ശ്ലോകഃ
അര്ജുന ഉവാച
യേ ശാസ്ത്രവിധിമുത്സൃജ്യ യജംതേ ശ്രദ്ധയാന്വിതാഃ ।
തേഷാം നിഷ്ഠാ തു കാ കൃഷ്ണ സത്ത്വമാഹോ രജസ്തമഃ ॥ 1 ॥
Meaning
അര്ജുനഃ ഉവാച — Arjuna said; യേ — those who; ശാസ്ത്ര-വിധിമ് — the regulations of scripture; ഉത്സൃജ്യ — giving up; യജംതേ — worship; ശ്രദ്ധയാ — full faith; അന്വിതാഃ — possessed of; തേഷാമ് — of them; നിഷ്ഠാ — the faith; തു — but; കാ — what; കൃഷ്ണ — O Kriṣṇa; സത്ത്വമ് — in goodness; ആഹോ — or else; രജഃ — in passion; തമഃ — in ignorance.
Translation
Arjuna inquired: O Kriṣṇa, what is the situation of those who do not follow the principles of scripture but worship according to their own imagination? Are they in goodness, in passion or in ignorance?
ശ്ലോകഃ
ശ്രീഭഗവാനുവാച
ത്രിവിധാ ഭവതി ശ്രദ്ധാ ദേഹിനാം സാ സ്വഭാവജാ ।
സാത്ത്വികീ രാജസീ ചൈവ താമസീ ചേതി താം ശ‍ഋണു ॥ 2 ॥
Meaning
ശ്രീ-ഭഗവാന് ഉവാച — the Supreme Personality of Godhead said; ത്രി-വിധാ — of three kinds; ഭവതി — becomes; ശ്രദ്ധാ — the faith; ദേഹിനാമ് — of the embodied; സാ — that; സ്വ-ഭാവ-ജാ — according to his mode of material nature; സാത്ത്വികീ — in the mode of goodness; രാജസീ — in the mode of passion; ച — also; ഏവ — certainly; താമസീ — in the mode of ignorance; ച — and; ഇതി — thus; താമ് — that; ശൃണു — hear from Me.
Translation
The Supreme Personality of Godhead said: According to the modes of nature acquired by the embodied soul, one’s faith can be of three kinds – in goodness, in passion or in ignorance. Now hear about this.
ശ്ലോകഃ
സത്ത്വാനുരൂപാ സർവസ്യ ശ്രദ്ധാ ഭവതി ഭാരത ।
ശ്രദ്ധാമയോഽയം പുരുഷോ യോ യച്ഛ്രദ്ധഃ സ ഏവ സഃ ॥ 3 ॥
Meaning
സത്ത്വ-അനുരൂപാ — according to the existence; സർവസ്യ — of everyone; ശ്രദ്ധാ — faith; ഭവതി — becomes; ഭാരത — O son of Bharata; ശ്രദ്ധാ — faith; മയഃ — full of; അയമ് — this; പുരുഷഃ — living entity; യഃ — who; യത് — having which; ശ്രദ്ധഃ — faith; സഃ — thus; ഏവ — certainly; സഃ — he.
Translation
O son of Bharata, according to one’s existence under the various modes of nature, one evolves a particular kind of faith. The living being is said to be of a particular faith according to the modes he has acquired.
ശ്ലോകഃ
യജംതേ സാത്ത്വികാ ദേവാന്യക്ഷരക്ഷാംസി രാജസാഃ ।
പ്രേതാന്ഭൂതഗണാംശ്ചാന്യേ യജംതേ താമസാ ജനാഃ ॥ 4 ॥
Meaning
യജംതേ — worship; സാത്ത്വികാഃ — those who are in the mode of goodness; ദേവാന് — demigods; യക്ഷ-രക്ഷാംസി — demons; രാജസാഃ — those who are in the mode of passion; പ്രേതാന് — spirits of the dead; ഭൂത-ഗണാന് — ghosts; ച — and; അന്യേ — others; യജംതേ — worship; താമസാഃ — in the mode of ignorance; ജനാഃ — people.
Translation
Men in the mode of goodness worship the demigods; those in the mode of passion worship the demons; and those in the mode of ignorance worship ghosts and spirits.
