ತ್ವತ್ತೀರೇ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೇ ಹರಿಹರೌ ಸಾಯುಜ್ಯಮುಕ್ತಿಪ್ರದೌ
ವಾದನ್ತೌ ಕುರುತಃ ಪರಸ್ಪರಮುಭೌ ಜನ್ತೋಃ ಪ್ರಯಾಣೋತ್ಸವೇ ।
ಮದ್ರೂಪೋ ಮನುಜೋಽಯಮಸ್ತು ಹರಿಣಾ ಪ್ರೋಕ್ತಃ ಶಿವಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾ-
ತ್ತನ್ಮಧ್ಯಾದ್ಭೃಗುಲಾಞ್ಛನೋ ಗರುಡಗಃ ಪೀತಾಮ್ಬರೋ ನಿರ್ಗತಃ ॥ 1 ॥
ಇನ್ದ್ರಾದ್ಯಾಸ್ತ್ರಿದಶಾಃ ಪತನ್ತಿ ನಿಯತಂ ಭೋಗಕ್ಷಯೇ ಯೇ ಪುನ-
ರ್ಜಾಯನ್ತೇ ಮನುಜಾಸ್ತತೋಪಿ ಪಶವಃ ಕೀಟಾಃ ಪತಙ್ಗಾದಯಃ ।
ಯೇ ಮಾತರ್ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೇ ತವ ಜಲೇ ಮಜ್ಜನ್ತಿ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಷಾಃ
ಸಾಯುಜ್ಯೇಽಪಿ ಕಿರೀಟಕೌಸ್ತುಭಧರಾ ನಾರಾಯಣಾಃ ಸ್ಯುರ್ನರಾಃ ॥ 2 ॥
ಕಾಶೀ ಧನ್ಯತಮಾ ವಿಮುಕ್ತನಗರೀ ಸಾಲಙ್ಕೃತಾ ಗಙ್ಗಯಾ
ತತ್ರೇಯಂ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕಾ ಸುಖಕರೀ ಮುಕ್ತಿರ್ಹಿ ತತ್ಕಿಙ್ಕರೀ ।
ಸ್ವರ್ಲೋಕಸ್ತುಲಿತಃ ಸಹೈವ ವಿಬುಧೈಃ ಕಾಶ್ಯಾ ಸಮಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ
ಕಾಶೀ ಕ್ಷೋಣಿತಲೇ ಸ್ಥಿತಾ ಗುರುತರಾ ಸ್ವರ್ಗೋ ಲಘುತ್ವಂ ಗತಃ ॥ 3 ॥
ಗಙ್ಗಾತೀರಮನುತ್ತಮಂ ಹಿ ಸಕಲಂ ತತ್ರಾಪಿ ಕಾಶ್ಯುತ್ತಮಾ
ತಸ್ಯಾಂ ಸಾ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೋತ್ತಮತಮಾ ಯೇತ್ರೇಶ್ವರೋ ಮುಕ್ತಿದಃ ।
ದೇವಾನಾಮಪಿ ದುರ್ಲಭಂ ಸ್ಥಲಮಿದಂ ಪಾಪೌಘನಾಶಕ್ಷಮಂ
ಪೂರ್ವೋಪಾರ್ಜಿತಪುಣ್ಯಪುಞ್ಜಗಮಕಂ ಪುಣ್ಯೈರ್ಜನೈಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ ॥ 4 ॥
ದುಃಖಾಮ್ಭೋಧಿಗತೋ ಹಿ ಜನ್ತುನಿವಹಸ್ತೇಷಾಂ ಕಥಂ ನಿಷ್ಕೃತಿಃ
ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತದ್ಧಿ ವಿರಿಞ್ಚಿನಾ ವಿರಚಿತಾ ವಾರಾಣಸೀ ಶರ್ಮದಾ ।
ಲೋಕಾಃಸ್ವರ್ಗಸುಖಾಸ್ತತೋಽಪಿ ಲಘವೋ ಭೋಗಾನ್ತಪಾತಪ್ರದಾಃ
ಕಾಶೀ ಮುಕ್ತಿಪುರೀ ಸದಾ ಶಿವಕರೀ ಧರ್ಮಾರ್ಥಮೋಕ್ಷಪ್ರದಾ ॥ 5 ॥
ಏಕೋ ವೇಣುಧರೋ ಧರಾಧರಧರಃ ಶ್ರೀವತ್ಸಭೂಷಾಧರಃ
ಯೋಽಪ್ಯೇಕಃ ಕಿಲ ಶಙ್ಕರೋ ವಿಷಧರೋ ಗಙ್ಗಾಧರೋ ಮಾಧವಃ ।
ಯೇ ಮಾತರ್ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೇ ತವ ಜಲೇ ಮಜ್ಜನ್ತಿ ತೇ ಮಾನವಾಃ
ರುದ್ರಾ ವಾ ಹರಯೋ ಭವನ್ತಿ ಬಹವಸ್ತೇಷಾಂ ಬಹುತ್ವಂ ಕಥಮ್ ॥ 6 ॥
ತ್ವತ್ತೀರೇ ಮರಣಂ ತು ಮಙ್ಗಳಕರಂ ದೇವೈರಪಿ ಶ್ಲಾಘ್ಯತೇ
ಶಕ್ರಸ್ತಂ ಮನುಜಂ ಸಹಸ್ರನಯನೈರ್ದ್ರಷ್ಟುಂ ಸದಾ ತತ್ಪರಃ ।
ಆಯಾನ್ತಂ ಸವಿತಾ ಸಹಸ್ರಕಿರಣೈಃ ಪ್ರತ್ಯುದ್ಗತೋಽಭೂತ್ಸದಾ
ಪುಣ್ಯೋಽಸೌ ವೃಷಗೋಽಥವಾ ಗರುಡಗಃ ಕಿಂ ಮನ್ದಿರಂ ಯಾಸ್ಯತಿ ॥ 7 ॥
ಮಧ್ಯಾಹ್ನೇ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕಾಸ್ನಪನಜಂ ಪುಣ್ಯಂ ನ ವಕ್ತುಂ ಕ್ಷಮಃ
ಸ್ವೀಯೈರಬ್ಧಶತೈಶ್ಚತುರ್ಮುಖಧರೋ ವೇದಾರ್ಥದೀಕ್ಷಾಗುರುಃ ।
ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸಬಲೇನ ಚನ್ದ್ರಶಿಖರಸ್ತತ್ಪುಣ್ಯಪಾರಙ್ಗತ-
ಸ್ತ್ವತ್ತೀರೇ ಪ್ರಕರೋತಿ ಸುಪ್ತಪುರುಷಂ ನಾರಾಯಣಂ ವಾ ಶಿವಮ್ ॥ 8 ॥
ಕೃಚ್ಛ್ರೈ ಕೋಟಿಶತೈಃ ಸ್ವಪಾಪನಿಧನಂ ಯಚ್ಚಾಶ್ವಮೇಧೈಃ ಫಲಂ
ತತ್ಸರ್ವೇ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕಾಸ್ನಪನಜೇ ಪುಣ್ಯೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ಭವೇತ್ ।
ಸ್ನಾತ್ವಾ ಸ್ತೋತ್ರಮಿದಂ ನರಃ ಪಠತಿ ಚೇತ್ಸಂಸಾರಪಾಥೋನಿಧಿಂ
ತೀರ್ತ್ವಾ ಪಲ್ವಲವತ್ಪ್ರಯಾತಿ ಸದನಂ ತೇಜೋಮಯಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ॥ 9 ॥