।
ভূতেষু ভূতেষু বিচিত্য় ধীরাঃ
প্রেত্য়াস্মাল্লোকাদমৃতা ভবংতি ॥ 5॥
॥ ইতি কেনোপনিষদি দ্বিতীয়ঃ খংডঃ ॥