ശ്ലോകഃ
അശാസ്ത്രവിഹിതം ഘോരം തപ്യംതേ യേ തപോ ജനാഃ ।
ദംഭാഹംകാരസംയുക്താഃ കാമരാഗബലാന്വിതാഃ ॥ 5 ॥
കര്ഷയംതഃ ശരീരസ്ഥം ഭൂതഗ്രാമമചേതസഃ ।
മാം ചൈവാംതഃ ശരീരസ്ഥം താന്വിദ്ധ്യാസുരനിശ്ചയാന് ॥ 6 ॥
Meaning
അശാസ്ത്ര — not in the scriptures; വിഹിതമ് — directed; ഘോരമ് — harmful to others; തപ്യംതേ — undergo; യേ — those who; തപഃ — austerities; ജനാഃ — persons; ദംഭ — with pride; അഹംകാര — and egoism; സംയുക്താഃ — engaged; കാമ — of lust; രാഗ — and attachment; ബല — by the force; അന്വിതാഃ — impelled; കര്ഷയംതഃ — tormenting; ശരീര-സ്ഥമ് — situated within the body; ഭൂത-ഗ്രാമമ് — the combination of material elements; അചേതസഃ — having a misled mentality; മാമ് — Me; ച — also; ഏവ — certainly; അംതഃ — within; ശരീര-സ്ഥമ് — situated in the body; താന് — them; വിദ്ധി — understand; ആസുര-നിശ്ചയാന് — demons.
Translation
Those who undergo severe austerities and penances not recommended in the scriptures, performing them out of pride and egoism, who are impelled by lust and attachment, who are foolish and who torture the material elements of the body as well as the Supersoul dwelling within, are to be known as demons.
ശ്ലോകഃ
ആഹാരസ്ത്വപി സർവസ്യ ത്രിവിധോ ഭവതി പ്രിയഃ ।
യജ്ഞസ്തപസ്തഥാ ദാനം തേഷാം ഭേദമിമം ശ‍ഋണു ॥ 7 ॥
Meaning
ആഹാരഃ — eating; തു — certainly; അപി — also; സർവസ്യ — of everyone; ത്രി-വിധഃ — of three kinds; ഭവതി — there is; പ്രിയഃ — dear; യജ്ഞഃ — sacrifice; തപഃ — austerity; തഥാ — also; ദാനമ് — charity; തേഷാമ് — of them; ഭേദമ് — the differences; ഇമമ് — this; ശൃണു — hear.
Translation
Even the food each person prefers is of three kinds, according to the three modes of material nature. The same is true of sacrifices, austerities and charity. Now hear of the distinctions between them.
ശ്ലോകഃ
ആയുഃസത്ത്വബലാരോഗ്യസുഖപ്രീതിവിവര്ധനാഃ ।
രസ്യാഃ സ്നിഗ്ധാഃ സ്ഥിരാ ഹൃദ്യാ ആഹാരാഃ സാത്ത്വികപ്രിയാഃ ॥ 8 ॥
Meaning
ആയുഃ — duration of life; സത്ത്വ — existence; ബല — strength; ആരോഗ്യ — health; സുഖ — happiness; പ്രീതി — and satisfaction; വിവര്ധനാഃ — increasing; രസ്യാഃ — juicy; സ്നിഗ്ധാഃ — fatty; സ്ഥിരാഃ — enduring; ഹൃദ്യാഃ — pleasing to the heart; ആഹാരാഃ — food; സാത്ത്വിക — to one in goodness; പ്രിയാഃ — palatable.
Translation
Foods dear to those in the mode of goodness increase the duration of life, purify one’s existence and give strength, health, happiness and satisfaction. Such foods are juicy, fatty, wholesome, and pleasing to the heart.
ശ്ലോകഃ
കട്‌വമ്ലലവണാത്യുഷ്ണതീക്ഷ്ണരൂക്ഷവിദാഹിനഃ ।
ആഹാരാ രാജസസ്യേഷ്ടാ ദുഃഖശോകാമയപ്രദാഃ ॥ 9 ॥
Meaning
കടു — bitter; അമ്ല — sour; ലവണ — salty; അതി-ഉഷ്ണ — very hot; തീക്ഷ്ണ — pungent; രൂക്ഷ — dry; വിദാഹിനഃ — burning; ആഹാരാഃ — food; രാജസസ്യ — to one in the mode of passion; ഇഷ്ടാഃ — palatable; ദുഃഖ — distress; ശോക — misery; ആമയ — disease; പ്രദാഃ — causing.
Translation
Foods that are too bitter, too sour, salty, hot, pungent, dry and burning are dear to those in the mode of passion. Such foods cause distress, misery and disease.
