వ్రజేశ్వరైః శౌరివచో నిశమ్య సమావ్రజన్నధ్వని భీతచేతాః ।
నిష్పిష్టనిశ్శేషతరుం నిరీక్ష్య కఞ్చిత్పదార్థం శరణం గతస్వామ్ ॥1॥
నిశమ్య గోపీవచనాదుదన్తం సర్వేఽపి గోపా భయవిస్మయాన్ధాః ।
త్వత్పాతితం ఘోరపిశాచదేహం దేహుర్విదూరేఽథ కుఠారకృత్తమ్ ॥2॥
త్వత్పీతపూతస్తనతచ్ఛరీరాత్ సముచ్చలన్నుచ్చతరో హి ధూమః ।
శఙ్కామధాదాగరవః కిమేష కిం చాన్దనో గౌల్గులవోఽథవేతి ॥3॥
మదఙ్గసఙ్గస్య ఫలం న దూరే క్షణేన తావత్ భవతామపి స్యాత్ ।
ఇత్యుల్లపన్ వల్లవతల్లజేభ్యః త్వం పూతనామాతనుథాః సుగన్ధిమ్ ॥4॥
చిత్రం పిశాచ్యా న హతః కుమారః చిత్రం పురైవాకథి శౌరిణేదమ్ ।
ఇతి ప్రశంసన్ కిల గోపలోకో భవన్ముఖాలోకరసే న్యమాఙ్క్షీత్ ॥5॥
దినేదినేఽథ ప్రతివృద్ధలక్ష్మీరక్షీణమాఙ్గల్యశతో వ్రజోఽయమ్ ।
భవన్నివాసాదయి వాసుదేవ ప్రమోదసాన్ద్రః పరితో విరేజే ॥6॥
గృహేషు తే కోమలరూపహాసమిథఃకథాసఙ్కులితాః కమన్యః ।
వృత్తేషు కృత్యేషు భవన్నిరీక్షాసమాగతాః ప్రత్యహమత్యనన్దన్ ॥7॥
అహో కుమారో మయి దత్తదృష్టిః స్మితం కృతం మాం ప్రతి వత్సకేన ।
ఏహ్యేహి మామిత్యుపసార్య పాణీ త్వయీశ కిం కిం న కృతం వధూభిః ॥8॥
భవద్వపుఃస్పర్శనకౌతుకేన కరాత్కరం గోపవధూజనేన ।
నీతస్త్వమాతామ్రసరోజమాలావ్యాలమ్బిలోలమ్బతులామలాసీః ॥9॥
నిపాయయన్తీ స్తనమఙ్కగం త్వాం విలోకయన్తీ వదనం హసన్తీ ।
దశాం యశోదా కతమాం న భేజే స తాదృశః పాహి హరే గదాన్మామ్ ॥10॥
