క్వచిదథ తపనోపరాగకాలే పురి నిదధత్ కృతవర్మకామసూనూ ।
యదుకులమహిలావృతః సుతీర్థం సముపగతోఽసి సమన్తపఞ్చకాఖ్యమ్ ॥1॥
బహుతరజనతాహితాయ తత్ర త్వమపి పునన్ వినిమజ్య తీర్థతోయమ్ ।
ద్విజగణపరిముక్తవిత్తరాశిః సమమిలథాః కురుపాణ్డవాదిమిత్రైః ॥2॥
తవ ఖలు దయితాజనైః సమేతా ద్రుపదసుతా త్వయి గాఢభక్తిభారా ।
తదుదితభవదాహృతిప్రకారైః అతిముముదే సమమన్యభామినీభిః ॥3॥
తదను చ భగవన్ నిరీక్ష్య గోపానతికుతుకాదుపగమ్య మానయిత్వా।
చిరతరవిరహాతురాఙ్గరేఖాః పశుపవధూః సరసం త్వమన్వయాసీః ॥4॥
సపది చ భవదీక్షణోత్సవేన ప్రముషితమానహృదాం నితమ్బినీనామ్ ।
అతిరసపరిముక్తకఞ్చులీకే పరిచయహృద్యతరే కుచే న్యలైషీః ॥5॥
రిపుజనకలహైః పునః పునర్మే సముపగతైరియతీ విలమ్బనాఽభూత్ ।
ఇతి కృతపరిరమ్భణేత్వయి ద్రాక్ అతివివశా ఖలు రాధికా నిలిల్యే ॥6॥
అపగతవిరహవ్యథాస్తదా తా రహసి విధాయ దదాథ తత్త్వబోధమ్ ।
పరమసుఖచిదాత్మకోఽహమాత్మేత్యుదయతు వః స్ఫుటమేవ చేతసీతి ॥7॥
సుఖరసపరిమిశ్రితో వియోగః కిమపి పురాఽభవదుద్ధవోపదేశైః ।
సమభవదముతః పరం తు తాసాం పరమసుఖైక్యమయీ భవద్విచిన్తా ॥8॥
మునివరనివహైస్తవాథ పిత్రా దురితశమాయ శుభాని పృచ్ఛ్యమానైః ।
త్వయి సతి కిమిదం శుభాన్తరైః రిత్యురుహసితైరపి యాజితస్తదాఽసౌ ॥9॥
సుమహతి యజనే వితాయమానే ప్రముదితమిత్రజనే సహైవ గోపాః ।
యదుజనమహితాస్త్రిమాసమాత్రం భవదనుషఙ్గరసం పురేవ భేజు ః ॥10॥
వ్యపగమసమయే సమేత్య రాధాం దృఢముపగూహ్య నిరీక్ష్య వీతఖేదామ్ ।
ప్రముదితహృదయః పురం ప్రయాతః పవనపురేశ్వర పాహి మాం గదేభ్యః ॥11॥