ശ്ലോകഃ
യാതയാമം ഗതരസം പൂതി പര്യുഷിതം ച യത് ।
ഉച്ഛിഷ്ടമപി ചാമേധ്യം ഭോജനം താമസപ്രിയമ് ॥ 10 ॥
Meaning
യാത-യാമമ് — food cooked three hours before being eaten; ഗത-രസമ് — tasteless; പൂതി — bad-smelling; പര്യുഷിതമ് — decomposed; ച — also; യത് — that which; ഉച്ചിഷ്ടമ് — remnants of food eaten by others; അപി — also; ച — and; അമേധ്യമ് — untouchable; ഭോജനമ് — eating; താമസ — to one in the mode of darkness; പ്രിയമ് — dear.
Translation
Food prepared more than three hours before being eaten, food that is tasteless, decomposed and putrid, and food consisting of remnants and untouchable things is dear to those in the mode of darkness.
ശ്ലോകഃ
അഫലാകാങ്‌‍ക്ഷിഭിര്യജ്ഞോ വിധിദിഷ്ടോ യ ഇജ്യതേ ।
യഷ്ടവ്യമേവേതി മനഃ സമാധായ സ സാത്ത്വികഃ ॥ 11 ॥
Meaning
അഫല-ആകാംക്ഷിഭിഃ — by those devoid of desire for result; യജ്ഞഃ — sacrifice; വിധി-ദിഷ്ടഃ — according to the direction of scripture; യഃ — which; ഇജ്യതേ — is performed; യഷ്ടവ്യമ് — must be performed; ഏവ — certainly; ഇതി — thus; മനഃ — mind; സമാധായ — fixing; സഃ — it; സാത്ത്വികഃ — in the mode of goodness.
Translation
Of sacrifices, the sacrifice performed according to the directions of scripture, as a matter of duty, by those who desire no reward, is of the nature of goodness.
ശ്ലോകഃ
അഭിസംധായ തു ഫലം ദംഭാര്ഥമപി ചൈവ യത് ।
ഇജ്യതേ ഭരതശ്രേഷ്ഠ തം യജ്ഞം വിദ്ധി രാജസമ് ॥ 12 ॥
Meaning
അഭിസംധായ — desiring; തു — but; ഫലമ് — the result; ദംഭ — pride; അര്ഥമ് — for the sake of; അപി — also; ച — and; ഏവ — certainly; യത് — that which; ഇജ്യതേ — is performed; ഭരത-ശ്രേഷ്ഠ — O chief of the Bhāratas; തമ് — that; യജ്ഞമ് — sacrifice; വിദ്ധി — know; രാജസമ് — in the mode of passion.
Translation
But the sacrifice performed for some material benefit, or for the sake of pride, O chief of the Bhāratas, you should know to be in the mode of passion.
ശ്ലോകഃ
വിധിഹീനമസൃഷ്ടാന്നം മന്‍ത്രഹീനമദക്ഷിണമ് ।
ശ്രദ്ധാവിരഹിതം യജ്ഞം താമസം പരിചക്ഷതേ ॥ 13 ॥
Meaning
വിധി-ഹീനമ് — without scriptural direction; അസൃഷ്ട-അന്നമ് — without distribution of prasādam; മംത്ര-ഹീനമ് — with no chanting of the Vedic hymns; അദക്ഷിണമ് — with no remunerations to the priests; ശ്രദ്ധാ — faith; വിരഹിതമ് — without; യജ്ഞമ് — sacrifice; താമസമ് — in the mode of ignorance; പരിചക്ഷതേ — is to be considered.
Translation
Any sacrifice performed without regard for the directions of scripture, without distribution of prasādam [spiritual food], without chanting of Vedic hymns and remunerations to the priests, and without faith is considered to be in the mode of ignorance.
ശ്ലോകഃ
ദേവദ്വിജഗുരുപ്രാജ്ഞപൂജനം ശൌചമാര്ജവമ് ।
ബ്രഹ്മചര്യമഹിംസാ ച ശാരീരം തപ ഉച്യതേ ॥ 14 ॥
Meaning
ദേവ — of the Supreme Lord; ദ്വിജ — the brāhmaṇas; ഗുരു — the spiritual master; പ്രാജ്ഞ — and worshipable personalities; പൂജനമ് — worship; ശൌചമ് — cleanliness; ആര്ജവമ് — simplicity; ബ്രഹ്മചര്യമ് — celibacy; അഹിംസാ — nonviolence; ച — also; ശാരീരമ് — pertaining to the body; തപഃ — austerity; ഉച്യതേ — is said to be.
