ತ್ವಯಿ ವಿಹರಣಲೋಲೇ ಬಾಲಜಾಲೈಃ ಪ್ರಲಮ್ಬ-
ಪ್ರಮಥನಸವಿಲಮ್ಬೇ ಧೇನವಃ ಸ್ವೈರಚಾರಾಃ ।
ತೃಣಕುತುಕನಿವಿಷ್ಟಾ ದೂರದೂರಂ ಚರನ್ತ್ಯಃ
ಕಿಮಪಿ ವಿಪಿನಮೈಷೀಕಾಖ್ಯಮೀಷಾಮ್ಬಭೂವುಃ ॥1॥
ಅನಧಿಗತನಿದಾಘಕ್ರೌರ್ಯವೃನ್ದಾವನಾನ್ತಾತ್
ಬಹಿರಿದಮುಪಯಾತಾಃ ಕಾನನಂ ಧೇನವಸ್ತಾಃ ।
ತವ ವಿರಹವಿಷಣ್ಣಾ ಊಷ್ಮಲಗ್ರೀಷ್ಮತಾಪ-
ಪ್ರಸರವಿಸರದಮ್ಭಸ್ಯಾಕುಲಾಃ ಸ್ತಮ್ಭಮಾಪುಃ ॥2॥
ತದನು ಸಹ ಸಹಾಯೈರ್ದೂರಮನ್ವಿಷ್ಯ ಶೌರೇ
ಗಲಿತಸರಣಿಮುಞ್ಜಾರಣ್ಯಸಞ್ಜಾತಖೇದಮ್ ।
ಪಶುಕುಲಮಭಿವೀಕ್ಷ್ಯ ಕ್ಷಿಪ್ರಮಾನೇತುಮಾರಾ-
ತ್ತ್ವಯಿ ಗತವತಿ ಹೀ ಹೀ ಸರ್ವತೋಽಗ್ನಿರ್ಜಜೃಮ್ಭೇ ॥3॥
ಸಕಲಹರಿತಿ ದೀಪ್ತೇ ಘೋರಭಾಙ್ಕಾರಭೀಮೇ
ಶಿಖಿನಿ ವಿಹತಮಾರ್ಗಾ ಅರ್ಧದಗ್ಧಾ ಇವಾರ್ತಾಃ ।
ಅಹಹ ಭುವನಬನ್ಧೋ ಪಾಹಿ ಪಾಹೀತಿ ಸರ್ವೇ
ಶರಣಮುಪಗತಾಸ್ತ್ವಾಂ ತಾಪಹರ್ತಾರಮೇಕಮ್ ॥4॥
ಅಲಮಲಮತಿಭೀತ್ಯಾ ಸರ್ವತೋ ಮೀಲಯಧ್ವಂ
ದೃಶಮಿತಿ ತವ ವಾಚಾ ಮೀಲಿತಾಕ್ಷೇಷು ತೇಷು ।
ಕ್ವ ನು ದವದಹನೋಽಸೌ ಕುತ್ರ ಮುಞ್ಜಾಟವೀ ಸಾ
ಸಪದಿ ವವೃತಿರೇ ತೇ ಹನ್ತ ಭಾಣ್ಡೀರದೇಶೇ ॥5॥
ಜಯ ಜಯ ತವ ಮಾಯಾ ಕೇಯಮೀಶೇತಿ ತೇಷಾಂ
ನುತಿಭಿರುದಿತಹಾಸೋ ಬದ್ಧನಾನಾವಿಲಾಸಃ ।
ಪುನರಪಿ ವಿಪಿನಾನ್ತೇ ಪ್ರಾಚರಃ ಪಾಟಲಾದಿ-
ಪ್ರಸವನಿಕರಮಾತ್ರಗ್ರಾಹ್ಯಘರ್ಮಾನುಭಾವೇ ॥6॥
ತ್ವಯಿ ವಿಮುಖಮಿವೋಚ್ಚೈಸ್ತಾಪಭಾರಂ ವಹನ್ತಂ
ತವ ಭಜನವದನ್ತಃ ಪಙ್ಕಮುಚ್ಛೋಷಯನ್ತಮ್ ।
ತವ ಭುಜವದುದಞ್ಚದ್ಭೂರಿತೇಜಃಪ್ರವಾಹಂ
ತಪಸಮಯಮನೈಷೀರ್ಯಾಮುನೇಷು ಸ್ಥಲೇಷು ॥7॥
ತದನು ಜಲದಜಾಲೈಸ್ತ್ವದ್ವಪುಸ್ತುಲ್ಯಭಾಭಿ-
ರ್ವಿಕಸದಮಲವಿದ್ಯುತ್ಪೀತವಾಸೋವಿಲಾಸೈಃ ।
ಸಕಲಭುವನಭಾಜಾಂ ಹರ್ಷದಾಂ ವರ್ಷವೇಲಾಂ
ಕ್ಷಿತಿಧರಕುಹರೇಷು ಸ್ವೈರವಾಸೀ ವ್ಯನೈಷೀಃ ॥8॥
ಕುಹರತಲನಿವಿಷ್ಟಂ ತ್ವಾಂ ಗರಿಷ್ಠಂ ಗಿರೀನ್ದ್ರಃ
ಶಿಖಿಕುಲನವಕೇಕಾಕಾಕುಭಿಃ ಸ್ತೋತ್ರಕಾರೀ ।
ಸ್ಫುಟಕುಟಜಕದಮ್ಬಸ್ತೋಮಪುಷ್ಪಾಞ್ಜಲಿಂ ಚ
ಪ್ರವಿದಧದನುಭೇಜೇ ದೇವ ಗೋವರ್ಧನೋಽಸೌ ॥9॥
ಅಥ ಶರದಮುಪೇತಾಂ ತಾಂ ಭವದ್ಭಕ್ತಚೇತೋ-
ವಿಮಲಸಲಿಲಪೂರಾಂ ಮಾನಯನ್ ಕಾನನೇಷು ।
ತೃಣಮಮಲವನಾನ್ತೇ ಚಾರು ಸಞ್ಚಾರಯನ್ ಗಾಃ
ಪವನಪುರಪತೇ ತ್ವಂ ದೇಹಿ ಮೇ ದೇಹಸೌಖ್ಯಮ್ ॥10॥
