విష్ణోర్వీర్యాణి కో వా కథయతు ధరణేః కశ్చ రేణూన్మిమీతే
యస్యైవాఙ్ఘ్రిత్రయేణ త్రిజగదభిమితం మోదతే పూర్ణసమ్పత్
యోసౌ విశ్వాని ధత్తే ప్రియమిహ పరమం ధామ తస్యాభియాయాం
త్వద్భక్తా యత్ర మాద్యన్త్యమృతరసమరన్దస్య యత్ర ప్రవాహః ॥1॥
ఆద్యాయాశేషకర్త్రే ప్రతినిమిషనవీనాయ భర్త్రే విభూతే-
ర్భక్తాత్మా విష్ణవే యః ప్రదిశతి హవిరాదీని యజ్ఞార్చనాదౌ ।
కృష్ణాద్యం జన్మ యో వా మహదిహ మహతో వర్ణయేత్సోఽయమేవ
ప్రీతః పూర్ణో యశోభిస్త్వరితమభిసరేత్ ప్రాప్యమన్తే పదం తే ॥2॥
హే స్తోతారః కవీన్ద్రాస్తమిహ ఖలు యథా చేతయధ్వే తథైవ
వ్యక్తం వేదస్య సారం ప్రణువత జననోపాత్తలీలాకథాభిః ।
జానన్తశ్చాస్య నామాన్యఖిలసుఖకరాణీతి సఙ్కీర్తయధ్వం
హే విష్ణో కీర్తనాద్యైస్తవ ఖలు మహతస్తత్త్వబోధం భజేయమ్ ॥3॥
విష్ణోః కర్మాణి సమ్పశ్యత మనసి సదా యైః స ధర్మానబధ్నాద్
యానీన్ద్రస్యైష భృత్యః ప్రియసఖ ఇవ చ వ్యాతనోత్ క్షేమకారీ ।
వీక్షన్తే యోగసిద్ధాః పరపదమనిశం యస్య సమ్యక్ప్రకాశం
విప్రేన్ద్రా జాగరూకాః కృతబహునుతయో యచ్చ నిర్భాసయన్తే ॥4॥
నో జాతో జాయమానోఽపి చ సమధిగతస్త్వన్మహిమ్నోఽవసానం
దేవ శ్రేయాంసి విద్వాన్ ప్రతిముహురపి తే నామ శంసామి విష్ణో ।
తం త్వాం సంస్తౌమి నానావిధనుతివచనైరస్య లోకత్రయస్యా-
ప్యూర్ధ్వం విభ్రాజమానే విరచితవసతిం తత్ర వైకుణ్ఠలోకే ॥5॥
ఆపః సృష్ట్యాదిజన్యాః ప్రథమమయి విభో గర్భదేశే దధుస్త్వాం
యత్ర త్వయ్యేవ జీవా జలశయన హరే సఙ్గతా ఐక్యమాపన్ ।
తస్యాజస్య ప్రభో తే వినిహితమభవత్ పద్మమేకం హి నాభౌ
దిక్పత్రం యత్ కిలాహుః కనకధరణిభృత్ కర్ణికం లోకరూపమ్ ॥6॥
హే లోకా విష్ణురేతద్భువనమజనయత్తన్న జానీథ యూయం
యుష్మాకం హ్యన్తరస్థం కిమపి తదపరం విద్యతే విష్ణురూపమ్ ।
నీహారప్రఖ్యమాయాపరివృతమనసో మోహితా నామరూపైః
ప్రాణప్రీత్యేకతృప్తాశ్చరథ మఖపరా హన్త నేచ్ఛా ముకున్దే ॥7॥
మూర్ధ్నామక్ష్ణాం పదానాం వహసి ఖలు సహస్రాణి సమ్పూర్య విశ్వం
తత్ప్రోత్క్రమ్యాపి తిష్ఠన్ పరిమితవివరే భాసి చిత్తాన్తరేఽపి ।
భూతం భవ్యం చ సర్వం పరపురుష భవాన్ కిఞ్చ దేహేన్ద్రియాది-
ష్వావిష్టోఽప్యుద్గతత్వాదమృతసుఖరసం చానుభుఙ్క్షే త్వమేవ ॥8॥
యత్తు త్రైలోక్యరూపం దధదపి చ తతో నిర్గతోఽనన్తశుద్ధ-
జ్ఞానాత్మా వర్తసే త్వం తవ ఖలు మహిమా సోఽపి తావాన్ కిమన్యత్ ।
స్తోకస్తే భాగ ఏవాఖిలభువనతయా దృశ్యతే త్ర్యంశకల్పం
భూయిష్ఠం సాన్ద్రమోదాత్మకముపరి తతో భాతి తస్మై నమస్తే ॥9॥
అవ్యక్తం తే స్వరూపం దురధిగమతమం తత్తు శుద్ధైకసత్త్వం
వ్యక్తం చాప్యేతదేవ స్ఫుటమమృతరసామ్భోధికల్లోలతుల్యమ్ ।
సర్వోత్కృష్టామభీష్టాం తదిహ గుణరసేనైవ చిత్తం హరన్తీం
మూర్తిం తే సంశ్రయేఽహం పవనపురపతే పాహి మాం కృష్ణ రోగాత్ ॥10॥