Translation
Austerity of the body consists in worship of the Supreme Lord, the brāhmaṇas, the spiritual master, and superiors like the father and mother, and in cleanliness, simplicity, celibacy and nonviolence.
ശ്ലോകഃ
അനുദ്വേഗകരം വാക്യം സത്യം പ്രിയഹിതം ച യത് ।
സ്വാധ്യായാഭ്യസനം ചൈവ വാങ്‍മയം തപ ഉച്യതേ ॥ 15 ॥
Meaning
അനുദ്വേഗ-കരമ് — not agitating; വാക്യമ് — words; സത്യമ് — truthful; പ്രിയ — dear; ഹിതമ് — beneficial; ച — also; യത് — which; സ്വാധ്യായ — of Vedic study; അഭ്യസനമ് — practice; ച — also; ഏവ — certainly; വാക്-മയമ് — of the voice; തപഃ — austerity; ഉച്യതേ — is said to be.
Translation
Austerity of speech consists in speaking words that are truthful, pleasing, beneficial, and not agitating to others, and also in regularly reciting Vedic literature.
ശ്ലോകഃ
മനഃപ്രസാദഃ സൌമ്യത്വം മൌനമാത്മവിനിഗ്രഹഃ ।
ഭാവസംശ‍ഉദ്ധിരിത്യേതത്തപോ മാനസമുച്യതേ ॥ 16 ॥
Meaning
മനഃ-പ്രസാദഃ — satisfaction of the mind; സൌമ്യത്വമ് — being without duplicity towards others; മൌനമ് — gravity; ആത്മ — of the self; വിനിഗ്രഹഃ — control; ഭാവ — of one’s nature; സംശുദ്ധിഃ — purification; ഇതി — thus; ഏതത് — this; തപഃ — austerity; മാനസമ് — of the mind; ഉച്യതേ — is said to be.
Translation
And satisfaction, simplicity, gravity, self-control and purification of one’s existence are the austerities of the mind.
ശ്ലോകഃ
ശ്രദ്ധയാ പരയാ തപ്‍തം തപസ്തത്‍ത്രിവിധം നരൈഃ ।
അഫലാകാങ്‌‍ക്ഷിഭിര്യുക്തൈഃ സാത്ത്വികം പരിചക്ഷതേ ॥ 17 ॥
Meaning
ശ്രദ്ധയാ — with faith; പരയാ — transcendental; തപ്തമ് — executed; തപഃ — austerity; തത് — that; ത്രി-വിധമ് — of three kinds; നരൈഃ — by men; അഫല-ആകാംക്ഷിഭിഃ — who are without desires for fruits; യുക്തൈഃ — engaged; സാത്ത്വികമ് — in the mode of goodness; പരിചക്ഷതേ — is called.
Translation
This threefold austerity, performed with transcendental faith by men not expecting material benefits but engaged only for the sake of the Supreme, is called austerity in goodness.
ശ്ലോകഃ
സത്കാരമാനപൂജാര്ഥം തപോ ദംഭേന ചൈവ യത് ।
ക്രിയതേ തദിഹ പ്രോക്തം രാജസം ചലമധ്രുവമ് ॥ 18 ॥
Meaning
സത്-കാര — respect; മാന — honor; പൂജാ — and worship; അര്ഥമ് — for the sake of; തപഃ — austerity; ദംഭേന — with pride; ച — also; ഏവ — certainly; യത് — which; ക്രിയതേ — is performed; തത് — that; ഇഹ — in this world; പ്രോക്തമ് — is said; രാജസമ് — in the mode of passion; ചലമ് — flickering; അധ്രുവമ് — temporary.
Translation
Penance performed out of pride and for the sake of gaining respect, honor and worship is said to be in the mode of passion. It is neither stable nor permanent.
ശ്ലോകഃ
മൂഢഗ്രാഹേണാത്മനോ യത്പീഡയാ ക്രിയതേ തപഃ ।
പരസ്യോത്സാദനാര്ഥം വാ തത്താമസമുദാഹൃതമ് ॥ 19 ॥
Meaning
മൂഢ — foolish; ഗ്രാഹേണ — with endeavor; ആത്മനഃ — of one’s own self; യത് — which; പീഡയാ — by torture; ക്രിയതേ — is performed; തപഃ — penance; പരസ്യ — to others; ഉത്സാദന-അര്ഥമ് — for the sake of causing annihilation; വാ — or; തത് — that; താമസമ് — in the mode of darkness; ഉദാഹൃതമ് — is said to be.
