ಕದಾಪಿ ಜನ್ಮರ್ಕ್ಷದಿನೇ ತವ ಪ್ರಭೋ ನಿಮನ್ತ್ರಿತಜ್ಞಾತಿವಧೂಮಹೀಸುರಾ ।
ಮಹಾನಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸವಿಧೇ ನಿಧಾಯ ಸಾ ಮಹಾನಸಾದೌ ವವೃತೇ ವ್ರಜೇಶ್ವರೀ ॥1॥
ತತೋ ಭವತ್ತ್ರಾಣನಿಯುಕ್ತಬಾಲಕಪ್ರಭೀತಿಸಙ್ಕ್ರನ್ದನಸಙ್ಕುಲಾರವೈಃ ।
ವಿಮಿಶ್ರಮಶ್ರಾವಿ ಭವತ್ಸಮೀಪತಃ ಪರಿಸ್ಫುಟದ್ದಾರುಚಟಚ್ಚಟಾರವಃ ॥2॥
ತತಸ್ತದಾಕರ್ಣನಸಮ್ಭ್ರಮಶ್ರಮಪ್ರಕಮ್ಪಿವಕ್ಷೋಜಭರಾ ವ್ರಜಾಙ್ಗನಾಃ ।
ಭವನ್ತಮನ್ತರ್ದದೃಶುಸ್ಸಮನ್ತತೋ ವಿನಿಷ್ಪತದ್ದಾರುಣದಾರುಮಧ್ಯಗಮ್ ॥3॥
ಶಿಶೋರಹೋ ಕಿಂ ಕಿಮಭೂದಿತಿ ದ್ರುತಂ ಪ್ರಧಾವ್ಯ ನನ್ದಃ ಪಶುಪಾಶ್ಚ ಭೂಸುರಾಃ ।
ಭವನ್ತಮಾಲೋಕ್ಯ ಯಶೋದಯಾ ಧೃತಂ ಸಮಾಶ್ವಸನ್ನಶ್ರುಜಲಾರ್ದ್ರಲೋಚನಾಃ ॥4॥
ಕಸ್ಕೋ ನು ಕೌತಸ್ಕುತ ಏಷ ವಿಸ್ಮಯೋ ವಿಶಙ್ಕಟಂ ಯಚ್ಛಕಟಂ ವಿಪಾಟಿತಮ್ ।
ನ ಕಾರಣಂ ಕಿಞ್ಚಿದಿಹೇತಿ ತೇ ಸ್ಥಿತಾಃ ಸ್ವನಾಸಿಕಾದತ್ತಕರಾಸ್ತ್ವದೀಕ್ಷಕಾಃ ॥5॥
ಕುಮಾರಕಸ್ಯಾಸ್ಯ ಪಯೋಧರಾರ್ಥಿನಃ ಪ್ರರೋದನೇ ಲೋಲಪದಾಮ್ಬುಜಾಹತಮ್ ।
ಮಯಾ ಮಯಾ ದೃಷ್ಟಮನೋ ವಿಪರ್ಯಗಾದಿತೀಶ ತೇ ಪಾಲಕಬಾಲಕಾ ಜಗುಃ ॥6॥
ಭಿಯಾ ತದಾ ಕಿಞ್ಚಿದಜಾನತಾಮಿದಂ ಕುಮಾರಕಾಣಾಮತಿದುರ್ಘಟಂ ವಚಃ ।
ಭವತ್ಪ್ರಭಾವಾವಿದುರೈರಿತೀರಿತಂ ಮನಾಗಿವಾಶಙ್ಕ್ಯತ ದೃಷ್ಟಪೂತನೈಃ ॥7॥
ಪ್ರವಾಲತಾಮ್ರಂ ಕಿಮಿದಂ ಪದಂ ಕ್ಷತಂ ಸರೋಜರಮ್ಯೌ ನು ಕರೌ ವಿರೋಜಿತೌ।
ಇತಿ ಪ್ರಸರ್ಪತ್ಕರುಣಾತರಙ್ಗಿತಾಸ್ತ್ವದಙ್ಗಮಾಪಸ್ಪೃಶುರಙ್ಗನಾಜನಾಃ ॥8॥
ಅಯೇ ಸುತಂ ದೇಹಿ ಜಗತ್ಪತೇಃ ಕೃಪಾತರಙ್ಗಪಾತಾತ್ಪರಿಪಾತಮದ್ಯ ಮೇ ।
ಇತಿ ಸ್ಮ ಸಙ್ಗೃಹ್ಯ ಪಿತಾ ತ್ವದಙ್ಗಕಂ ಮುಹುರ್ಮುಹುಃ ಶ್ಲಿಷ್ಯತಿ ಜಾತಕಣ್ಟಕಃ ॥9॥
ಅನೋನಿಲೀನಃ ಕಿಲ ಹನ್ತುಮಾಗತಃ ಸುರಾರಿರೇವಂ ಭವತಾ ವಿಹಿಂಸಿತಃ ।
ರಜೋಽಪಿ ನೋ ದೃಷ್ಟಮಮುಷ್ಯ ತತ್ಕಥಂ ಸ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವೇ ತ್ವಯಿ ಲೀನವಾನ್ ಧ್ರುವಮ್ ॥10॥
ಪ್ರಪೂಜಿತೈಸ್ತತ್ರ ತತೋ ದ್ವಿಜಾತಿಭಿರ್ವಿಶೇಷತೋ ಲಮ್ಭಿತಮಙ್ಗಲಾಶಿಷಃ ।
ವ್ರಜಂ ನಿಜೈರ್ಬಾಲ್ಯರಸೈರ್ವಿಮೋಹಯನ್ ಮರುತ್ಪುರಾಧೀಶ ರುಜಾಂ ಜಹೀಹಿ ಮೇ ॥11॥
