ದದೃಶಿರೇ ಕಿಲ ತತ್ಕ್ಷಣಮಕ್ಷತ-
ಸ್ತನಿತಜೃಮ್ಭಿತಕಮ್ಪಿತದಿಕ್ತಟಾಃ ।
ಸುಷಮಯಾ ಭವದಙ್ಗತುಲಾಂ ಗತಾ
ವ್ರಜಪದೋಪರಿ ವಾರಿಧರಾಸ್ತ್ವಯಾ ॥1॥
ವಿಪುಲಕರಕಮಿಶ್ರೈಸ್ತೋಯಧಾರಾನಿಪಾತೈ-
ರ್ದಿಶಿದಿಶಿ ಪಶುಪಾನಾಂ ಮಣ್ಡಲೇ ದಣ್ಡ್ಯಮಾನೇ ।
ಕುಪಿತಹರಿಕೃತಾನ್ನಃ ಪಾಹಿ ಪಾಹೀತಿ ತೇಷಾಂ
ವಚನಮಜಿತ ಶ್ರೃಣ್ವನ್ ಮಾ ಬಿಭೀತೇತ್ಯಭಾಣೀಃ ॥2॥
ಕುಲ ಇಹ ಖಲು ಗೋತ್ರೋ ದೈವತಂ ಗೋತ್ರಶತ್ರೋ-
ರ್ವಿಹತಿಮಿಹ ಸ ರುನ್ಧ್ಯಾತ್ ಕೋ ನು ವಃ ಸಂಶಯೋಽಸ್ಮಿನ್ ।
ಇತಿ ಸಹಸಿತವಾದೀ ದೇವ ಗೋವರ್ದ್ಧನಾದ್ರಿಂ
ತ್ವರಿತಮುದಮುಮೂಲೋ ಮೂಲತೋ ಬಾಲದೋರ್ಭ್ಯಾಮ್ ॥3॥
ತದನು ಗಿರಿವರಸ್ಯ ಪ್ರೋದ್ಧೃತಸ್ಯಾಸ್ಯ ತಾವತ್
ಸಿಕತಿಲಮೃದುದೇಶೇ ದೂರತೋ ವಾರಿತಾಪೇ ।
ಪರಿಕರಪರಿಮಿಶ್ರಾನ್ ಧೇನುಗೋಪಾನಧಸ್ತಾ-
ದುಪನಿದಧದಧತ್ಥಾ ಹಸ್ತಪದ್ಮೇನ ಶೈಲಮ್ ॥4॥
ಭವತಿ ವಿಧೃತಶೈಲೇ ಬಾಲಿಕಾಭಿರ್ವಯಸ್ಯೈ-
ರಪಿ ವಿಹಿತವಿಲಾಸಂ ಕೇಲಿಲಾಪಾದಿಲೋಲೇ ।
ಸವಿಧಮಿಲಿತಧೇನೂರೇಕಹಸ್ತೇನ ಕಣ್ಡೂ-
ಯತಿ ಸತಿ ಪಶುಪಾಲಾಸ್ತೋಷಮೈಷನ್ತ ಸರ್ವೇ ॥5॥
ಅತಿಮಹಾನ್ ಗಿರಿರೇಷ ತು ವಾಮಕೇ
ಕರಸರೋರುಹಿ ತಂ ಧರತೇ ಚಿರಮ್ ।
ಕಿಮಿದಮದ್ಭುತಮದ್ರಿಬಲಂ ನ್ವಿತಿ
ತ್ವದವಲೋಕಿಭಿರಾಕಥಿ ಗೋಪಕೈಃ ॥6॥
ಅಹಹ ಧಾರ್ಷ್ಟ್ಯಮಮುಷ್ಯ ವಟೋರ್ಗಿರಿಂ
ವ್ಯಥಿತಬಾಹುರಸಾವವರೋಪಯೇತ್ ।
ಇತಿ ಹರಿಸ್ತ್ವಯಿ ಬದ್ಧವಿಗರ್ಹಣೋ
ದಿವಸಸಪ್ತಕಮುಗ್ರಮವರ್ಷಯತ್ ॥7॥
ಅಚಲತಿ ತ್ವಯಿ ದೇವ ಪದಾತ್ ಪದಂ
ಗಲಿತಸರ್ವಜಲೇ ಚ ಘನೋತ್ಕರೇ ।
ಅಪಹೃತೇ ಮರುತಾ ಮರುತಾಂ ಪತಿ-
ಸ್ತ್ವದಭಿಶಙ್ಕಿತಧೀಃ ಸಮುಪಾದ್ರವತ್ ॥8॥
ಶಮಮುಪೇಯುಷಿ ವರ್ಷಭರೇ ತದಾ
ಪಶುಪಧೇನುಕುಲೇ ಚ ವಿನಿರ್ಗತೇ ।
ಭುವಿ ವಿಭೋ ಸಮುಪಾಹಿತಭೂಧರಃ
ಪ್ರಮುದಿತೈಃ ಪಶುಪೈಃ ಪರಿರೇಭಿಷೇ ॥9॥
ಧರಣಿಮೇವ ಪುರಾ ಧೃತವಾನಸಿ
ಕ್ಷಿತಿಧರೋದ್ಧರಣೇ ತವ ಕಃ ಶ್ರಮಃ ।
ಇತಿ ನುತಸ್ತ್ರಿದಶೈಃ ಕಮಲಾಪತೇ
ಗುರುಪುರಾಲಯ ಪಾಲಯ ಮಾಂ ಗದಾತ್ ॥10॥