Translation
Penance performed out of foolishness, with self-torture or to destroy or injure others, is said to be in the mode of ignorance.
ശ്ലോകഃ
ദാതവ്യമിതി യദ്ദാനം ദീയതേഽനുപകാരിണേ ।
ദേശേ കാലേ ച പാത്രേ ച തദ്ദാനം സാത്ത്വികം സ്മൃതമ് ॥ 20 ॥
Meaning
ദാതവ്യമ് — worth giving; ഇതി — thus; യത് — that which; ദാനമ് — charity; ദീയതേ — is given; അനുപകാരിണേ — irrespective of return; ദേശേ — in a proper place; കാലേ — at a proper time; ച — also; പാത്രേ — to a suitable person; ച — and; തത് — that; ദാനമ് — charity; സാത്ത്വികമ് — in the mode of goodness; സ്മൃതമ് — is considered.
Translation
Charity given out of duty, without expectation of return, at the proper time and place, and to a worthy person is considered to be in the mode of goodness.
ശ്ലോകഃ
യത്തു പ്രത്യുപകാരാര്ഥം ഫലമുദ്ദിശ്യ വാ പുനഃ ।
ദീയതേ ച പരിക്ല‍ഇ‍ഷ്ടം തദ്ദാനം രാജസം സ്മൃതമ് ॥ 21 ॥
Meaning
യത് — that which; തു — but; പ്രതി-ഉപകാര-അര്ഥമ് — for the sake of getting some return; ഫലമ് — a result; ഉദ്ദിശ്യ — desiring; വാ — or; പുനഃ — again; ദീയതേ — is given; ച — also; പരിക്ലിഷ്ടമ് — grudgingly; തത് — that; ദാനമ് — charity; രാജസമ് — in the mode of passion; സ്മൃതമ് — is understood to be.
Translation
But charity performed with the expectation of some return, or with a desire for fruitive results, or in a grudging mood is said to be charity in the mode of passion.
ശ്ലോകഃ
അദേശകാലേ യദ്ദാനമപാത്രേഭ്യശ്ച ദീയതേ ।
അസത്കൃതമവജ്ഞാതം തത്താമസമുദാഹൃതമ് ॥ 22 ॥
Meaning
അദേശ — at an unpurified place; കാലേ — and unpurified time; യത് — that which; ദാനമ് — charity; അപാത്രേഭ്യഃ — to unworthy persons; ച — also; ദീയതേ — is given; അസത്-കൃതമ് — without respect; അവജ്ഞാതമ് — without proper attention; തത് — that; താമസമ് — in the mode of darkness; ഉദാഹൃതമ് — is said to be.
Translation
And charity performed at an impure place, at an improper time, to unworthy persons, or without proper attention and respect is said to be in the mode of ignorance.
ശ്ലോകഃ
ഓം തത്സദിതി നിര്ദേശോ ബ്രഹ്മണസ്ത്രിവിധഃ സ്മൃതഃ ।
ബ്രാഹ്മണാസ്തേന വേദാശ്ച യജ്ഞാശ്ച വിഹിതാഃ പുരാ ॥ 23 ॥
Meaning
ഓം — indication of the Supreme; തത് — that; സത് — eternal; ഇതി — thus; നിര്ദേശഃ — indication; ബ്രഹ്മണഃ — of the Supreme; ത്രി-വിധഃ — threefold; സ്മൃതഃ — is considered; ബ്രാഹ്മണാഃ — the brāhmaṇas; തേന — with that; വേദാഃ — the Vedic literature; ച — also; യജ്ഞാഃ — sacrifice; ച — also; വിഹിതാഃ — used; പുരാ — formerly.
Translation
From the beginning of creation, the three words oM tat sat were used to indicate the Supreme Absolute Truth. These three symbolic representations were used by brāhmaṇas while chanting the hymns of the Vedas and during sacrifices for the satisfaction of the Supreme.
