ಜಾತಸ್ಯ ಧ್ರುವಕುಲ ಏವ ತುಙ್ಗಕೀರ್ತೇ-
ರಙ್ಗಸ್ಯ ವ್ಯಜನಿ ಸುತಃ ಸ ವೇನನಾಮಾ ।
ಯದ್ದೋಷವ್ಯಥಿತಮತಿಃ ಸ ರಾಜವರ್ಯ-
ಸ್ತ್ವತ್ಪಾದೇ ನಿಹಿತಮನಾ ವನಂ ಗತೋಽಭೂತ್ ॥1॥
ಪಾಪೋಽಪಿ ಕ್ಷಿತಿತಲಪಾಲನಾಯ ವೇನಃ
ಪೌರಾದ್ಯೈರುಪನಿಹಿತಃ ಕಠೋರವೀರ್ಯಃ ।
ಸರ್ವೇಭ್ಯೋ ನಿಜಬಲಮೇವ ಸಮ್ಪ್ರಶಂಸನ್
ಭೂಚಕ್ರೇ ತವ ಯಜನಾನ್ಯಯಂ ನ್ಯರೌತ್ಸೀತ್ ॥2॥
ಸಮ್ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಹಿತಕಥನಾಯ ತಾಪಸೌಘೇ
ಮತ್ತೋಽನ್ಯೋ ಭುವನಪತಿರ್ನ ಕಶ್ಚನೇತಿ ।
ತ್ವನ್ನಿನ್ದಾವಚನಪರೋ ಮುನೀಶ್ವರೈಸ್ತೈಃ
ಶಾಪಾಗ್ನೌ ಶಲಭದಶಾಮನಾಯಿ ವೇನಃ ॥3॥
ತನ್ನಾಶಾತ್ ಖಲಜನಭೀರುಕೈರ್ಮುನೀನ್ದ್ರೈ-
ಸ್ತನ್ಮಾತ್ರಾ ಚಿರಪರಿರಕ್ಷಿತೇ ತದಙ್ಗೇ ।
ತ್ಯಕ್ತಾಘೇ ಪರಿಮಥಿತಾದಥೋರುದಣ್ಡಾ-
ದ್ದೋರ್ದಣ್ಡೇ ಪರಿಮಥಿತೇ ತ್ವಮಾವಿರಾಸೀಃ ॥4॥
ವಿಖ್ಯಾತಃ ಪೃಥುರಿತಿ ತಾಪಸೋಪದಿಷ್ಟೈಃ
ಸೂತಾದ್ಯೈಃ ಪರಿಣುತಭಾವಿಭೂರಿವೀರ್ಯಃ ।
ವೇನಾರ್ತ್ಯಾ ಕಬಲಿತಸಮ್ಪದಂ ಧರಿತ್ರೀ-
ಮಾಕ್ರಾನ್ತಾಂ ನಿಜಧನುಷಾ ಸಮಾಮಕಾರ್ಷೀಃ ॥5॥
ಭೂಯಸ್ತಾಂ ನಿಜಕುಲಮುಖ್ಯವತ್ಸಯುಕ್ತ್ಯೈ-
ರ್ದೇವಾದ್ಯೈಃ ಸಮುಚಿತಚಾರುಭಾಜನೇಷು ।
ಅನ್ನಾದೀನ್ಯಭಿಲಷಿತಾನಿ ಯಾನಿ ತಾನಿ
ಸ್ವಚ್ಛನ್ದಂ ಸುರಭಿತನೂಮದೂದುಹಸ್ತ್ವಮ್ ॥6॥
ಆತ್ಮಾನಂ ಯಜತಿ ಮಖೈಸ್ತ್ವಯಿ ತ್ರಿಧಾಮ-
ನ್ನಾರಬ್ಧೇ ಶತತಮವಾಜಿಮೇಧಯಾಗೇ ।
ಸ್ಪರ್ಧಾಲುಃ ಶತಮಖ ಏತ್ಯ ನೀಚವೇಷೋ
ಹೃತ್ವಾಽಶ್ವಂ ತವ ತನಯಾತ್ ಪರಾಜಿತೋಽಭೂತ್ ॥7॥
ದೇವೇನ್ದ್ರಂ ಮುಹುರಿತಿ ವಾಜಿನಂ ಹರನ್ತಂ
ವಹ್ನೌ ತಂ ಮುನಿವರಮಣ್ಡಲೇ ಜುಹೂಷೌ ।
ರುನ್ಧಾನೇ ಕಮಲಭವೇ ಕ್ರತೋಃ ಸಮಾಪ್ತೌ
ಸಾಕ್ಷಾತ್ತ್ವಂ ಮಧುರಿಪುಮೈಕ್ಷಥಾಃ ಸ್ವಯಂ ಸ್ವಮ್ ॥8॥
ತದ್ದತ್ತಂ ವರಮುಪಲಭ್ಯ ಭಕ್ತಿಮೇಕಾಂ
ಗಙ್ಗಾನ್ತೇ ವಿಹಿತಪದಃ ಕದಾಪಿ ದೇವ ।
ಸತ್ರಸ್ಥಂ ಮುನಿನಿವಹಂ ಹಿತಾನಿ ಶಂಸ-
ನ್ನೈಕ್ಷಿಷ್ಠಾಃ ಸನಕಮುಖಾನ್ ಮುನೀನ್ ಪುರಸ್ತಾತ್ ॥9॥
ವಿಜ್ಞಾನಂ ಸನಕಮುಖೋದಿತಂ ದಧಾನಃ
ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ಸ್ವಯಮಗಮೋ ವನಾನ್ತಸೇವೀ ।
ತತ್ತಾದೃಕ್ಪೃಥುವಪುರೀಶ ಸತ್ವರಂ ಮೇ
ರೋಗೌಘಂ ಪ್ರಶಮಯ ವಾತಗೇಹವಾಸಿನ್ ॥10॥
