రమాజానే జానే యదిహ తవ భక్తేషు విభవో
న సద్యస్సమ్పద్యస్తదిహ మదకృత్త్వాదశమినామ్ ।
ప్రశాన్తిం కృత్వైవ ప్రదిశసి తతః కామమఖిలం
ప్రశాన్తేషు క్షిప్రం న ఖలు భవదీయే చ్యుతికథా ॥1॥
సద్యః ప్రసాదరుషితాన్ విధిశఙ్కరాదీన్
కేచిద్విభో నిజగుణానుగుణం భజన్తః ।
భ్రష్టా భవన్తి బత కష్టమదీర్ఘదృష్ట్యా
స్పష్టం వృకాసుర ఉదాహరణం కిలాస్మిన్ ॥2॥
శకునిజః స తు నారదమేకదా
త్వరితతోషమపృచ్ఛదధీశ్వరమ్ ।
స చ దిదేశ గిరీశముపాసితుం
న తు భవన్తమబన్ధుమసాధుషు ॥3॥
తపస్తప్త్వా ఘోరం స ఖలు కుపితః సప్తమదినే
శిరః ఛిత్వా సద్యః పురహరముపస్థాప్య పురతః ।
అతిక్షుద్రం రౌద్రం శిరసి కరదానేన నిధనం
జగన్నాథాద్వవ్రే భవతి విముఖానాం క్వ శుభధీః ॥4॥
మోక్తారం బన్ధముక్తో హరిణపతిరివ ప్రాద్రవత్సోఽథ రుద్రం
దైత్యాత్ భీత్యా స్మ దేవో దిశి దిశి వలతే పృష్ఠతో దత్తదృష్టిః ।
తూష్ణీకే సర్వలోకే తవ పదమధిరోక్ష్యన్తముద్వీక్ష్య శర్వం
దూరాదేవాగ్రతస్త్వం పటువటువపుషా తస్థిషే దానవాయ ॥5॥
భద్రం తే శాకునేయ భ్రమసి కిమధునా త్వం పిశాచస్య వాచా
సన్దేహశ్చేన్మదుక్తౌ తవ కిము న కరోష్యఙ్గులీమఙ్గమౌలౌ ।
ఇత్థం త్వద్వాక్యమూఢః శిరసి కృతకరః సోఽపతచ్ఛిన్నపాతం
భ్రంశో హ్యేవం పరోపాసితురపి చ గతిః శూలినోఽపి త్వమేవ ॥6॥
భృగుం కిల సరస్వతీనికటవాసినస్తాపసా-
స్త్రిమూర్తిషు సమాదిశన్నధికసత్త్వతాం వేదితుమ్ ।
అయం పునరనాదరాదుదితరుద్ధరోషే విధౌ
హరేఽపి చ జిహింసిషౌ గిరిజయా ధృతే త్వామగాత్ ॥7॥
సుప్తం రమాఙ్కభువి పఙ్కజలోచనం త్వాం
విప్రే వినిఘ్నతి పదేన ముదోత్థితస్త్వమ్ ।
సర్వం క్షమస్వ మునివర్య భవేత్ సదా మే
త్వత్పాదచిన్హమిహ భూషణమిత్యవాదీః ॥8॥
నిశ్చిత్య తే చ సుదృఢం త్వయి బద్ధభావాః
సారస్వతా మునివరా దధిరే విమోక్షమ్ ।
త్వామేవమచ్యుత పునశ్చ్యుతిదోషహీనం
సత్త్వోచ్చయైకతనుమేవ వయం భజామః ॥9॥
జగత్సృష్ట్యాదౌ త్వాం నిగమనివహైర్వన్దిభిరివ
స్తుతం విష్ణో సచ్చిత్పరమరసనిర్ద్వైతవపుషమ్ ।
పరాత్మానం భూమన్ పశుపవనితాభాగ్యనివహం
పరితాపశ్రాన్త్యై పవనపురవాసిన్ పరిభజే ॥10॥
