కదాపి జన్మర్క్షదినే తవ ప్రభో నిమన్త్రితజ్ఞాతివధూమహీసురా ।
మహానసస్త్వాం సవిధే నిధాయ సా మహానసాదౌ వవృతే వ్రజేశ్వరీ ॥1॥
తతో భవత్త్రాణనియుక్తబాలకప్రభీతిసఙ్క్రన్దనసఙ్కులారవైః ।
విమిశ్రమశ్రావి భవత్సమీపతః పరిస్ఫుటద్దారుచటచ్చటారవః ॥2॥
తతస్తదాకర్ణనసమ్భ్రమశ్రమప్రకమ్పివక్షోజభరా వ్రజాఙ్గనాః ।
భవన్తమన్తర్దదృశుస్సమన్తతో వినిష్పతద్దారుణదారుమధ్యగమ్ ॥3॥
శిశోరహో కిం కిమభూదితి ద్రుతం ప్రధావ్య నన్దః పశుపాశ్చ భూసురాః ।
భవన్తమాలోక్య యశోదయా ధృతం సమాశ్వసన్నశ్రుజలార్ద్రలోచనాః ॥4॥
కస్కో ను కౌతస్కుత ఏష విస్మయో విశఙ్కటం యచ్ఛకటం విపాటితమ్ ।
న కారణం కిఞ్చిదిహేతి తే స్థితాః స్వనాసికాదత్తకరాస్త్వదీక్షకాః ॥5॥
కుమారకస్యాస్య పయోధరార్థినః ప్రరోదనే లోలపదామ్బుజాహతమ్ ।
మయా మయా దృష్టమనో విపర్యగాదితీశ తే పాలకబాలకా జగుః ॥6॥
భియా తదా కిఞ్చిదజానతామిదం కుమారకాణామతిదుర్ఘటం వచః ।
భవత్ప్రభావావిదురైరితీరితం మనాగివాశఙ్క్యత దృష్టపూతనైః ॥7॥
ప్రవాలతామ్రం కిమిదం పదం క్షతం సరోజరమ్యౌ ను కరౌ విరోజితౌ।
ఇతి ప్రసర్పత్కరుణాతరఙ్గితాస్త్వదఙ్గమాపస్పృశురఙ్గనాజనాః ॥8॥
అయే సుతం దేహి జగత్పతేః కృపాతరఙ్గపాతాత్పరిపాతమద్య మే ।
ఇతి స్మ సఙ్గృహ్య పితా త్వదఙ్గకం ముహుర్ముహుః శ్లిష్యతి జాతకణ్టకః ॥9॥
అనోనిలీనః కిల హన్తుమాగతః సురారిరేవం భవతా విహింసితః ।
రజోఽపి నో దృష్టమముష్య తత్కథం స శుద్ధసత్త్వే త్వయి లీనవాన్ ధ్రువమ్ ॥10॥
ప్రపూజితైస్తత్ర తతో ద్విజాతిభిర్విశేషతో లమ్భితమఙ్గలాశిషః ।
వ్రజం నిజైర్బాల్యరసైర్విమోహయన్ మరుత్పురాధీశ రుజాం జహీహి మే ॥11॥
