ప్రాచేతసస్తు భగవన్నపరో హి దక్ష-
స్త్వత్సేవనం వ్యధిత సర్గవివృద్ధికామః ।
ఆవిర్బభూవిథ తదా లసదష్టబాహు-
స్తస్మై వరం దదిథ తాం చ వధూమసిక్నీమ్ ॥1॥
తస్యాత్మజాస్త్వయుతమీశ పునస్సహస్రం
శ్రీనారదస్య వచసా తవ మార్గమాపుః ।
నైకత్రవాసమృషయే స ముమోచ శాపం
భక్తోత్తమస్త్వృషిరనుగ్రహమేవ మేనే ॥2॥
షష్ట్యా తతో దుహితృభిః సృజతః కులౌఘాన్
దౌహిత్రసూనురథ తస్య స విశ్వరూపః ।
త్వత్స్తోత్రవర్మితమజాపయదిన్ద్రమాజౌ
దేవ త్వదీయమహిమా ఖలు సర్వజైత్రః ॥3॥
ప్రాక్శూరసేనవిషయే కిల చిత్రకేతుః
పుత్రాగ్రహీ నృపతిరఙ్గిరసః ప్రభావాత్ ।
లబ్ధ్వైకపుత్రమథ తత్ర హతే సపత్నీ-
సఙ్ఘైరముహ్యదవశస్తవ మాయయాసౌ ॥4॥
తం నారదస్తు సమమఙ్గిరసా దయాలుః
సమ్ప్రాప్య తావదుపదర్శ్య సుతస్య జీవమ్ ।
కస్యాస్మి పుత్ర ఇతి తస్య గిరా విమోహం
త్యక్త్వా త్వదర్చనవిధౌ నృపతిం న్యయుఙ్క్త ॥5॥
స్తోత్రం చ మన్త్రమపి నారదతోఽథ లబ్ధ్వా
తోషాయ శేషవపుషో నను తే తపస్యన్ ।
విద్యాధరాధిపతితాం స హి సప్తరాత్రే
లబ్ధ్వాప్యకుణ్ఠమతిరన్వభజద్భవన్తమ్ ॥6॥
తస్మై మృణాలధవలేన సహస్రశీర్ష్ణా
రూపేణ బద్ధనుతిసిద్ధగణావృతేన ।
ప్రాదుర్భవన్నచిరతో నుతిభిః ప్రసన్నో
దత్వాఽఽత్మతత్త్వమనుగృహ్య తిరోదధాథ ॥7॥
త్వద్భక్తమౌలిరథ సోఽపి చ లక్షలక్షం
వర్షాణి హర్షులమనా భువనేషు కామమ్ ।
సఙ్గాపయన్ గుణగణం తవ సున్దరీభిః
సఙ్గాతిరేకరహితో లలితం చచార ॥8॥
అత్యన్తసఙ్గవిలయాయ భవత్ప్రణున్నో
నూనం స రూప్యగిరిమాప్య మహత్సమాజే ।
నిశ్శఙ్కమఙ్కకృతవల్లభమఙ్గజారిం
తం శఙ్కరం పరిహసన్నుమయాభిశేపే ॥9॥
నిస్సమ్భ్రమస్త్వయమయాచితశాపమోక్షో
వృత్రాసురత్వముపగమ్య సురేన్ద్రయోధీ ।
భక్త్యాత్మతత్త్వకథనైః సమరే విచిత్రం
శత్రోరపి భ్రమమపాస్య గతః పదం తే ॥10॥
త్వత్సేవనేన దితిరిన్ద్రవధోద్యతాఽపి
తాన్ప్రత్యుతేన్ద్రసుహృదో మరుతోఽభిలేభే ।
దుష్టాశయేఽపి శుభదైవ భవన్నిషేవా
తత్తాదృశస్త్వమవ మాం పవనాలయేశ ॥11॥
