యత్నేషు సర్వేష్వపి నావకేశీ కేశీ స భోజేశితురిష్టబన్ధుః ।
త్వాం సిన్ధుజావాప్య ఇతీవ మత్వా సమ్ప్రాప్తవాన్ సిన్ధుజవాజిరూపః ॥1॥
గన్ధర్వతామేష గతోఽపి రూక్షైర్నాదైః సముద్వేజితసర్వలోకః ।
భవద్విలోకావధి గోపవాటీం ప్రమర్ద్య పాపః పునరాపతత్త్వామ్ ॥2॥
తార్క్ష్యార్పితాఙ్ఘ్రేస్తవ తార్క్ష్య ఏష చిక్షేప వక్షోభువి నామ పాదమ్ ।
భృగోః పదాఘాతకథాం నిశమ్య స్వేనాపి శక్యం తదితీవ మోహాత్ ॥3॥
ప్రవఞ్చయన్నస్య ఖురాఞ్చలం ద్రాగముఞ్చ చిక్షేపిథ దూరదూరమ్
సమ్మూర్చ్ఛితోఽపి హ్యతిమూర్చ్ఛితేన క్రోధోష్మణా ఖాదితుమాద్రుతస్త్వామ్ ॥4॥
త్వం వాహదణ్డే కృతధీశ్చ వాహాదణ్డం న్యధాస్తస్య ముఖే తదానీమ్ ।
తద్ వృద్ధిరుద్ధశ్వసనో గతాసుః సప్తీభవన్నప్యయమైక్యమాగాత్ ॥5॥
ఆలమ్భమాత్రేణ పశోః సురాణాం ప్రసాదకే నూత్న ఇవాశ్వమేధే ।
కృతే త్వయా హర్షవశాత్ సురేన్ద్రాస్త్వాం తుష్టువుః కేశవనామధేయమ్ ॥6॥
కంసాయ తే శౌరిసుతత్వముక్త్వా తం తద్వధోత్కం ప్రతిరుధ్య వాచా।
ప్రాప్తేన కేశిక్షపణావసానే శ్రీనారదేన త్వమభిష్టుతోఽభూః ॥7॥
కదాపి గోపైః సహ కాననాన్తే నిలాయనక్రీడనలోలుపం త్వామ్ ।
మయాత్మజః ప్రాప దురన్తమాయో వ్యోమాభిధో వ్యోమచరోపరోధీ ॥8॥
స చోరపాలాయితవల్లవేషు చోరాయితో గోపశిశూన్ పశూంశ్చ
గుహాసు కృత్వా పిదధే శిలాభిస్త్వయా చ బుద్ధ్వా పరిమర్దితోఽభూత్ ॥9॥
ఏవం విధైశ్చాద్భుతకేలిభేదైరానన్దమూర్చ్ఛామతులాం వ్రజస్య ।
పదే పదే నూతనయన్నసీమాం పరాత్మరూపిన్ పవనేశ పాయాః ॥10॥