ಪ್ರಾಚೇತಸಸ್ತು ಭಗವನ್ನಪರೋ ಹಿ ದಕ್ಷ-
ಸ್ತ್ವತ್ಸೇವನಂ ವ್ಯಧಿತ ಸರ್ಗವಿವೃದ್ಧಿಕಾಮಃ ।
ಆವಿರ್ಬಭೂವಿಥ ತದಾ ಲಸದಷ್ಟಬಾಹು-
ಸ್ತಸ್ಮೈ ವರಂ ದದಿಥ ತಾಂ ಚ ವಧೂಮಸಿಕ್ನೀಮ್ ॥1॥
ತಸ್ಯಾತ್ಮಜಾಸ್ತ್ವಯುತಮೀಶ ಪುನಸ್ಸಹಸ್ರಂ
ಶ್ರೀನಾರದಸ್ಯ ವಚಸಾ ತವ ಮಾರ್ಗಮಾಪುಃ ।
ನೈಕತ್ರವಾಸಮೃಷಯೇ ಸ ಮುಮೋಚ ಶಾಪಂ
ಭಕ್ತೋತ್ತಮಸ್ತ್ವೃಷಿರನುಗ್ರಹಮೇವ ಮೇನೇ ॥2॥
ಷಷ್ಟ್ಯಾ ತತೋ ದುಹಿತೃಭಿಃ ಸೃಜತಃ ಕುಲೌಘಾನ್
ದೌಹಿತ್ರಸೂನುರಥ ತಸ್ಯ ಸ ವಿಶ್ವರೂಪಃ ।
ತ್ವತ್ಸ್ತೋತ್ರವರ್ಮಿತಮಜಾಪಯದಿನ್ದ್ರಮಾಜೌ
ದೇವ ತ್ವದೀಯಮಹಿಮಾ ಖಲು ಸರ್ವಜೈತ್ರಃ ॥3॥
ಪ್ರಾಕ್ಶೂರಸೇನವಿಷಯೇ ಕಿಲ ಚಿತ್ರಕೇತುಃ
ಪುತ್ರಾಗ್ರಹೀ ನೃಪತಿರಙ್ಗಿರಸಃ ಪ್ರಭಾವಾತ್ ।
ಲಬ್ಧ್ವೈಕಪುತ್ರಮಥ ತತ್ರ ಹತೇ ಸಪತ್ನೀ-
ಸಙ್ಘೈರಮುಹ್ಯದವಶಸ್ತವ ಮಾಯಯಾಸೌ ॥4॥
ತಂ ನಾರದಸ್ತು ಸಮಮಙ್ಗಿರಸಾ ದಯಾಲುಃ
ಸಮ್ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಾವದುಪದರ್ಶ್ಯ ಸುತಸ್ಯ ಜೀವಮ್ ।
ಕಸ್ಯಾಸ್ಮಿ ಪುತ್ರ ಇತಿ ತಸ್ಯ ಗಿರಾ ವಿಮೋಹಂ
ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ತ್ವದರ್ಚನವಿಧೌ ನೃಪತಿಂ ನ್ಯಯುಙ್ಕ್ತ ॥5॥
ಸ್ತೋತ್ರಂ ಚ ಮನ್ತ್ರಮಪಿ ನಾರದತೋಽಥ ಲಬ್ಧ್ವಾ
ತೋಷಾಯ ಶೇಷವಪುಷೋ ನನು ತೇ ತಪಸ್ಯನ್ ।
ವಿದ್ಯಾಧರಾಧಿಪತಿತಾಂ ಸ ಹಿ ಸಪ್ತರಾತ್ರೇ
ಲಬ್ಧ್ವಾಪ್ಯಕುಣ್ಠಮತಿರನ್ವಭಜದ್ಭವನ್ತಮ್ ॥6॥
ತಸ್ಮೈ ಮೃಣಾಲಧವಲೇನ ಸಹಸ್ರಶೀರ್ಷ್ಣಾ
ರೂಪೇಣ ಬದ್ಧನುತಿಸಿದ್ಧಗಣಾವೃತೇನ ।
ಪ್ರಾದುರ್ಭವನ್ನಚಿರತೋ ನುತಿಭಿಃ ಪ್ರಸನ್ನೋ
ದತ್ವಾಽಽತ್ಮತತ್ತ್ವಮನುಗೃಹ್ಯ ತಿರೋದಧಾಥ ॥7॥
ತ್ವದ್ಭಕ್ತಮೌಲಿರಥ ಸೋಽಪಿ ಚ ಲಕ್ಷಲಕ್ಷಂ
ವರ್ಷಾಣಿ ಹರ್ಷುಲಮನಾ ಭುವನೇಷು ಕಾಮಮ್ ।
ಸಙ್ಗಾಪಯನ್ ಗುಣಗಣಂ ತವ ಸುನ್ದರೀಭಿಃ
ಸಙ್ಗಾತಿರೇಕರಹಿತೋ ಲಲಿತಂ ಚಚಾರ ॥8॥
ಅತ್ಯನ್ತಸಙ್ಗವಿಲಯಾಯ ಭವತ್ಪ್ರಣುನ್ನೋ
ನೂನಂ ಸ ರೂಪ್ಯಗಿರಿಮಾಪ್ಯ ಮಹತ್ಸಮಾಜೇ ।
ನಿಶ್ಶಙ್ಕಮಙ್ಕಕೃತವಲ್ಲಭಮಙ್ಗಜಾರಿಂ
ತಂ ಶಙ್ಕರಂ ಪರಿಹಸನ್ನುಮಯಾಭಿಶೇಪೇ ॥9॥
ನಿಸ್ಸಮ್ಭ್ರಮಸ್ತ್ವಯಮಯಾಚಿತಶಾಪಮೋಕ್ಷೋ
ವೃತ್ರಾಸುರತ್ವಮುಪಗಮ್ಯ ಸುರೇನ್ದ್ರಯೋಧೀ ।
ಭಕ್ತ್ಯಾತ್ಮತತ್ತ್ವಕಥನೈಃ ಸಮರೇ ವಿಚಿತ್ರಂ
ಶತ್ರೋರಪಿ ಭ್ರಮಮಪಾಸ್ಯ ಗತಃ ಪದಂ ತೇ ॥10॥
ತ್ವತ್ಸೇವನೇನ ದಿತಿರಿನ್ದ್ರವಧೋದ್ಯತಾಽಪಿ
ತಾನ್ಪ್ರತ್ಯುತೇನ್ದ್ರಸುಹೃದೋ ಮರುತೋಽಭಿಲೇಭೇ ।
ದುಷ್ಟಾಶಯೇಽಪಿ ಶುಭದೈವ ಭವನ್ನಿಷೇವಾ
ತತ್ತಾದೃಶಸ್ತ್ವಮವ ಮಾಂ ಪವನಾಲಯೇಶ ॥11॥