ശ്ലോകഃ
തസ്മാദ് ഓം ഇത്യുദാഹൃത്യ യജ്ഞദാനതപഃക്രിയാഃ ।
പ്രവര്തംതേ വിധാനോക്താഃ സതതം ബ്രഹ്മവാദിനാമ് ॥ 24 ॥
Meaning
തസ്മാത് — therefore; ഓം — beginning with oM; ഇതി — thus; ഉദാഹൃത്യ — indicating; യജ്ഞ — of sacrifice; ദാന — charity; തപഃ — and penance; ക്രിയാഃ — performances; പ്രവര്തംതേ — begin; വിധാന-ഉക്താഃ — according to scriptural regulation; സതതമ് — always; ബ്രഹ്മ-വാദിനാമ് — of the transcendentalists.
Translation
Therefore, transcendentalists undertaking performances of sacrifice, charity and penance in accordance with scriptural regulations begin always with oM, to attain the Supreme.
ശ്ലോകഃ
തദിത്യനഭിസംധായ ഫലം യജ്ഞതപഃക്രിയാഃ ।
ദാനക്രിയാശ്ച വിവിധാഃ ക്രിയംതേ മോക്ഷകാങ്‌‍ക്ഷിഭിഃ ॥ 25 ॥
Meaning
തത് — that; ഇതി — thus; അനഭിസംധായ — without desiring; ഫലമ് — the fruitive result; യജ്ഞ — of sacrifice; തപഃ — and penance; ക്രിയാഃ — activities; ദാന — of charity; ക്രിയാഃ — activities; ച — also; വിവിധാഃ — various; ക്രിയംതേ — are done; മോക്ഷ-കാംക്ഷിഭിഃ — by those who actually desire liberation.
Translation
Without desiring fruitive results, one should perform various kinds of sacrifice, penance and charity with the word tat. The purpose of such transcendental activities is to get free from material entanglement.
ശ്ലോകഃ
സദ്ഭ‍ആവേ സാധുഭാവേ ച സദിത്യേതത്പ്രയുജ്യതേ ।
പ്രശസ്തേ കര്മണി തഥാ സച്ഛബ്ദഃ പാര്ഥ യുജ്യതേ ॥ 26 ॥
യജ്ഞേ തപസി ദാനേ ച സ്ഥിതിഃ സദിതി ചോച്യതേ ।
കര്മ ചൈവ തദര്ഥീയം സദിത്യേവാഭിധീയതേ ॥ 27 ॥
Meaning
സത്-ഭാവേ — in the sense of the nature of the Supreme; സാധു-ഭാവേ — in the sense of the nature of the devotee; ച — also; സത് — the word sat; ഇതി — thus; ഏതത് — this; പ്രയുജ്യതേ — is used; പ്രശസ്തേ — in bona fide; കര്മണി — activities; തഥാ — also; സത്-ശബ്ദഃ — the sound sat; പാര്ഥ — O son of Prithā; യുജ്യതേ — is used; യജ്ഞേ — in sacrifice; തപസി — in penance; ദാനേ — in charity; ച — also; സ്ഥിതിഃ — the situation; സത് — the Supreme; ഇതി — thus; ച — and; ഉച്യതേ — is pronounced; കര്മ — work; ച — also; ഏവ — certainly; തത് — for that; അര്ഥീയമ് — meant; സത് — the Supreme; ഇതി — thus; ഏവ — certainly; അഭിധീയതേ — is indicated.
Translation
The Absolute Truth is the objective of devotional sacrifice, and it is indicated by the word sat. The performer of such sacrifice is also called sat, as are all works of sacrifice, penance and charity which, true to the absolute nature, are performed to please the Supreme Person, O son of Prithā.
ശ്ലോകഃ
അശ്രദ്ധയാ ഹുതം ദത്തം തപസ്തപ്‍തം കൃതം ച യത് ।
അസദിത്യുച്യതേ പാര്ഥ ന ച തത്പ്രേത്യ നോ ഇഹ ॥ 28 ॥
Meaning
അശ്രദ്ധയാ — without faith; ഹുതമ് — offered in sacrifice; ദത്തമ് — given; തപഃ — penance; തപ്തമ് — executed; കൃതമ് — performed; ച — also; യത് — that which; അസത് — false; ഇതി — thus; ഉച്യതേ — is said to be; പാര്ഥ — O son of Prithā; ന — never; ച — also; തത് — that; പ്രേത്യ — after death; ന ഉ — nor; ഇഹ — in this life.
Translation
Anything done as sacrifice, charity or penance without faith in the Supreme, O son of Prithā, is impermanent. It is called asat and is useless both in this life and the next.
Browse Related Categories:
