కదాచన వ్రజశిశుభిః సమం భవాన్
వనాశనే విహితమతిః ప్రగేతరామ్ ।
సమావృతో బహుతరవత్సమణ్డలైః
సతేమనైర్నిరగమదీశ జేమనైః ॥1॥
వినిర్యతస్తవ చరణామ్బుజద్వయా-
దుదఞ్చితం త్రిభువనపావనం రజః ।
మహర్షయః పులకధరైః కలేబరై-
రుదూహిరే ధృతభవదీక్షణోత్సవాః ॥2॥
ప్రచారయత్యవిరలశాద్వలే తలే
పశూన్ విభో భవతి సమం కుమారకైః ।
అఘాసురో న్యరుణదఘాయ వర్తనీ
భయానకః సపది శయానకాకృతిః ॥3॥
మహాచలప్రతిమతనోర్గుహానిభ-
ప్రసారితప్రథితముఖస్య కాననే ।
ముఖోదరం విహరణకౌతుకాద్గతాః
కుమారకాః కిమపి విదూరగే త్వయి ॥4॥
ప్రమాదతః ప్రవిశతి పన్నగోదరం
క్వథత్తనౌ పశుపకులే సవాత్సకే ।
విదన్నిదం త్వమపి వివేశిథ ప్రభో
సుహృజ్జనం విశరణమాశు రక్షితుమ్ ॥5॥
గలోదరే విపులితవర్ష్మణా త్వయా
మహోరగే లుఠతి నిరుద్ధమారుతే ।
ద్రుతం భవాన్ విదలితకణ్ఠమణ్డలో
విమోచయన్ పశుపపశూన్ వినిర్యయౌ ॥6॥
క్షణం దివి త్వదుపగమార్థమాస్థితం
మహాసురప్రభవమహో మహో మహత్ ।
వినిర్గతే త్వయి తు నిలీనమఞ్జసా
నభఃస్థలే ననృతురథో జగుః సురాః ॥7॥
సవిస్మయైః కమలభవాదిభిః సురై-
రనుద్రుతస్తదను గతః కుమారకైః ।
దినే పునస్తరుణదశాముపేయుషి
స్వకైర్భవానతనుత భోజనోత్సవమ్ ॥8॥
విషాణికామపి మురలీం నితమ్బకే
నివేశయన్ కబలధరః కరామ్బుజే ।
ప్రహాసయన్ కలవచనైః కుమారకాన్
బుభోజిథ త్రిదశగణైర్ముదా నుతః ॥9॥
సుఖాశనం త్విహ తవ గోపమణ్డలే
మఖాశనాత్ ప్రియమివ దేవమణ్డలే ।
ఇతి స్తుతస్త్రిదశవరైర్జగత్పతే
మరుత్పురీనిలయ గదాత్ ప్రపాహి మామ్ ॥10॥
