ತ್ವಾಮೇಕದಾ ಗುರುಮರುತ್ಪುರನಾಥ ವೋಢುಂ
ಗಾಢಾಧಿರೂಢಗರಿಮಾಣಮಪಾರಯನ್ತೀ ।
ಮಾತಾ ನಿಧಾಯ ಶಯನೇ ಕಿಮಿದಂ ಬತೇತಿ
ಧ್ಯಾಯನ್ತ್ಯಚೇಷ್ಟತ ಗೃಹೇಷು ನಿವಿಷ್ಟಶಙ್ಕಾ ॥1॥
ತಾವದ್ವಿದೂರಮುಪಕರ್ಣಿತಘೋರಘೋಷ-
ವ್ಯಾಜೃಮ್ಭಿಪಾಂಸುಪಟಲೀಪರಿಪೂರಿತಾಶಃ ।
ವಾತ್ಯಾವಪುಸ್ಸ ಕಿಲ ದೈತ್ಯವರಸ್ತೃಣಾವ-
ರ್ತಾಖ್ಯೋ ಜಹಾರ ಜನಮಾನಸಹಾರಿಣಂ ತ್ವಾಮ್ ॥2॥
ಉದ್ದಾಮಪಾಂಸುತಿಮಿರಾಹತದೃಷ್ಟಿಪಾತೇ
ದ್ರಷ್ಟುಂ ಕಿಮಪ್ಯಕುಶಲೇ ಪಶುಪಾಲಲೋಕೇ ।
ಹಾ ಬಾಲಕಸ್ಯ ಕಿಮಿತಿ ತ್ವದುಪಾನ್ತಮಾಪ್ತಾ
ಮಾತಾ ಭವನ್ತಮವಿಲೋಕ್ಯ ಭೃಶಂ ರುರೋದ ॥3॥
ತಾವತ್ ಸ ದಾನವವರೋಽಪಿ ಚ ದೀನಮೂರ್ತಿ-
ರ್ಭಾವತ್ಕಭಾರಪರಿಧಾರಣಲೂನವೇಗಃ ।
ಸಙ್ಕೋಚಮಾಪ ತದನು ಕ್ಷತಪಾಂಸುಘೋಷೇ
ಘೋಷೇ ವ್ಯತಾಯತ ಭವಜ್ಜನನೀನಿನಾದಃ ॥4॥
ರೋದೋಪಕರ್ಣನವಶಾದುಪಗಮ್ಯ ಗೇಹಂ
ಕ್ರನ್ದತ್ಸು ನನ್ದಮುಖಗೋಪಕುಲೇಷು ದೀನಃ ।
ತ್ವಾಂ ದಾನವಸ್ತ್ವಖಿಲಮುಕ್ತಿಕರಂ ಮುಮುಕ್ಷು-
ಸ್ತ್ವಯ್ಯಪ್ರಮುಞ್ಚತಿ ಪಪಾತ ವಿಯತ್ಪ್ರದೇಶಾತ್ ॥5॥
ರೋದಾಕುಲಾಸ್ತದನು ಗೋಪಗಣಾ ಬಹಿಷ್ಠ-
ಪಾಷಾಣಪೃಷ್ಠಭುವಿ ದೇಹಮತಿಸ್ಥವಿಷ್ಠಮ್ ।
ಪ್ರೈಕ್ಷನ್ತ ಹನ್ತ ನಿಪತನ್ತಮಮುಷ್ಯ ವಕ್ಷ-
ಸ್ಯಕ್ಷೀಣಮೇವ ಚ ಭವನ್ತಮಲಂ ಹಸನ್ತಮ್ ॥6॥
ಗ್ರಾವಪ್ರಪಾತಪರಿಪಿಷ್ಟಗರಿಷ್ಠದೇಹ-
ಭ್ರಷ್ಟಾಸುದುಷ್ಟದನುಜೋಪರಿ ಧೃಷ್ಟಹಾಸಮ್ ।
ಆಘ್ನಾನಮಮ್ಬುಜಕರೇಣ ಭವನ್ತಮೇತ್ಯ
ಗೋಪಾ ದಧುರ್ಗಿರಿವರಾದಿವ ನೀಲರತ್ನಮ್ ॥7॥
ಏಕೈಕಮಾಶು ಪರಿಗೃಹ್ಯ ನಿಕಾಮನನ್ದ-
ನ್ನನ್ದಾದಿಗೋಪಪರಿರಬ್ಧವಿಚುಮ್ಬಿತಾಙ್ಗಮ್ ।
ಆದಾತುಕಾಮಪರಿಶಙ್ಕಿತಗೋಪನಾರೀ-
ಹಸ್ತಾಮ್ಬುಜಪ್ರಪತಿತಂ ಪ್ರಣುಮೋ ಭವನ್ತಮ್ ॥8॥
ಭೂಯೋಽಪಿ ಕಿನ್ನು ಕೃಣುಮಃ ಪ್ರಣತಾರ್ತಿಹಾರೀ
ಗೋವಿನ್ದ ಏವ ಪರಿಪಾಲಯತಾತ್ ಸುತಂ ನಃ ।
ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾತರಪಿತೃಪ್ರಮುಖೈಸ್ತದಾನೀಂ
ಸಮ್ಪ್ರಾರ್ಥಿತಸ್ತ್ವದವನಾಯ ವಿಭೋ ತ್ವಮೇವ ॥9॥
ವಾತಾತ್ಮಕಂ ದನುಜಮೇವಮಯಿ ಪ್ರಧೂನ್ವನ್
ವಾತೋದ್ಭವಾನ್ ಮಮ ಗದಾನ್ ಕಿಮು ನೋ ಧುನೋಷಿ ।
ಕಿಂ ವಾ ಕರೋಮಿ ಪುನರಪ್ಯನಿಲಾಲಯೇಶ
ನಿಶ್ಶೇಷರೋಗಶಮನಂ ಮುಹುರರ್ಥಯೇ ತ್ವಾಮ್ ॥10॥
