సమనుస్మృతతావకాఙ్ఘ్రియుగ్మః
స మనుః పఙ్కజసమ్భవాఙ్గజన్మా ।
నిజమన్తరమన్తరాయహీనం
చరితం తే కథయన్ సుఖం నినాయ ॥1॥
సమయే ఖలు తత్ర కర్దమాఖ్యో
ద్రుహిణచ్ఛాయభవస్తదీయవాచా ।
ధృతసర్గరసో నిసర్గరమ్యం
భగవంస్త్వామయుతం సమాః సిషేవే ॥2॥
గరుడోపరి కాలమేఘక్రమం
విలసత్కేలిసరోజపాణిపద్మమ్ ।
హసితోల్లసితాననం విభో త్వం
వపురావిష్కురుషే స్మ కర్దమాయ ॥3॥
స్తువతే పులకావృతాయ తస్మై
మనుపుత్రీం దయితాం నవాపి పుత్రీః ।
కపిలం చ సుతం స్వమేవ పశ్చాత్
స్వగతిం చాప్యనుగృహ్య నిర్గతోఽభూః ॥4॥
స మనుః శతరూపయా మహిష్యా
గుణవత్యా సుతయా చ దేవహూత్యా ।
భవదీరితనారదోపదిష్టః
సమగాత్ కర్దమమాగతిప్రతీక్షమ్ ॥5॥
మనునోపహృతాం చ దేవహూతిం
తరుణీరత్నమవాప్య కర్దమోఽసౌ ।
భవదర్చననివృతోఽపి తస్యాం
దృఢశుశ్రూషణయా దధౌ ప్రసాదమ్ ॥6॥
స పునస్త్వదుపాసనప్రభావా-
ద్దయితాకామకృతే కృతే విమానే ।
వనితాకులసఙ్కులో నవాత్మా
వ్యహరద్దేవపథేషు దేవహూత్యా ॥7॥
శతవర్షమథ వ్యతీత్య సోఽయం
నవ కన్యాః సమవాప్య ధన్యరూపాః ।
వనయానసముద్యతోఽపి కాన్తా-
హితకృత్త్వజ్జననోత్సుకో న్యవాత్సీత్ ॥8॥
నిజభర్తృగిరా భవన్నిషేవా-
నిరతాయామథ దేవ దేవహూత్యామ్ ।
కపిలస్త్వమజాయథా జనానాం
ప్రథయిష్యన్ పరమాత్మతత్త్వవిద్యామ్ ॥9॥
వనమేయుషి కర్దమే ప్రసన్నే
మతసర్వస్వముపాదిశన్ జనన్యై ।
కపిలాత్మక వాయుమన్దిరేశ
త్వరితం త్వం పరిపాహి మాం గదౌఘాత్ ॥10॥
